Luke 21
1 Pea vakai atu ʻe ia, ʻo ne mamata ki he lī ʻe he kakai koloaʻia ʻenau meʻa foaki ki he tukuʻanga koloa.
Kaj ekrigardante, li vidis riĉulojn enĵetantajn siajn donacojn en la monkeston.
2 Pea mamata foki ʻe ia ki he fefine masiva, kuo mate hono husepāniti, ʻoku ne lī ki ai ʻae kihiʻi paʻanga ʻe ua.
Kaj li vidis unu malriĉan vidvinon enĵetantan tien du leptojn.
3 Pea pehē ʻe ia, “Ko e moʻoni ʻoku ou tala kiate kimoutolu, ko e fefine ni kuo mate hono husepāniti mo paea, kuo ne lī ki ai ʻo lahi hake ʻiate kinautolu kotoa pē:
Kaj li diris: Vere mi diras al vi: Ĉi tiu malriĉa vidvino enĵetis pli multe ol ĉiuj;
4 He kuo lī ʻekinautolu ni kotoa pē ki ai ʻae ngaahi meʻa foaki ki he ʻOtua, mei heʻenau koloa lahi: ka kuo lī ʻe ia ki ai, mei heʻene masiva, ʻa ʻene moʻui kotoa pē.”
ĉar ĉiuj tiuj el sia abundo enĵetis en la donacaron; sed ŝi el sia malmultego enĵetis la tutan vivrimedon, kiun ŝi havis.
5 Pea ʻi he lea ʻae niʻihi ki he falelotu lahi, ki hono teungaʻaki ʻae ngaahi maka lelei mo e ngaahi meʻa foaki, ne pehē ʻe ia,
Kaj kiam iuj parolis pri la templo, ke ĝi estas ornamita per belaj ŝtonoj kaj oferdonoj, li diris:
6 “Ko e ngaahi meʻa ʻoku mou mamata ki ai ni, ʻe hoko ʻae ngaahi ʻaho ʻe ʻikai mahili ai ha maka ki ha maka, ka ʻe laku kotoa pē ki lalo.”
Rilate al tio, kion vi vidas, venos tagoj, en kiuj ne estos lasita ĉi tie ŝtono sur ŝtono, kiu ne estos deĵetita.
7 Pea naʻa nau fehuʻi kiate ia, ʻo pehē, “ʻEiki, ʻe hoko afe ʻae ngaahi meʻa ni? Pea ko e hā ʻae fakaʻilonga ʻoka hoko ʻae ngaahi meʻa ni?”
Kaj ili demandis lin, dirante: Majstro, kiam do tio estos? kaj kio estos la signo, kiam tio estos proksima?
8 Pea pehē ʻe ia, “Vakai, telia naʻa kākaaʻi ʻakimoutolu: koeʻuhi ʻe haʻu ʻae tokolahi ʻi hoku hingoa ʻonau pehē, ‘Ko au ia;’ pea ‘ʻOku ofi mai ʻae ʻaho:’ ko ia ʻoua naʻa mou muimui kiate kinautolu.
Kaj li diris: Gardu vin, ke vi ne estu erarigitaj; ĉar multaj venos en mia nomo, dirante: Mi estas; kaj: La tempo proksimiĝis; ne sekvu ilin.
9 Ka ʻoka mou ka fanongo ki he ngaahi tau mo e ngaahi maveuveu, ʻoua naʻa mou ilifia: koeʻuhi ʻe tomuʻa hoko ʻae ngaahi meʻa ni; ka ʻe ʻikai vave ʻae ngataʻanga.”
Kaj kiam vi aŭdos pri militoj kaj tumultoj, ne teruriĝu; ĉar tio devas okazi unue, sed ne tuj estos la fino.
10 Pea toki pehē ʻe ia kiate kinautolu, “ʻE tuʻu hake ʻae kakai ki he kakai, mo e puleʻanga ki he puleʻanga;
Tiam li diris al ili: Leviĝos nacio kontraŭ nacio, kaj regno kontraŭ regno;
11 Pea ʻe hoko ʻae ngaahi mofuike lahi ʻi he potu kehekehe, mo e honge, mo e ngaahi mahaki lahi; pea ʻe hā mai mei he langi ʻae ngaahi meʻa fakailifia mo e ngaahi fakaʻilonga lahi.
kaj estos grandaj tertremoj, kaj en diversaj lokoj malsatoj kaj pestoj; kaj estos teruraĵoj kaj grandaj signoj el la ĉielo.
12 Kae teʻeki ai ke hoko eni, te nau pukea ʻakimoutolu, mo fakatangaʻi, mo tukuange [ʻakimoutolu ]ki he ngaahi falelotu, mo e ngaahi fale fakapōpula, ʻonau ʻomi ʻakimoutolu ki he ʻao ʻoe ngaahi tuʻi mo e pule, koeʻuhi ko hoku hingoa.
Sed antaŭ ĉio tio oni metos sur vin siajn manojn kaj persekutos vin, transdonante vin al la sinagogoj kaj malliberejoj, kaj kondukante vin antaŭ reĝojn kaj provincestrojn pro mia nomo.
13 Pea ʻe hoko ia ko e fakamoʻoni kiate kimoutolu.
Tio fariĝos por vi atesto.
14 Ko ia ke fakapapau homou loto, ke ʻoua naʻa tomuʻa fakakaukau ʻaia te mou tali ʻaki:
Decidu tial en viaj koroj, ne prizorgi antaŭe pri pleda respondo;
15 He te u foaki kiate kimoutolu ʻae ngutu mo e poto, ʻe ʻikai faʻa tali pe taʻofia ʻe homou ngaahi fili kotoa pē.
ĉar mi donos al vi buŝon kaj saĝon, kiun ĉiuj viaj atakantoj ne povos rezisti nek kontraŭdiri.
16 Ka ʻe lavakiʻi ʻakimoutolu ʻe he mātuʻa, mo e tokoua, mo e kāinga, mo e kaumeʻa; pea te nau tāmateʻi homou niʻihi.
Sed vi estos transdonitaj eĉ de gepatroj kaj fratoj kaj parencoj kaj amikoj; kaj iujn el vi oni mortigos.
17 Pea ʻe fehiʻanekina ʻakimoutolu ʻi he kakai kotoa pē koeʻuhi ko hoku hingoa.
Kaj vi estos malamataj de ĉiuj pro mia nomo.
18 Ka ʻe ʻikai mole ha tuʻoni louʻulu ʻi homou ʻulu.
Kaj eĉ unu haro de via kapo ne pereos.
19 Mou maʻu ʻi hoʻomou faʻa kātaki ʻa homou laumālie.
Per via pacienco vi akiros viajn animojn.
20 “Pea ʻoka mou ka mamata ki he kāpui ʻo Selūsalema ʻaki ʻae ngaahi matatau, mou toki ʻilo kuo ofi hono fakaʻauha.
Sed kiam vi vidos Jerusalemon ĉirkaŭitan de armeoj, tiam sciu, ke ĝia ruiniĝo alproksimiĝis.
21 Pea tuku ke toki feholaki ai ki he ngaahi moʻunga ʻakinautolu ʻoku ʻi Siutea; pea ko kinautolu ʻoku ʻi kolo ke nau ʻalu atu; pea ʻoua naʻa hū ki ai ʻakinautolu ʻoku nofo ʻi he tukuʻuta.
Tiam, kiuj estas en Judujo, tiuj forkuru al la montoj; kaj kiuj estas en ĝia mezo, tiuj elmigru; kaj kiuj estas sur la kamparo, tiuj ne eniru tien.
22 He ko e ‘ngaahi ʻaho eni ʻoe totongi,’ koeʻuhi ke fakamoʻoni ʻae meʻa kotoa pē kuo tohi.
Ĉar tiuj estas tagoj de punado, por ke plenumiĝu ĉio, kio estas skribita.
23 Ka ʻe malaʻia ʻakinautolu ʻe feitama, mo kinautolu ʻe toutama, ʻi he ngaahi ʻaho ko ia! Koeʻuhi ʻe ai ʻae mamahi lahi ki he fonua, mo e houhau ki he kakai ni.
Ve al la gravedulinoj kaj al la suĉigantinoj en tiuj tagoj! ĉar estos granda manko sur la tero, kaj kolero kontraŭ ĉi tiu popolo.
24 Pea ʻe tō ʻakinautolu ʻi he mata ʻoe heletā, pea ʻe taki pōpula ki he puleʻanga kotoa pē: pea ʻe malaki hifo ʻa Selūsalema ʻe he kakai Senitaile, kaeʻoua ke kakato ʻae kuonga ʻoe kakai Senitaile.
Kaj ili falos per tranĉrando de glavo, kaj forkaptiĝos en ĉiujn naciojn; kaj Jerusalem estos piedpremata de la nacianoj, ĝis plenumiĝos la tempoj de la nacianoj.
25 “Pea ʻe ai ʻae ngaahi fakaʻilonga ʻi he laʻā, mo e māhina, mo e ngaahi fetuʻu; pea ʻe ʻi he māmani ʻae mamahi ʻoe ngaahi kakai, mo e puputuʻu, koeʻuhi ko e ʻuʻulu ʻae tahi mo e ngaahi peau:
Kaj estos signoj en la suno kaj la luno kaj la steloj, kaj sur la tero mizero de nacioj, konsternitaj de la muĝado de la maro kaj la ondegoj;
26 Ka ʻe mole ʻae loto ʻoe kakai ʻi he manavahē, mo tuʻotuʻatamaki ki he ngaahi meʻa ʻe hoko ki māmani: koeʻuhi ʻe ngalulululu ʻae ngaahi mālohi ʻoe langi.
homoj malfortiĝos de timo kaj de atendado de tio, kio venos sur la mondon; ĉar la potencoj de la ĉielo ŝanceliĝos.
27 Pea te nau toki mamata ki he Foha ʻoe tangata ʻoku haʻu ʻi he ngaahi ʻao, mo e mālohi mo e nāunau lahi.
Kaj tiam oni vidos la Filon de homo, venantan en nubo kun potenco kaj granda gloro.
28 Pea ʻi he kamata hoko mai ʻae ngaahi meʻa ni, mou sio hake, pea hanga hake homou ʻulu; he ʻoku ofi mai homou huhuʻi.”
Sed kiam tio komencos okazi, rigardu supren kaj levu viajn kapojn, ĉar via elaĉeto alproksimiĝas.
29 Pea naʻe lea ʻaki ʻe ia ʻae fakatātā kiate kinautolu; “Vakai ki he ʻakau ko e fiki, pea mo e ngaahi ʻakau kotoa pē;
Kaj li parolis al ili parabolon: Rigardu la figarbon kaj ĉiujn arbojn;
30 ʻOka tupu hono muka, ʻoku mou mamata, pea mou ʻilo ai ʻoku ofi mai ʻae faʻahitaʻu mafana.
kiam ili ekkreskigas foliojn, vi ekvidas, kaj el vi mem scias, ke la somero jam estas proksima.
31 Pea ʻe pehē foki ʻakimoutolu, ʻoka mou ka mamata ki he hoko ʻoe ngaahi meʻa ni, mou ʻilo ʻoku ofi mai ʻae puleʻanga ʻoe ʻOtua.
Tiel same vi, kiam vi vidos, ke tio okazas, tiam sciu, ke la regno de Dio estas proksima.
32 “Ko e moʻoni ʻoku ou tala kiate kimoutolu, ʻE ʻikai mole ʻae toʻutangata ni, kaeʻoua ke fakamoʻoni kotoa pē.
Vere mi diras al vi: Ĉi tiu generacio ne forpasos, ĝis ĉio plenumiĝos.
33 ʻE mole ʻae langi mo māmani; ka ʻe ʻikai mole ʻa ʻeku ngaahi lea.
La ĉielo kaj la tero forpasos, sed miaj vortoj ne forpasos.
34 “Kae vakai kiate kimoutolu, telia naʻa ʻiloange kuo taʻomia homou loto ʻi he kai fekinaki, mo e kona, mo e tokanga ki he moʻui ni, pea hoko fakafokifā ai ʻae ʻaho ko ia kiate kimoutolu.
Sed gardu vin, por ke viaj koroj ne estu ŝarĝitaj de trosatiĝo kaj ebrieco kaj zorgoj pri vivrimedoj, kaj por ke tiu tago ne venu al vi subite;
35 Koeʻuhi ʻe hoko ia ʻo hangē ko e hele kiate kinautolu kotoa pē ʻoku nau nofo ʻi he funga ʻo māmani fulipē.
ĉar kiel kaptilo ĝi venos sur ĉiujn, kiuj loĝas sur la supraĵo de la tero.
36 Ko ia mou leʻo, pea lotu maʻuaipē, koeʻuhi ke mou ʻaonga ke hao mei he ngaahi meʻa ni kotoa pē ʻe hoko, pea ke tutuʻu ʻi he ʻao ʻoe Foha ʻoe tangata.”
Sed viglu en ĉiu tempo, preĝante, ke prosperu al vi saviĝi de ĉio, kio okazos, kaj stari antaŭ la Filo de homo.
37 Pea naʻe ako ia ʻi he ʻaho ʻi he falelotu lahi; pea ʻi he pō, naʻa ne ʻalu kituaʻā ʻo nofo ʻi he moʻunga ʻoku ui ko ʻOlive.
Kaj dum la tagoj li instruis en la templo, kaj ĉiunokte li eliris, kaj loĝis sur la monto nomata Olivarba.
38 Pea naʻe haʻu hengihengi ʻae kakai kotoa pē kiate ia ʻi he falelotu lahi, ke nau fanongo kiate ia.
Kaj la tuta popolo venis al li frumatene en la templo, por aŭskulti lin.
