< Nomipā 17 >

1 Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
Und Jehovah redete zu Mose und sprach:
2 “Ke ke lea ki he fānau ʻa ʻIsileli, pea ke maʻu mei ai taki taha ʻae tokotoko ʻo fakatatau ki he fale ʻo ʻenau ngaahi tamai, ʻi he houʻeiki kotoa pē ʻo fakatatau ki he fale ʻo ʻenau ngaahi tamai ʻae tokotoko ʻe hongofulu ma ua: ke ke tohi ʻae hingoa ʻoe tangata taki taha ki hono tokotoko.
Rede zu den Söhnen Israels und nimm von ihnen je einen Stab für ein Vaterhaus von allen ihren Fürsten, nach dem Hause ihrer Väter, zwölf Stäbe. Jedes Mannes Namen sollst du auf seinen Stab schreiben.
3 Pea ke tohi ʻae hingoa ʻo ʻElone ki he tokotoko ʻo Livai: ʻe tuku ʻae tokotoko taki taha ki he ʻeiki ʻoe fale ʻo ʻenau ngaahi tamai.
Und Aharons Namen sollst du auf den Stab Levis schreiben; denn ein Stab sei für das Haupt des Hauses ihrer Väter.
4 Pea ʻe tuku ia ki he fale fehikitaki ʻoe kakai ʻi he ʻao ʻoe fakamoʻoni, ʻaia te u fetaulaki ai mo kimoutolu.
Und lege sie nieder im Versammlungszelt vor dem Zeugnis, wo Ich Mich bei euch einstelle.
5 Pea ʻe hoko ʻo pehē, ko e tokotoko ʻoe tangata te u fili ki ai, ʻe moto ia: pea te u fai ke fakangata ʻae lāunga kiate au ʻae fānau ʻa ʻIsileli, ʻaia ʻoku nau lāunga ʻaki kiate kimoua.”
Und es wird geschehen, daß der Stab des Mannes, den Ich erwähle, sprossen wird, und so werde Ich das Murren der Söhne Israels gegen Mich, das sie wider euch murren, sich legen lassen.
6 Pea naʻe lea ʻa Mōsese ki he fānau ʻa ʻIsileli, pea naʻe taki taha ʻange ʻe honau houʻeiki ʻa hono tokotoko ʻo fakatatau ki he fale ʻo ʻenau ngaahi tamai, ko e tokotoko ʻe hongofulu ma ua: pea ko e tokotoko ʻo ʻElone naʻe ʻai fakataha mo ʻenau ngaahi tokotoko.
Und Mose redete zu den Söhnen Israels, und es gaben ihm alle ihre Fürsten je einen Stab auf einen Fürsten nach dem Hause ihrer Väter, zwölf Stäbe, und inmitten ihrer Stäbe war Aharons Stab.
7 Pea naʻe tuku ʻe Mōsese ʻae ngaahi tokotoko ʻi he fale fehikitaki ʻoe fakamoʻoni ʻi he ʻao ʻo Sihova.
Und Mose legte die Stäbe vor Jehovah im Versammlungszelt nieder.
8 Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻi heʻene pongipongi hake naʻe hū ʻa Mōsese ki he fale fehikitaki ʻoe fakamoʻoni; pea vakai, ko e tokotoko ʻo ʻElone mei he fale ʻo Livai, kuo matala pea kuo tupu ʻi ai ʻae ngaahi moto, mo e fisiʻi ʻakau, pea mo e ngaahi telie.
Und es geschah, als Mose am morgenden Tag in das Zelt des Zeugnisses hineinkam, siehe, da hatte der Stab Aharons vom Hause Levi gesproßt und Knospen hervorgebracht, daß Blüten daran blühten, und Mandeln reiften.
9 Pea naʻe ʻomi ʻe Mōsese mei he ʻao ʻo Sihova ʻae ngaahi tokotoko kotoa pē ki he fānau kotoa pē ʻa ʻIsileli: pea naʻa nau mamata, pea naʻe taki taha ʻave ʻe he tangata ʻa hono tokotoko.
Und Mose brachte alle Stäbe vom Angesicht Jehovahs heraus vor alle Söhne Israels, und sie sahen sie, und jeder Mann nahm seinen Stab.
10 Pea naʻe pehē ʻe Sihova kia Mōsese, “Toe ʻomi ʻae tokotoko, ʻo ʻElone ki he ʻao ʻoe fakamoʻoni, ke tuku ia ko e fakaʻilonga ki he kau angatuʻu; pea te ke fakaʻosi ʻaupito ʻenau lāunga kiate au, telia naʻa nau mate.”
Und Jehovah sprach zu Mose: Bringe den Stab Aharons zurück vor das Zeugnis zur Aufbewahrung als Zeichen für die Sühne der Widerspenstigkeit, daß ihr Murren von Mir alle werde und sie nicht sterben.
11 Pea naʻe fai pehē ʻe Mōsese: ʻo hangē ko e fekau ʻa Sihova kiate ia, naʻe pehē ʻene fai.
Und Mose tat, wie Jehovah ihm geboten hatte.
12 Pea naʻe lea ʻae fānau ʻa ʻIsileli kia Mōsese, ʻo pehē, “Vakai, ʻoku mau mate, ʻoku mau malaʻia, ʻoku mau malaʻia kotoa pē.
Also tat er. Und die Söhne Israels sprachen zu Mose und sagten: Siehe, wir verscheiden, wir sind verloren, wir alle sind verloren!
13 Ko ia kotoa pē ʻoku haʻu ke ofi siʻi ki he fale fehikitaki ʻo Sihova ʻe mate ia: te mau fakaʻau aipe ke ʻauha ʻi he mate?”
Jeder, der sich nahet, der sich naht der Wohnung Jehovahs, stirbt. Sollen wir alle umkommen, daß wir verscheiden?

< Nomipā 17 >