Mātiu 3
1 ʻI he ngaahi ʻaho ko ia naʻe haʻu ʻa Sione ko e Papitaiso, ʻo malanga ʻi he toafa ʻo Siutea,
εν δε ταις ημεραις εκειναις παραγινεται ιωαννης ο βαπτιστης κηρυσσων εν τη ερημω της ιουδαιας
2 ʻo pehē, “Mou fakatomala: he ʻoku ofi ʻae puleʻanga ʻoe langi.”
και λεγων μετανοειτε ηγγικεν γαρ η βασιλεια των ουρανων
3 He ko eni ia naʻe lea ki ai ʻae palōfita ko ʻIsaia, ʻo pehē, “Ko e leʻo ʻoe tokotaha ʻoku kalanga ʻi he toafa, ‘Mou teuteu ʻae hala ʻoe ʻEiki, fakatonutonu hono ngaahi ʻaluʻanga.’”
ουτος γαρ εστιν ο ρηθεις υπο ησαιου του προφητου λεγοντος φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους αυτου
4 Pea naʻe kofu ʻae Sione ko ia ʻaki ʻae fulufuluʻi kāmeli, mo e noʻo kiliʻi manu ʻi hono noʻotanga vala; pea ko ʻene meʻakai, ko e heʻe mo e meʻa huʻamelie ʻoe vao.
αυτος δε ο ιωαννης ειχεν το ενδυμα αυτου απο τριχων καμηλου και ζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου η δε τροφη αυτου ην ακριδες και μελι αγριον
5 Pea naʻe toki ʻalu kiate ia ʻa Selūsalema, mo Siutea kotoa pē, mo e potu fonua kotoa pē naʻe tuʻu ofi ki Sioatani,
τοτε εξεπορευετο προς αυτον ιεροσολυμα και πασα η ιουδαια και πασα η περιχωρος του ιορδανου
6 Ke papitaiso ʻiate ia ʻi Sioatani, ʻo vete ʻenau ngaahi angahala.
και εβαπτιζοντο εν τω ιορδανη υπ αυτου εξομολογουμενοι τας αμαρτιας αυτων
7 Ka ʻi heʻene mamata kuo haʻu ʻae tokolahi ʻoe Fālesi mo e Sātusi ki heʻene papitaiso, naʻe pehē ʻe ia kiate kinautolu, “ʻAe fānau ʻae ngata fekai, ko hai naʻa ne valoki ʻakimoutolu ke puna mei he houhau ʻe haʻu?
ιδων δε πολλους των φαρισαιων και σαδδουκαιων ερχομενους επι το βαπτισμα αυτου ειπεν αυτοις γεννηματα εχιδνων τις υπεδειξεν υμιν φυγειν απο της μελλουσης οργης
8 Ko ia mou fakahā ʻae ngaahi fua ʻoku ngali mo e fakatomala:
ποιησατε ουν καρπον αξιον της μετανοιας
9 Pea ʻoua te mou pehē ʻi homou loto, ‘Ko ʻemau tamai ʻa ʻEpalahame:’ he ʻoku ou tala atu kiate kimoutolu, ʻoku faʻa fai ʻe he ʻOtua ke fakatupu ʻi he ngaahi maka ni ʻae fānau kia ʻEpalahame.
και μη δοξητε λεγειν εν εαυτοις πατερα εχομεν τον αβρααμ λεγω γαρ υμιν οτι δυναται ο θεος εκ των λιθων τουτων εγειραι τεκνα τω αβρααμ
10 Pea ko eni, kuo tuku ʻae toki ki he tefito ʻoe ngaahi ʻakau: ko ia, ko e ʻakau kotoa pē ʻoku ʻikai tupu ai ʻae fua lelei, ʻe tā hifo ia, pea laku ki he afi.
ηδη δε και η αξινη προς την ριζαν των δενδρων κειται παν ουν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται
11 Ko e moʻoni ʻoku ou papitaiso ʻakimoutolu ʻaki ʻae vai ki he fakatomala: ka ko ia ʻoku muimui ʻiate au ʻoku lahi ia ʻiate au, ʻoku ʻikai taau mo au ke u toʻo hono topuvaʻe: pea ʻe papitaiso ʻe ia ʻakimoutolu ʻaki ʻae Laumālie Māʻoniʻoni mo e afi.
εγω μεν βαπτιζω υμας εν υδατι εις μετανοιαν ο δε οπισω μου ερχομενος ισχυροτερος μου εστιν ου ουκ ειμι ικανος τα υποδηματα βαστασαι αυτος υμας βαπτισει εν πνευματι αγιω
12 ʻOku ʻi hono nima ʻa hono ī, pea te ne fakamaʻa ʻaupito hono hahaʻanga, ʻo tānaki ʻa hono uite ki he feleoko; ka ʻe tutu ʻe ia ʻae kafukafu ʻaki ʻae afi taʻemate.”
ου το πτυον εν τη χειρι αυτου και διακαθαριει την αλωνα αυτου και συναξει τον σιτον αυτου εις την αποθηκην το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω
13 Pea toki haʻu ʻa Sisu mei Kaleli ki Sioatani kia Sione, ke papitaiso ʻiate ia.
τοτε παραγινεται ο ιησους απο της γαλιλαιας επι τον ιορδανην προς τον ιωαννην του βαπτισθηναι υπ αυτου
14 Ka naʻe taʻofi ia ʻe Sione, ʻo pehē, “ʻOku ngali mo au ke u papitaiso ʻiate koe, pea ʻoku ke haʻu kiate au?”
ο δε ιωαννης διεκωλυεν αυτον λεγων εγω χρειαν εχω υπο σου βαπτισθηναι και συ ερχη προς με
15 Pea lea ʻa Sisu kiate ia, ʻo pehēange, “Tuku ke fai eni: he ʻoku taau mo kitautolu ke fai ki he māʻoniʻoni kotoa pē.” Pea ne toki tuku ke fai ia.
αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν προς αυτον αφες αρτι ουτως γαρ πρεπον εστιν ημιν πληρωσαι πασαν δικαιοσυνην τοτε αφιησιν αυτον
16 Pea kuo papitaiso ʻa Sisu, naʻe ʻalu hake leva ia mei he vai; pea vakai, kuo mavaeua ʻae langi kiate ia, pea mamata ia ki he Laumālie ʻoe ʻOtua ʻoku maliu hifo ʻo hangē ko e lupe, ʻo tuʻu mai kiate ia:
και βαπτισθεις ο ιησους ανεβη ευθυς απο του υδατος και ιδου ανεωχθησαν αυτω οι ουρανοι και ειδεν το πνευμα του θεου καταβαινον ωσει περιστεραν και ερχομενον επ αυτον
17 Pea ʻiloange, ko e leʻo mei he langi, naʻe pehē, “Ko hoku ʻAlo ʻofaʻanga eni, ʻaia ʻoku ou fiemālie lahi ai.”
και ιδου φωνη εκ των ουρανων λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος εν ω ευδοκησα
