< Fakahā 10 >

1 Pea ne u mamata ki ha ʻāngelo mālohi ʻe tokotaha ʻoku ʻalu hifo mei he langi, kuo kofuʻaki ʻae ʻao: pea naʻe ʻi hono ʻulu ʻae ūmata, pea naʻe tatau hono mata mo e laʻā, pea ko hono vaʻe naʻe tatau mo e pou afi:
Erah lih adi chaan aphaan pan rangsah rangmong nawa datra haarah japtuptang. Heh khoh ah saathoi ih kook ano jiimu ih loopta; hethe hekhoh ah rangsa likhiik angta, eno heh lah loong ah weelu arah likhiik ih angta.
2 Pea naʻe ʻi hono nima ʻae tohi siʻi kuo folahi: pea naʻa ne ʻai hono vaʻe toʻomataʻu ki he tahi, pea mo e toʻohema ki he fonua,
Heh lak ni leeraangtui daapchoi ah pi ano heh lah dakmi ko lah ah juusih ni nakta eno dak hekko ah hah ni nakta;
3 Pea kalanga leʻo lahi ia, ʻo hangē ko e ngungulu ʻoe laione: pea hili ʻene tangi, naʻe fakaongo honau leʻo ʻe he mana ʻe fitu.
eno sakhobung root likhiik eh erongwah ih riipoonta. Erah riipoonta lih adi, ranghu rangmok dopsinat ngaak huuta.
4 Pea kuo fakaongo ʻe he mana ʻe fitu honau leʻo, pea u te u ke tohi: pea ne u fanongo ki he leʻo mei he langi ʻoku pehē mai kiate au, “Fakamaʻu ke maʻu ʻae ngaahi meʻa kuo fakaongo mai ʻe he mana ʻe fitu, pea ʻoua naʻa tohi ia.”
Erah jengta damdam ih eraang esuh taat liitang. Enoothong rangmong ni jeng arah miroot japchaat tang, “Ranghu rangmok sinat rah ih baatta ah husah nah thiin uh; erah laraang thiin theng!”
5 Pea ko e ʻāngelo ʻaia ne u mamata naʻe tuʻu ki he tahi mo e fonua, naʻa ne hiki hono nima ki he langi,
Erah lih adi rangsah ah juusih khoni nyia hah ni chap ano heh lak dakmiiko ah rangmong ko eh noiwanta,
6 Pea ne fuakava ʻiate ia ʻoku moʻui ʻo taʻengata pea taʻengata, ʻaia naʻa ne fakatupu ʻae langi, mo e ngaahi meʻa ʻoku ʻi ai, mo e fonua, mo e ngaahi meʻa ʻoku ʻi ai, mo e tahi, mo e ngaahi meʻa ʻoku ʻi ai, ʻe ʻikai kei taʻofia: (aiōn g165)
eno ju nyia rang, hah ni jeeje arah dongsiittte nyia saarookwet tongte Rangte mendi thoomhoonta. Rangsah rah ih liita, “Takah boot sentongka! (aiōn g165)
7 Ka ʻi he ngaahi ʻaho ʻoe leʻo ʻo hono fitu ʻoe ʻāngelo, ʻi he lolotonga ʻo ʻene fakaongo, ʻe fakakakato ʻae ngāue fufū ʻae ʻOtua, ʻo hangē ko ʻene fakahā ki heʻene kau tamaioʻeiki ko e kau palōfita.
Enoothong rangsah arok lih dowa warah ih heh luirong huumot taano Rangte ih heh laksuh khowah loong suh husah ni heh kaankoong tiit baat rumta loong ah erah doh thoon pakna reeraang ah.”
8 Pea ko e leʻo ʻaia ne u fanongo mei he langi ne toe lea mai ia kiate au, ʻo pehē, “ʻAlu, mo ke toʻo ʻae tohi siʻi kuo folahi ʻi he nima ʻoe ʻāngelo ʻaia ʻoku tuʻu ki he tahi mo e fonua.”
Eno rangmong ni miroot chaat wantang adoh ngasuh we baat tahang, “Kah uh juusih nyia hah ni chap ano rangsah ih leetui daapchoi piiha ah thaang kah uh.”
9 Pea ne u ʻalu ki he ʻāngelo, ʻo pehē kiate ia, “Tuku mai kiate au ʻae tohi siʻi.” Pea pehē ʻe ia kiate au, “ʻAve, pea ke kai ke ʻosi ia; pea ʻe fakakonaʻi ʻe ia ʻa ho kete, ka ʻe melie ia ʻi ho ngutu ʻo hangē ha meʻa huʻamelie.”
Eno rangsah taang ni kah angno leeraangtui daapchoi ang arah sukah tang. Heh ih ngasuh li tahang, “Thaang uno phak uh; arah an mong nah esih eh hoon ah, enoothong an tui nah nabi sumsum eh sum ah.”
10 Pea ne u toʻo ʻae tohi siʻi mei he nima ʻoe ʻāngelo, pea ne u kai ia ʻo ʻosi; pea naʻe melie ia ʻi hoku ngutu ʻo hangē ha meʻa huʻamelie: pea kuo u kai leva ia, pea kona ʻa hoku kete.
Heh lak dowa leeraangtui ehin ah thaang angno phaktang, eno nga tui ni nabi sumsum eh sumta. Enoothong erah lem kangno nga mong ni esih eh hoonta.
11 Pea pehē ʻe ia kiate au, “Te ke toe kikite ʻi he ʻao ʻoe ngaahi kakai lahi, mo e ngaahi puleʻanga, mo e kakai lea kehekehe, mo e ngaahi tuʻi.”
Eno ngasuh baat tahang, “An ih mirep miraang suh, deek akaan rookwet suh, jeng jengla asuh nyia luuwang tiimthan ah loong asuh Rangte tiitkhaap ah we baat etheng.”

< Fakahā 10 >