Semisi 3
1 ʻE hoku kāinga, ke ʻoua naʻa akonaki ʻae tokolahi, he ʻoku mou ʻilo ʻe ʻāsili ai ʻae tautea kiate kitautolu.
Nolite plures magistri fieri fratres mei, scientes quoniam maius iudicium sumitis.
2 He ʻoku tau tūkia kotoa pē ʻi he ngaahi meʻa kehekehe. Kapau ʻe ʻikai tūkia ha taha ʻi he lea, ko e tangata haohaoa ia, pea ʻoku faʻa fai ʻe ia ke taʻofi ki he sino kotoa.
In multis enim offendimus omnes. Si quis in verbo non offendit: hic perfectus est vir. potest etiam freno circumducere totum corpus.
3 Vakai, ʻoku tau ʻai ʻae meʻa taʻofi ki he ngutu ʻoe fanga hoosi, koeʻuhi ke nau paongofua kiate kitautolu; pea ʻoku tau puleʻi ʻaki ia honau sino kotoa.
Si autem equis frena in ora mittimus ad consentiendum nobis, et omne corpus illorum circumferimus.
4 Vakai foki ki he ngaahi vaka he neongo ʻoku lalahi, pea fakangaholo ʻe he ngaahi matangi mālohi, ka ʻoku faʻa feliliuʻaki ia ʻae foheʻuli siʻi, ʻo faʻiteliha ʻae tangata ʻoku fakaʻuli.
Et ecce naves, cum magnae sint, et a ventis validis minentur: circumferuntur autem a modico gubernaculo ubi impetus dirigentis voluerit.
5 ʻOku pehē foki ki he ʻelelo, ko e kupu siʻi, ka ʻoku ne polepole ki he ngaahi meʻa lahi. Vakai ki hono lahi ʻoe vao ʻakau kuo tutu ʻaki ʻae afi siʻi!
Ita et lingua modicum quidem membrum est, et magna exaltat. Ecce quantus ignis quam magnam silvam incendit!
6 Pea ko e afi ʻae ʻelelo, ko e maama angahala: ʻoku pehē ʻae ʻelelo ʻi heʻene ʻi hotau ngaahi kupuʻi sino, ʻoku ne ʻuliʻi ʻae sino kotoa, ʻoku ne fakavela ʻae anga fakakakano; pea kuo tutu ia mei heli. (Geenna g1067)
Et lingua ignis est, universitas iniquitatis. Lingua constituitur in membris nostris, quae maculat totum corpus, et inflammat rotam nativitatis nostrae inflammata a gehenna. (Geenna g1067)
7 He naʻe fakalalata ʻi muʻa, pea ʻoku kei fakalalata ʻe he kakai, ʻae manu fekai kehekehe kotoa pē, mo e fanga manupuna, mo e ngaahi meʻa totolo, pea mo e ngaahi meʻa ʻi he tahi:
Omnis enim natura bestiarum, et volucrum, et serpentium, et ceterorum domantur, et domita sunt a natura humana:
8 Ka ʻoku ʻikai faʻa fakalalata ʻe ha tangata ʻae ʻelelo; ko e kovi taʻefaʻataʻofi ʻaia, ʻoku pito ʻi he kona fakamate.
linguam autem nullus hominum domare potest: inquietum malum, plena veneno mortifero.
9 Ko ia ʻoku tau fakafetaʻi ʻaki ki he ʻOtua ko e Tamai; pea ko ia ʻoku kape ʻaki ʻae kakai, ʻaia naʻe ngaohi ʻi he tatau ʻoe ʻOtua.
In ipsa benedicimus Deum et Patrem: et in ipsa maledicimus homines, qui ad imaginem, et similitudinem Dei facti sunt.
10 ʻOku mei he ngutu pe taha ʻae tāpuaki mo e kapekape. ʻE hoku kāinga, ʻe ʻikai siʻi lelei ke pehē ʻae ngaahi meʻa ni.
Ex ipso ore procedit benedictio, et maledictio. Non oportet, fratres mei, haec ita fieri.
11 He ʻoku puna mai mei ha matavai pe taha ʻa e [vai ]melie mo e [vai ]kona?
Numquid fons de eodem foramine emanat dulcem, et amaram aquam?
12 ʻE hoku kāinga, ʻe faʻa tupu ʻi he fiki ʻae fua ʻoe ʻolive? Pe ʻi he vaine ʻae fua ʻoe fiki? Pea pehē, ʻoku ʻikai ha matavai ʻe puna mei ai ʻa e [vai ]kona mo e [vai ]melie.
Numquid potest, fratres mei, ficus uvas facere, aut vitis ficus? Sic neque salsa dulcem potest facere aquam.
13 Ko hai ha taha ʻoku poto mo ʻilo lahi ʻiate kimoutolu? Ke fakahā ʻe ia ʻi he ʻulungāanga lelei ʻa ʻene ngaahi ngāue ʻi he angavaivai mo e poto.
Quis sapiens, et disciplinatus inter vos? Ostendat ex bona conversatione operationem suam in mansuetudine sapientiae.
14 Pea kapau ʻoku ʻi homou loto ʻae feinga kovi mo e fekeʻikeʻi, ʻoua naʻa mou polepole ai, mo lohiakiʻi ʻae moʻoni.
Quod si zelum amarum habetis, et contentiones sint in cordibus vestris: nolite gloriari, et mendaces esse adversus veritatem.
15 ʻOku ʻikai ʻalu hifo mei ʻolunga ʻae poto ni, ka ʻoku fakamaama, mo fakakakano, pea fakatēvolo.
non est enim ista sapientia desursum descendens: sed terrena, animalis, diabolica.
16 He ko ia ʻoku ʻi ai ʻae meheka mo e fekeʻikeʻi, ʻoku ʻi ai ʻae maveuveu mo e ngāue kovi kotoa pē.
Ubi enim zelus et contentio: ibi inconstantia, et omne opus pravum.
17 Ka ko e poto ʻoku mei ʻolunga ʻoku fuofua maʻa, pea fakamelino, pea angavaivai, pea ongongofua ki he kole, ʻoku pito ʻi he ʻaloʻofa mo e ngaahi fua lelei, ʻoku ʻikai filifilimānako, ʻoku ʻikai ke mālualoi.
Quae autem desursum est sapientia, primum quidem pudica est, deinde pacifica, modesta, suadibilis, bonus consentiens, plena misericordia, et fructibus bonis, iudicans sine simulatione.
18 Pea kuo tūtuuʻi ʻae fua ʻoe māʻoniʻoni ʻi he melino maʻanautolu ʻoku faʻa fakalelei.
Fructus autem iustitiae, in pace seminatur, facientibus pacem.
