Mātiu 8
1 Pea kuo ʻalu hifo ʻa Sisu mei he moʻunga, pea muimui ʻiate ia ʻae kakai tokolahi.
Mikill mannfjöldi fylgdi Jesú þegar hann gekk niður fjallshlíðina að ræðunni lokinni.
2 Pea ʻiloange, kuo haʻu ʻae tangata kilia ʻo hū kiate ia, ʻo pehē, “ʻEiki, kapau ko ho finangalo, ʻoku ke faʻa fakamaʻa au.”
Og viti menn! Þá kom holdsveikur maður til hans. Hann kraup við fætur hans og sagði: „Herra, ef þú vilt getur þú læknað mig.“
3 Pea mafao atu ʻe Sisu ʻa hono nima, ʻo ala kiate ia, ʻo pehē, “Ko hoku loto ia; ke ke maʻa koe.” Pea fakamaʻa leva hono kilia.
Jesús snerti manninn og sagði: „Ég vil að þú verðir heilbrigður!“Og samstundis hvarf holdsveikin!
4 Pea pehē ʻe Sisu kiate ia, “Vakai ke ʻoua naʻa ke tala ia ki ha tokotaha; ka ke ʻalu, ʻo fakahā koe ki he taulaʻeiki, mo ʻoatu ʻae meʻaʻofa naʻe fekau ʻe Mōsese, ko e fakamoʻoni kiate kinautolu.”
Jesús sagði þá við hann: „Segðu engum frá þessu strax, en farðu rakleitt til prestsins og láttu hann skoða þig. Taktu með þér fórn þá sem lög Móse gera ráð fyrir að holdsveikir beri fram, þegar þeir læknast, sem opinbera staðfestingu þess að þú sért orðinn heilbrigður.“
5 Pea kuo hoko ʻa Sisu ki Kapaneume, naʻe haʻu kiate ia ha ʻeikitau, ʻo kole kiate ia,
Þegar Jesús kom til Kapernaum mætti hann rómverskum liðsforingja. Liðsforinginn skýrði frá því að þjónn hans lægi lamaður heima og honum liði illa.
6 ʻO ne pehē, “ʻEiki, ʻoku tokoto ʻeku tamaioʻeiki ʻi ʻapi ʻoku mahaki ʻi he mahaki tete, pea mamahi lahi.”
7 Pea pehēange ʻe Sisu kiate ia, “Te u ʻalu atu ʻo fakamoʻui ia.”
„A ég að koma og lækna hann?“spurði Jesús.
8 Pea lea ʻae ʻeikitau, ʻo pehēange, “ʻEiki, ʻoku ʻikai taau mo au ke ke hū ki hoku fale: kae fai pe haʻo lea, pea ʻe moʻui ai ʻeku tamaioʻeiki.
„Herra, “sagði liðsforinginn, „ég er ekki verður þess að þú komir inn á heimili mitt (og það er reyndar ekki nauðsynlegt). Segðu aðeins núna: „Læknist þú!“og þá mun þjónn minn verða heilbrigður!
9 He ko e tangata puleʻia au, ka ʻoku ai ʻae kautau ʻoku ou puleʻi: pea ʻoku ou pehē ki ha taha, ‘ʻAlu,’ pea ʻalu ia; pea ki ha taha, ‘Haʻu,’ pea haʻu ia; pea ki heʻeku tamaioʻeiki, ‘Fai eni,’ pea ʻoku ne fai ia.”
Þetta segi ég vegna þess að ég er settur undir vald æðri liðsforingja, en hef jafnframt sjálfur vald yfir mínum hermönnum. Ég segi við einn þeirra: „Farðu!“og hann fer, og við annan: „Komdu!“og hann kemur. Við þjón minn segi ég: „Gerðu þetta!“og hann hlýðir skilyrðislaust. Þess vegna veit ég að þú hefur vald til að skipa þessum sjúkdómi að fara og hann mun fara!“
10 Pea kuo fanongo ʻa Sisu, pea ofo ia, ʻo ne pehē kiate kinautolu naʻe muimui mai, “ʻOku ou tala moʻoni atu kiate kimoutolu, naʻa mo ʻIsileli, ʻoku ʻikai te u ʻilo ai ha tui ʻe pehē ni hono lahi.
Jesús varð undrandi! Hann sneri sér að mannfjöldanum og sagði: „Hvergi í Ísrael hef ég fundið svo mikla trú!
11 Pea ʻoku ou tala ʻatu kiate kimoutolu, ʻE haʻu ʻae tokolahi mei he potu hahake mo e potu lulunga, ʻonau nonofo mo ʻEpalahame, mo ʻAisake, mo Sēkope, ʻi he puleʻanga ʻoe langi.
Og ég skal segja ykkur eitt: Margir útlendingar (eins og þessi rómverski liðsforingi) munu koma hvaðanæva að og sitja með Abraham, Ísak og Jakobi í konungsríki himnanna.
12 Ka ko e fānau ʻoe puleʻanga ʻe kapusi kituaʻā ki he fakapoʻuli: pea ʻe ʻi ai ʻae tangi mo e fengaiʻitaki ʻoe nifo.”
Mörgum Ísraelsmönnum – já, einmitt þeim sem konungsríkið var ætlað – mun verða kastað út í myrkrið og þar verður grátið og kveinað.“
13 Pea talaange ʻe Sisu ki he ʻeikitau, “Ke ke ʻalu, pea ʻe fai kiate koe, ʻo hangē ko hoʻo tui.” Pea naʻe moʻui ʻene tamaioʻeiki ʻi he feituʻulaʻā ko ia.
Síðan sagði Jesús við liðsforingjann: „Farðu heim til þín. Verði þér að trú þinni.“Samstundis varð þjónninn heilbrigður!
14 Pea kuo hū ʻa Sisu ki he fale ʻo Pita, pea mamata ia ki he faʻē ʻa hono uaifi ʻoku tokoto ia, ʻi he mahaki ko e mofi.
Eftir þetta fór Jesús heim til Péturs. Tengdamóðir Péturs lá þar með mikinn hita.
15 Pea naʻa ne ala ki hono nima, pea mahuʻi ʻiate ia ʻae mofi: pea tuʻu hake ia, ʻo ne tauhi ʻakinautolu.
Jesús snerti hönd hennar og við það hvarf hitinn. Hún reis á fætur og gaf þeim að borða.
16 Pea kuo efiafi, naʻa nau ʻomi kiate ia ʻae tokolahi kuo ʻulusino ai ʻae kau tēvolo: pea ne kapusi ʻae kau laumālie ʻaki ʻa [ʻene lea, ]ʻo ne fakamoʻui ʻakinautolu kotoa pē naʻe mahaki:
Um kvöldið voru færðir til Jesú menn sem höfðu illa anda. Hann rak illu andana út með einu orði og læknaði þá sem sjúkir voru.
17 Koeʻuhi ke fakamoʻoni ʻaia naʻe lea ʻaki ʻe he palōfita ko ʻIsaia, ʻo pehē, “Ko ia ia ne toʻo ʻetau ngaahi vaivai, ʻo ne fua [ʻetau ]ngaahi mamahi.”
Þarna rættist spádómur Jesaja: „Sjúkdóma okkar og þjáningar tók hann á sig.“
18 Pea ʻi he mamata ʻa Sisu kuo tokolahi ʻae kakai ʻoku foliaki ʻiate ia, ne ne fekau ke ʻalu ki he kauvai ʻe taha.
Þegar Jesús sá að fólk dreif stöðugt að, sagði hann lærisveinunum að þeir skyldu búa sig undir að sigla yfir vatnið.
19 Pea naʻe haʻu ʻae tangata tohi ʻe tokotaha, ʻo ne pehē kiate ia, “ʻEiki, te u muimui ʻiate koe ʻi he potu kotoa pē te ke ʻalu ki ai.”
Í sama mund sagði einn af fræðimönnum Gyðinga við hann: „Meistari, ég vil fylgja þér hvert sem þú ferð!“
20 Pea pehēange ʻe Sisu kiate ia, “ʻOku maʻu ʻe he fanga fokisi ʻae tafu, mo e fanga manu ʻoe ʻatā ʻae moheʻanga; ka ʻoku ʻikai maʻu ʻe he Foha ʻoe tangata ha potu ke tokoto ai hono ʻulu.”
Jesús svaraði: „Refir eiga greni og fuglarnir hreiður, en ég, Kristur, á ekkert heimili – engan stað til að hvílast.“
21 Pea pehē ʻene ākonga ʻe taha kiate ia, “ʻEiki, tuku au ke u tomuʻa ʻalu ʻo tanu ʻeku tamai.
Þá sagði annar úr hópi lærisveinanna: „Herra, þegar faðir minn er dáinn, skal ég fylgja þér.“
22 Ka naʻe talaange ʻe Sisu kiate ia, “Muimui ʻiate au; pea tuku ke tanu ʻe he mate honau mate.”
„Fylgdu mér núna!“sagði Jesús. „Láttu hina andlega dauðu annast sína dauðu.“
23 Pea kuo heka vaka ia, kae muimui ʻene kau ākonga ʻiate ia.
Síðan steig Jesús út í bátinn og hélt yfir vatnið ásamt lærisveinum sínum.
24 Pea vakai, naʻe tō ʻae taufa lahi ʻi he tahi, pea fakapūlou ʻaki ʻae vaka ʻae ngaahi peau: ka naʻe mohe ia.
Þá hvessti skyndilega svo að öldurnar gengu yfir bátinn, en Jesús svaf.
25 Pea haʻu ʻene kau ākonga, ʻo fafangu ia, mo nau pehē, “ʻEiki, fakamoʻui ʻakimautolu; kuo tau mate!”
Lærisveinarnir vöktu hann og hrópuðu: „Drottinn! Bjargaðu okkur Við erum að farast!“
26 Pea pehēange ʻe ia kiate kinautolu, “Ko e hā ʻoku mou manavahē ai, ʻakimoutolu ʻoku siʻi hoʻomou tui?” Pea toki tuʻu hake ia, ʻo lolomi ʻae matangi mo e tahi; pea naʻe tofukī [leva].
„Lítil er trú ykkar, “svaraði Jesús. „Hvers vegna eruð þið hræddir?“Síðan reis hann á fætur og hastaði á vindinn og öldurnar. Þá lægði vindinn og allt varð kyrrt!
27 Ka naʻe ofo ai ʻae kau tangata, ʻo[nau ]pehē, “Ko e tangata hā eni, koeʻuhi ʻoku talangofua kiate ia ʻae matangi mo e tahi!”
Lærisveinarnir voru orðlausir af undrun og ótta. „Hver er hann eiginlega?“spurðu þeir hver annan, „vindurinn og vatnið hlýða honum!“
28 Pea kuo hoko ia ki he kauvai ʻe taha, ki he fonua ʻoe Kekesini, naʻe fakafetaulaki kiate ia ʻae toko ua naʻe ʻulusino ai ʻae kau tēvolo, ko ʻena omi mei he ngaahi faʻitoka, kuo lili ʻaupito ʻaupito, ko ia naʻe ʻikai faʻa ʻalu ai ha taha ʻo ofi ki he hala ko ia.
Þegar þeir komu að landi í byggðum Gadarena, komu á móti þeim tveir menn haldnir illum öndum. Menn þessir höfðu búið um sig í gröfunum og voru svo óðir að enginn þorði að fara þar um.
29 Pea ʻiloange, kuo na kalanga, ʻo pehē, “Ko e hā ʻakimaua kiate koe, ʻe Sisu, ko e ʻAlo ʻoe ʻOtua? He kuo ke haʻu ki heni ke tomuʻa tautea ʻakimaua ʻi he teʻeki ai hoko ʻae kuonga?”
Þeir hrópuðu nú til Jesú og sögðu: „Hvað vilt þú okkur, sonur Guðs? Þú hefur ekki enn leyfi til að tortíma okkur!“
30 Pea naʻe ʻi he mamaʻo atu ʻiate kinautolu ʻae fanga puaka lahi naʻe fafanga.
Skammt þar frá var svínahjörð á beit.
31 Pea kole ʻae kau tēvolo kiate ia, ʻo pehē, “Kapau ʻoku ke kapusi ʻakimautolu kituʻa, tuku ke mau hū ki he fanga puaka.”
Illu andarnir báðu hann og sögðu: „Sendu okkur í svínin, ef þú ætlar að reka okkur út.“
32 Pea talaange ʻe ia kiate kinautolu, “ʻAlu.” Pea kuo nau haʻu kituʻa, mo nau hū ki he fanga puaka: pea ʻiloange, kuo feleleʻi ʻo ʻoho ʻae fanga puaka kotoa pē ʻi he potu tahifohifo ki tahi, pea ʻauha ai ʻi he vai.
„Já, farið þangað, “svaraði Jesús. Þá fóru þeir úr mönnunum, í svínin og öll hjörðin æddi fram af hengiflugi og drukknaði í vatninu.
33 Pea feholaki ʻakinautolu naʻe tauhi ia, ʻo ʻalu ki he kolo, pea fakahā ʻae meʻa kotoa pē, mo ia kuo hoko kiate kinaua naʻe ʻulusino ai ʻae kau tēvolo.
Þegar svínahirðarnir sáu þetta, flúðu þeir til næsta bæjar og sögðu frá því sem gerst hafði.
34 Pea vakai, naʻe haʻu kituʻa ʻae kolo kotoa pē ke nau fakafetaulaki kia Sisu: pea kuo nau mamata ki ai, naʻa nau kole [kiate ia ]ke ne ʻalu mei honau fonua.
Allir, sem þar bjuggu, flýttu sér út til að sjá Jesú, en eftir það báðu þeir hann að fara og láta sig í friði.
