Mātiu 24
1 Pea hū atu ʻa Sisu mei he falelotu lahi, pea haʻu ʻene kau ākonga ke fakahā kiate ia hono ngaahi potu ʻoe falelotu lahi.
και εξελθων ο ιησους επορευετο απο του ιερου και προσηλθον αυτω οι μαθηται αυτου επιδειξαι αυτω τας οικοδομας του ιερου
2 Pea pehēange ʻe Sisu kiate kinautolu, “ʻIkai ʻoku mou mamata ki he ngaahi meʻa ni kotoa pē? ʻOku ou tala moʻoni atu kiate kimoutolu, ʻE ʻikai ʻi heni ha maka kuo fokotuʻu ki ha maka, ʻe taʻelaku ki lalo.”
ο δε ιησους ειπεν αυτοις ου βλεπετε παντα ταυτα αμην λεγω υμιν ου μη αφεθη ωδε λιθος επι λιθον ος ου καταλυθησεται
3 Pea ʻi heʻene nofo ʻi he moʻunga ʻoe ʻOlive, naʻe haʻu fakafufū ʻae kau ākonga kiate ia, ʻonau pehē, “Fakahā kiate kimautolu, ʻe hoko ʻafe ʻae ngaahi meʻa ni? Pea ko e hā ʻae fakaʻilonga ʻo hoʻo haʻu, pea mo e ngataʻanga ʻo māmani?” (aiōn g165)
καθημενου δε αυτου επι του ορους των ελαιων προσηλθον αυτω οι μαθηται κατ ιδιαν λεγοντες ειπε ημιν ποτε ταυτα εσται και τι το σημειον της σης παρουσιας και της συντελειας του αιωνος (aiōn g165)
4 Pea lea ʻa Sisu, ʻo pehēange kiate kinautolu, “Vakai telia naʻa kākaaʻi ʻakimoutolu ʻe ha tangata.
και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανηση
5 Koeʻuhi ʻe haʻu ʻae tokolahi ʻi hoku hingoa, ʻo pehē, ‘Ko au ko e Kalaisi;’ pea ʻe kākaaʻi ʻae tokolahi:
πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες εγω ειμι ο χριστος και πολλους πλανησουσιν
6 Pea te mou fanongo ki he ngaahi tau mo e ongoongo ʻoe tau: kaeʻoua naʻa mou manavahē: koeʻuhi ʻe hoko[eni ]kotoa pē, kae teʻeki hoko ʻae ngataʻanga.
μελησετε δε ακουειν πολεμους και ακοας πολεμων ορατε μη θροεισθε δει γαρ παντα γενεσθαι αλλ ουπω εστιν το τελος
7 Koeʻuhi ʻe tuʻu hake ʻae kakai ki he kakai, mo e puleʻanga ki he puleʻanga: pea ʻe ai ʻae ngaahi honge, mo e mahaki lahi, mo e mofuike, ʻi he potu kehekehe.
εγερθησεται γαρ εθνος επι εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν και εσονται λιμοι και λοιμοι και σεισμοι κατα τοπους
8 Ka ko e ngaahi meʻa ni kotoa pē ko e kamataʻanga pe ʻoe ngaahi mamahi.
παντα δε ταυτα αρχη ωδινων
9 “Pea te nau toki tukuange ʻakimoutolu ke tautea, mo tāmateʻi ʻakimoutolu: pea ko e fehiʻanekina ʻakimoutolu ʻe he puleʻanga kotoa pē koeʻuhi ko hoku hingoa.
τοτε παραδωσουσιν υμας εις θλιψιν και αποκτενουσιν υμας και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων των εθνων δια το ονομα μου
10 Pea ʻe toki hinga ai ʻae tokolahi, ʻo felavakiʻiʻaki ʻakinautolu, mo fetāufehiʻaʻaki.
και τοτε σκανδαλισθησονται πολλοι και αλληλους παραδωσουσιν και μισησουσιν αλληλους
11 Pea tokolahi ʻae kau palōfita loi ʻe tupu ai, ʻonau kākaaʻi ʻae tokolahi.
και πολλοι ψευδοπροφηται εγερθησονται και πλανησουσιν πολλους
12 Pea ko e meʻa ʻi he lahi ʻaupito ʻoe angahala, ʻe momoko ai ʻae ʻofa ʻae tokolahi.
και δια το πληθυνθηναι την ανομιαν ψυγησεται η αγαπη των πολλων
13 Ka ko ia ʻe faʻa kātaki ʻo aʻu ki he ngataʻanga, ko ia ia ʻe moʻui.
ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται
14 Pea ko e ongoongolelei ni ʻoe puleʻanga ʻe malangaʻaki ʻi māmani kotoa pē, ko e meʻa fakamoʻoni ki he puleʻanga kotoa pē, pea ʻe toki hoko mai ʻae ikuʻanga.
και κηρυχθησεται τουτο το ευαγγελιον της βασιλειας εν ολη τη οικουμενη εις μαρτυριον πασιν τοις εθνεσιν και τοτε ηξει το τελος
15 “Ko ia ʻoka mou ka mamata ʻoku tuʻu ʻi he potu tapu, ʻae meʻa ‘fakalielia ʻoe fakaʻauha,’ naʻe lea ki ai ʻae palōfita ko Taniela,” (pea ko ia ʻoku ne lau ia, ke tokanga ia [ki ai]: )
οταν ουν ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως το ρηθεν δια δανιηλ του προφητου εστως εν τοπω αγιω ο αναγινωσκων νοειτω
16 “Pea ke toki feholaki ki he ngaahi moʻunga ʻakinautolu ʻoku nofo ʻi Siutea:
τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν επι τα ορη
17 Pea ko ia ʻoku ʻi he tuʻa fale, ke ʻoua naʻa ʻalu hifo ia, ke toʻo ha meʻa ʻe taha mei hono fale:
ο επι του δωματος μη καταβαινετω αραι τα εκ της οικιας αυτου
18 Pea ko ia ʻoku ʻi he ngoue, ke ʻoua naʻa liu mai ia, ke toʻo hono ngaahi kofu.
και ο εν τω αγρω μη επιστρεψατω οπισω αραι το ιματιον αυτου
19 Ka ʻe malaʻia ʻakinautolu ʻoku feitama, mo kinautolu ʻoku toutama, ʻi he ngaahi ʻaho ko ia!
ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις
20 Ka mou kole ke ʻoua naʻa hoko hoʻomou feholaki ʻi he faʻahitaʻu momoko, pe ʻi he ʻaho Sāpate:
προσευχεσθε δε ινα μη γενηται η φυγη υμων χειμωνος μηδε σαββατω
21 Ka koeʻuhi ʻe toki hoko ʻae mamahi lahi, naʻe ʻikai hano tatau talu mei he kamataʻanga ʻo māmani, ʻo aʻu ki he ʻaho ni, pea ʻe ʻikai ʻo lauikuonga.
εσται γαρ τοτε θλιψις μεγαλη οια ου γεγονεν απ αρχης κοσμου εως του νυν ουδ ου μη γενηται
22 Pea kapau ʻe ʻikai fakasiʻisiʻi ki he ngaahi ʻaho ko ia, ʻe ʻikai moʻui ha tokotaha: ka koeʻuhi ko e kakai kuo fili ʻe fakasiʻisiʻi ai ʻae ngaahi ʻaho ko ia.
και ει μη εκολοβωθησαν αι ημεραι εκειναι ουκ αν εσωθη πασα σαρξ δια δε τους εκλεκτους κολοβωθησονται αι ημεραι εκειναι
23 “Pea kapau ʻe toki pehē ai ʻe ha taha kiate kimoutolu, ‘Vakai, ʻoku ʻi heni ʻa Kalaisi,’ pe ‘ʻi hena;’ ʻoua naʻa tui [ki ai].
τοτε εαν τις υμιν ειπη ιδου ωδε ο χριστος η ωδε μη πιστευσητε
24 Koeʻuhi ʻe ai ʻae ngaahi Kalaisi loi, mo e kau palōfita loi, ʻonau fakahā ʻae ngaahi fakaʻilonga lahi, mo e meʻa fakaofo: ke nau kākā ʻaki ʻae kakai kuo fili, ʻoka ne faingofua.
εγερθησονται γαρ ψευδοχριστοι και ψευδοπροφηται και δωσουσιν σημεια μεγαλα και τερατα ωστε πλανησαι ει δυνατον και τους εκλεκτους
25 Vakai, kuo u tomuʻa tala ia kiate kimoutolu.
ιδου προειρηκα υμιν
26 “Ko ia kapau te nau pehē kiate kimoutolu, ‘Vakai, ʻoku ʻi he toafa ia;’ ʻoua naʻa ʻalu atu: ‘Vakai, ʻoku ʻi he ngaahi potu lilo:’ ʻoua naʻa tui [ki ai].
εαν ουν ειπωσιν υμιν ιδου εν τη ερημω εστιν μη εξελθητε ιδου εν τοις ταμειοις μη πιστευσητε
27 He ʻoku hangē ko e ʻasi mai ʻoe ʻuhila mei he potu hahake, pea ulo ʻo aʻu ki he potu lulunga; ʻe pehē foki ʻae haʻu ʻae Foha ʻoe tangata.
ωσπερ γαρ η αστραπη εξερχεται απο ανατολων και φαινεται εως δυσμων ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου
28 “He ko e potu ko ia ʻoku ʻi ai ʻae ʻangaʻanga, ʻe kātoa ki ai ʻae fanga ʻikale foki.
οπου γαρ εαν η το πτωμα εκει συναχθησονται οι αετοι
29 “Pea hili ʻae mamahi ʻoe ngaahi ʻaho ko ia ʻe fakapoʻuli leva ʻae laʻā, pea ʻe ʻikai ulo mai ʻae māhina, pea ʻe ngangana ʻae ngaahi fetuʻu mei he langi, pea ʻe ngalulu ʻae ngaahi mālohi ʻoe langi:
ευθεως δε μετα την θλιψιν των ημερων εκεινων ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης και οι αστερες πεσουνται απο του ουρανου και αι δυναμεις των ουρανων σαλευθησονται
30 Pea ʻe toki hā mai ʻae fakaʻilonga ʻoe Foha ʻoe tangata ʻi he langi: pea ʻe toki tangi ʻae ngaahi faʻahinga kotoa pē ʻo māmani, pea te nau mamata ki he Foha ʻoe tangata ʻoku haʻu ʻi he ngaahi ʻao ʻoe langi, ʻi he mālohi mo e nāunau lahi.
και τοτε φανησεται το σημειον του υιου του ανθρωπου εν τω ουρανω και τοτε κοψονται πασαι αι φυλαι της γης και οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου μετα δυναμεως και δοξης πολλης
31 Pea ʻe fekau ʻe ia ʻene kau ʻāngelo mo e meʻa lea leʻo lahi, pea te nau tānaki fakataha ʻene kakai kuo fili mei hono feituʻu langi ʻe fā, mei he ngataʻanga ʻe taha ʻoe langi ʻo aʻu ki he ngataʻanga ʻe taha.
και αποστελει τους αγγελους αυτου μετα σαλπιγγος φωνης μεγαλης και επισυναξουσιν τους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρων ουρανων εως ακρων αυτων
32 “Pea mou tokanga ki he fakatātā ʻoe ʻakau ko e fiki: ʻOka kei litolito hono vaʻa, pea tupu hono lau, ʻoku mou ʻilo ʻoku ofi ʻae faʻahitaʻu mafana:
απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν ηδη ο κλαδος αυτης γενηται απαλος και τα φυλλα εκφυη γινωσκεται οτι εγγυς το θερος
33 Pea pehē foki, ʻoka mou ka mamata ki he ngaahi meʻa ni kotoa pē, mou ʻilo ʻoku ofi ia, ʻio, ʻoku ʻi he matapā.
ουτως και υμεις οταν ιδητε ταυτα παντα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραις
34 ʻOku ou tala moʻoni atu kiate kimoutolu, ʻE ʻikai ʻosi ʻae toʻutangata ni, kaeʻoua ke fakamoʻoni ʻa eni kotoa pē.
αμην λεγω υμιν ου μη παρελθη η γενεα αυτη εως αν παντα ταυτα γενηται
35 ʻE mole ʻae langi mo māmani, kae ʻikai mole ʻeku lea.
ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μη παρελθωσιν
36 “Ka ko e ʻaho mo e feituʻulaʻā ko ia, ʻoku ʻikai ʻilo ki ai ha taha, pe [ʻilo ʻe ]he kau ʻāngelo ʻoe langi, ka ko ʻeku Tamai pe.
περι δε της ημερας εκεινης και ωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι των ουρανων ει μη ο πατηρ μου μονος
37 Kae hangē ko e ngaahi ʻaho ʻo Noa, ʻe pehē pe foki ʻae haʻu ʻae Foha ʻoe tangata.
ωσπερ δε αι ημεραι του νωε ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου
38 He koeʻuhi ʻi he ngaahi ʻaho naʻe muʻomuʻa ʻi he lōmaki naʻa nau kai mo inu, mo mali, mo foaki ke fakamaʻu, ʻo aʻu ki he ʻaho naʻe hū ai ʻa Noa ki he vaka,
ωσπερ γαρ ησαν εν ταις ημεραις ταις προ του κατακλυσμου τρωγοντες και πινοντες γαμουντες και εκγαμιζοντες αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κιβωτον
39 Pea naʻe ʻikai te nau ʻamanaki, mo ʻene hoko mai ʻae vai lahi, ʻo ʻave ʻakinautolu kotoa pē; ʻe pehē pe ʻae haʻu foki ʻae Foha ʻoe tangata.
και ουκ εγνωσαν εως ηλθεν ο κατακλυσμος και ηρεν απαντας ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου
40 ʻE ʻi he ngoue ʻae toko ua; ʻe ʻave ʻae tokotaha, ka ʻe tuku ʻae tokotaha.
τοτε δυο εσονται εν τω αγρω ο εις παραλαμβανεται και ο εις αφιεται
41 ʻE ai ʻae fefine ʻe toko ua ʻoku ngāue ʻi he meʻa momosi; ʻe ʻave ʻae tokotaha, ka ʻe tuku ʻae tokotaha.
δυο αληθουσαι εν τω μυλωνι μια παραλαμβανεται και μια αφιεται
42 “Ko ia leʻo: he ʻoku ʻikai te mou ʻilo ʻae feituʻulaʻā ko ia ʻe haʻu ai homou ʻEiki.
γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε ποια ωρα ο κυριος υμων ερχεται
43 Kae ʻilo eni, ka ne ʻilo ʻe he ʻeiki ʻoe fale ʻae lakanga leʻo ko ia ʻe haʻu ai ʻae kaihaʻa, [pehē], kuo ne leʻo, kae ʻikai tuku ke haea hono fale.
εκεινο δε γινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτης ποια φυλακη ο κλεπτης ερχεται εγρηγορησεν αν και ουκ αν ειασεν διορυγηναι την οικιαν αυτου
44 Ko ia ke tali teu pe ʻakimoutolu foki: koeʻuhi ʻe haʻu ʻae Foha ʻoe tangata ʻi he feituʻulaʻā ʻoku ʻikai te mou ʻamanaki ki ai.
δια τουτο και υμεις γινεσθε ετοιμοι οτι η ωρα ου δοκειτε ο υιος του ανθρωπου ερχεται
45 “Pea ko hai ʻae tamaioʻeiki angatonu mo poto, kuo fakanofo ʻe heʻene ʻeiki ke pule ki hono kaungāʻapi, mo tufaki kiate kinautolu ʻae meʻakai ʻi hono taimi totonu?
τις αρα εστιν ο πιστος δουλος και φρονιμος ον κατεστησεν ο κυριος αυτου επι της θεραπειας αυτου του διδοναι αυτοις την τροφην εν καιρω
46 ʻOku monūʻia ʻae tamaioʻeiki ko ia, ʻoka haʻu ʻa ʻene ʻeiki, ʻo ʻilo ia ʻoku ne fai pehē.
μακαριος ο δουλος εκεινος ον ελθων ο κυριος αυτου ευρησει ποιουντα ουτως
47 Ko ʻeku tala moʻoni atu kiate kimoutolu, te ne fakanofo ia ke ne puleʻi ʻene meʻa kotoa pē.
αμην λεγω υμιν οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτον
48 Pea kapau ʻe pehē ʻe he tamaioʻeiki angakovi ʻi hono loto, ‘ʻOku fakatuai ne haʻu ʻa ʻeku ʻeiki;’
εαν δε ειπη ο κακος δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει ο κυριος μου ελθειν
49 pea ne kamata teʻia ʻene kaungā tamaioʻeiki, pea kai ia mo inu fakataha mo e kau konā;
και αρξηται τυπτειν τους συνδουλους εσθιειν τε και πινειν μετα των μεθυοντων
50 ʻE haʻu ʻae ʻeiki ʻae tamaioʻeiki ko ia, ʻi ha ʻaho ʻoku ʻikai te ne ʻamanekina, pea ʻi ha feituʻulaʻā ʻoku ʻikai te ne ʻilo,
ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προσδοκα και εν ωρα η ου γινωσκει
51 Pea ʻe tuʻuua ia, ʻo tuʻutuʻuni ke ʻinasi fakataha ia mo e kau mālualoi: pea ʻe ʻi ai ʻae tangi mo e fengaiʻitaki ʻoe nifo.
και διχοτομησει αυτον και το μερος αυτου μετα των υποκριτων θησει εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
The World is Destroyed by Water
