Tangilāulau 3

1 Ko au ko e tangata kuo mamata ki he mamahi ʻi he meʻa tā ʻa hono houhau.

Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.

2 Kuo ne tataki au mo ʻomi au ki he poʻuli, kae ʻikai ki he maama.

Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.

3 Ko e moʻoni kuo ne liliu kiate au, ʻoku ne liliu hono nima kiate au ʻi he ʻaho kotoa.

Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.

4 Ko hoku kili mo hoku kakano kuo ne ngaohi ke motuʻa; kuo ne fesiʻi hoku ngaahi hui.

Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.

5 Kuo ne langaʻi meʻa kiate au, pea kuo ne takatakai au ʻaki ʻae kona mo e mamahi.

Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;

6 Kuo ne fokotuʻu au ʻi he ngaahi potu fakapoʻuli, ʻo hangē ko kinautolu naʻe pekia ʻi muʻa.

Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.

7 Kuo ne ʻāʻi takatakai au pea ʻoku ʻikai te u faʻa hao kituʻa: kuo ne fakamamafa ʻa ʻeku haʻi ukamea.

Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.

8 ‌ʻO kau ka tangi foki mo kalanga, ʻoku ne taʻetokangaʻi ʻeku kole.

A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.

9 Kuo ne ʻāʻi hoku ngaahi hala ʻaki ʻae ngaahi maka kuo tā, kuo ne fakapikoʻi hoku ngaahi hala.

Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.

10 Naʻa ne hangē ha pea ʻoku toitoi kiate au, pea hangē ha laione ʻi he ngaahi potu lilo.

Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.

11 Kuo ne mimioʻi hoku ngaahi ʻaluʻanga, pea kuo ne haehae au fakaikiiki: kuo ne ngaohi au ke lala pe.

Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.

12 Kuo ne teke ʻa ʻene kaufana, pea kuo ne fokotuʻu au ko e fakaʻilonga ki he ngahau.

Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.

13 Kuo ne pule ki he ngaahi ngahau ʻo ʻene tangai ke ʻasi ki hoku ngaahi kongaloto.

Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.

14 Ko e manukiʻanga au ki hoku kakai; pea ko ʻenau tāʻanga ʻi he ʻaho kotoa pē.

Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.

15 Kuo ne fakafonu au ʻaki ʻae kona, kuo ne fakakonaʻi au ʻaki ʻae konaʻiʻī.

Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.

16 Kuo ne fesiʻi foki hoku kau nifo ʻaki ʻae kilikili, kuo ne pani au ʻaki ʻae efu.

Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.

17 Pea kuo ke hiki hoku laumālie ke mamaʻo mei he melino: naʻe ngalo ʻiate au ʻae monūʻia.

Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.

18 Pea ne u pehē, “Ko ʻeku mālohi mo ʻeku ʻamanaki kuo ʻauha meia Sihova;”

I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.

19 ‌ʻI heʻeku manatu ki hoku mahaki pea mo ʻeku mamahi, ʻae kona pea mo e ʻahu.

Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.

20 ‌ʻOku kei manatu ki ai hoku laumālie, pea ʻoku angavaivai ia ʻiate au.

Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.

21 Ko ia ʻoku ou fakamanatu ki hoku loto, pea ko ia ʻoku ou kei maʻu ai ʻae ʻamanaki.

Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.

22 Ko e meʻa ʻi he ʻaloʻofa ʻa Sihova ʻoku ʻikai te tau ʻauha, koeʻuhi ʻoku ʻikai ke ngata ʻene manavaʻofa.

To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.

23 ‌ʻOku foʻou ia ʻi he pongipongi kotoa pē, ʻoku lahi hoʻo angatonu.

Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.

24 ‌ʻOku pehē ʻe hoku laumālie, “Ko hoku tofiʻa ʻa Sihova: ko ia te u ʻamanaki lelei ʻiate ia.”

PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.

25 ‌ʻOku lelei ʻa Sihova kiate kinautolu ʻoku tatali kiate ia, ki he laumālie ʻoku kumi kiate ia.

Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.

26 ‌ʻOku lelei ki he tangata ke ne ʻamanaki, pea ne tatali fakatatoka foki ki he fakamoʻui meia Sihova.

Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.

27 ‌ʻOku lelei ki he tangata ke ne fua ʻae haʻamo ʻi heʻene kei talavou.

Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.

28 ‌ʻOku ne nofo tokotaha pe, pea ʻoku longo pe, koeʻuhi kuo ne fua ia ʻe ia pe.

Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.

29 ‌ʻOku ne ʻai hono ngutu ʻi he efu, ko e meʻa naʻa ʻoku kei ai ha ʻamanaki.

Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.

30 ‌ʻOku ne tuku hono kouʻahe kiate ia ʻoku ne taaʻi ia: ʻoku ne pito ʻaupito ʻi he lauʻi kovi.

Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.

31 He koeʻuhi ʻe ʻikai liʻaki ke lauikuonga ʻe Sihova:

Pan bowiem nie odrzuca na wieki;

32 He kapau te ne fakamamahi, ka te ne manavaʻofa foki ʻo fakatatau ki hono lahi ʻo ʻene ngaahi ʻaloʻofa.

A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;

33 He ʻoku ʻikai te ne fie tautea, pe fakamamahi ʻae fānau ʻae tangata.

Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.

34 Ke laiki ʻi hono lalo vaʻe ʻae ngaahi pōpula kotoa pē ʻo māmani,

Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;

35 Ke fakatafe ʻae totonu ʻoe tangata ʻi he ʻao ʻoe fofonga ʻoe Fungani Māʻoniʻoni,

Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;

36 Ke kākaaʻi ʻae tangata ʻi hono fakamaauʻi ʻoku ʻikai lelei ai ʻa Sihova.

Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.

37 Ko hai ia ʻoku fakahā, pea ʻoku hoko ia, ʻo kapau ʻoku ʻikai ke fekau ʻe Sihova?

Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?

38 ‌ʻOku ʻikai ke ʻalu mei he fofonga ʻoe Fungani Māʻolunga ʻae lelei mo e kovi.

Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?

39 Ko e hā ʻoku lāunga ai ʻae tangata moʻui, ʻae tangata koeʻuhi ko e tautea ʻo ʻene ngaahi angahala?

Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?

40 Ke tau kumi mo ʻahiʻahiʻi hotau ngaahi ʻaluʻanga, pea toe tafoki kia Sihova.

Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.

41 Ke tau hiki hake hotau loto mo hotau nima ki he ʻOtua ʻi he ngaahi langi.

Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.

42 “Kuo mau fai talangataʻa, pea kuo mau angatuʻu: ʻoku teʻeki ai te ke fakamolemole.

Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.

43 “Kuo ke ʻuʻufi ʻaki ʻae houhau, pea fakatangaʻi ʻakimautolu: kuo ke tāmateʻi pea naʻe ʻikai te ke manavaʻofa.

Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.

44 Kuo ke ʻufiʻufi koe ʻaki ʻae ʻao, ke ʻoua naʻa ʻasi atu ʻa ʻemau kole.

Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.

45 Kuo ke ngaohi ʻakimautolu ko e efe mo e ʻotoʻota ʻi he lotolotonga ʻoe kakai.

Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.

46 “Kuo mafaʻa ʻae ngutu ʻa homau kau fili kotoa pē kiate kimautolu.

Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.

47 Kuo hoko mai ʻae manavahē mo e tauhele kiate kimautolu, ʻae lala mo e ʻauha.”

Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.

48 ‌ʻOku tafe hifo hoku mata, hangē ko e ngaahi vaitafe, koeʻuhi ko e ʻauha ʻae ʻofefine ʻo hoku kakai.

Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.

49 “ʻOku tafe hifo ʻa hoku mata, pea ʻikai ʻosi, ʻoku ʻikai siʻi ke tuku.

Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;

50 Ke ʻoua ke ʻafio mai ʻa Sihova, pea vakai mei he langi.

Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.

51 Ko hoku mata ʻoku ne ueʻi hoku loto, koeʻuhi ko e ngaahi ʻofefine kotoa pē ʻo ʻeku kolo.

Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.

52 “Naʻe tuli fakamamahi au ʻe hoku kau fili hangē ha manupuna, taʻehanoʻuhinga.

Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.

53 Kuo nau motuhi ʻeku moʻui ʻi he fale fakapōpula, pea kuo lī ha maka kiate au.

Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.

54 naʻe melemo hoku ʻulu ʻi he ngaahi vai; pea ne u toki pehē, ‘Kuo motuhi au.’

Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!

55 “ʻE Sihova ne u ui ki ho huafa mei he fale fakapōpula taumamaʻo.

Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.

56 Kuo ke fanongo ki hoku leʻo; ʻoua naʻa ke fufū ho fofonga ki heʻeku mānava, ki heʻeku tangi.

Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.

57 Naʻa ke ʻunuʻunu mai ʻo ofi ʻi he ʻaho ko ia ne u ui kiate koe: naʻa ke pehē, “ʻOua naʻa manavahē.”

Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.

58 “ʻE Sihova kuo ke langomakiʻi hoku laumālie; kuo ke huhuʻi ʻeku moʻui.

Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.

59 ‌ʻE Sihova kuo ke ʻafioʻi ki he kovi kuo fai kiate au, fakamaau ʻe koe ʻeku meʻa.

PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.

60 Kuo ke ʻafio ki heʻenau lili kotoa pē, mo ʻenau ngaahi filioʻi kiate au.

Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.

61 “ʻE ʻEiki kuo ke fanongo ki heʻenau taukae, pea mo ʻenau ngaahi filioʻi kiate au;

Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;

62 ‌ʻae loungutu ʻonautolu naʻe tuʻu hake kiate au, pea mo ʻenau fakatupu meʻa kiate au ʻi he ʻaho kotoa pē.

[Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.

63 Vakai ki heʻenau nofo hifo mo ʻenau tuʻu hake; ko au ko ʻenau taʻanga.

Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.

64 “ʻE ʻEiki ke ke tuku kiate kinautolu ha totongi, ʻo fakatatau ki he ngāue ʻa honau nima.

Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.

65 Tuku kiate kinautolu ʻae mamahi ʻoe loto, ʻa hoʻo malaʻia kiate kinautolu.

Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;

66 Fakatanga mo fakaʻauha ʻakinautolu ʻi he houhau mei he lalo langi ʻa Sihova.

Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!