< Semisi 3 >

1 ‌ʻE hoku kāinga, ke ʻoua naʻa akonaki ʻae tokolahi, he ʻoku mou ʻilo ʻe ʻāsili ai ʻae tautea kiate kitautolu.
μη πολλοι διδασκαλοι γινεσθε αδελφοι μου ειδοτες οτι μειζον κριμα ληψομεθα
2 He ʻoku tau tūkia kotoa pē ʻi he ngaahi meʻa kehekehe. Kapau ʻe ʻikai tūkia ha taha ʻi he lea, ko e tangata haohaoa ia, pea ʻoku faʻa fai ʻe ia ke taʻofi ki he sino kotoa.
πολλα γαρ πταιομεν απαντες ει τις εν λογω ου πταιει ουτος τελειος ανηρ δυναμενος χαλιναγωγησαι και ολον το σωμα
3 Vakai, ʻoku tau ʻai ʻae meʻa taʻofi ki he ngutu ʻoe fanga hoosi, koeʻuhi ke nau paongofua kiate kitautolu; pea ʻoku tau puleʻi ʻaki ia honau sino kotoa.
ιδε των ιππων τους χαλινους εις τα στοματα βαλλομεν προς το πειθεσθαι αυτους ημιν και ολον το σωμα αυτων μεταγομεν
4 Vakai foki ki he ngaahi vaka he neongo ʻoku lalahi, pea fakangaholo ʻe he ngaahi matangi mālohi, ka ʻoku faʻa feliliuʻaki ia ʻae foheʻuli siʻi, ʻo faʻiteliha ʻae tangata ʻoku fakaʻuli.
ιδου και τα πλοια τηλικαυτα οντα και υπο ανεμων σκληρων ελαυνομενα μεταγεται υπο ελαχιστου πηδαλιου οπου αν η ορμη του ιθυνοντος βουληται
5 ‌ʻOku pehē foki ki he ʻelelo, ko e kupu siʻi, ka ʻoku ne polepole ki he ngaahi meʻa lahi. Vakai ki hono lahi ʻoe vao ʻakau kuo tutu ʻaki ʻae afi siʻi!
ουτως και η γλωσσα μικρον μελος εστιν και μεγαλαυχει ιδου ολιγον πυρ ηλικην υλην αναπτει
6 Pea ko e afi ʻae ʻelelo, ko e maama angahala: ʻoku pehē ʻae ʻelelo ʻi heʻene ʻi hotau ngaahi kupuʻi sino, ʻoku ne ʻuliʻi ʻae sino kotoa, ʻoku ne fakavela ʻae anga fakakakano; pea kuo tutu ia mei heli. (Geenna g1067)
και η γλωσσα πυρ ο κοσμος της αδικιας ουτως η γλωσσα καθισταται εν τοις μελεσιν ημων η σπιλουσα ολον το σωμα και φλογιζουσα τον τροχον της γενεσεως και φλογιζομενη υπο της γεεννης (Geenna g1067)
7 He naʻe fakalalata ʻi muʻa, pea ʻoku kei fakalalata ʻe he kakai, ʻae manu fekai kehekehe kotoa pē, mo e fanga manupuna, mo e ngaahi meʻa totolo, pea mo e ngaahi meʻa ʻi he tahi:
πασα γαρ φυσις θηριων τε και πετεινων ερπετων τε και εναλιων δαμαζεται και δεδαμασται τη φυσει τη ανθρωπινη
8 Ka ʻoku ʻikai faʻa fakalalata ʻe ha tangata ʻae ʻelelo; ko e kovi taʻefaʻataʻofi ʻaia, ʻoku pito ʻi he kona fakamate.
την δε γλωσσαν ουδεις δυναται ανθρωπων δαμασαι ακατασχετον κακον μεστη ιου θανατηφορου
9 Ko ia ʻoku tau fakafetaʻi ʻaki ki he ʻOtua ko e Tamai; pea ko ia ʻoku kape ʻaki ʻae kakai, ʻaia naʻe ngaohi ʻi he tatau ʻoe ʻOtua.
εν αυτη ευλογουμεν τον θεον και πατερα και εν αυτη καταρωμεθα τους ανθρωπους τους καθ ομοιωσιν θεου γεγονοτας
10 ‌ʻOku mei he ngutu pe taha ʻae tāpuaki mo e kapekape. ʻE hoku kāinga, ʻe ʻikai siʻi lelei ke pehē ʻae ngaahi meʻa ni.
εκ του αυτου στοματος εξερχεται ευλογια και καταρα ου χρη αδελφοι μου ταυτα ουτως γινεσθαι
11 He ʻoku puna mai mei ha matavai pe taha ʻa e [vai ]melie mo e [vai ]kona?
μητι η πηγη εκ της αυτης οπης βρυει το γλυκυ και το πικρον
12 ‌ʻE hoku kāinga, ʻe faʻa tupu ʻi he fiki ʻae fua ʻoe ʻolive? Pe ʻi he vaine ʻae fua ʻoe fiki? Pea pehē, ʻoku ʻikai ha matavai ʻe puna mei ai ʻa e [vai ]kona mo e [vai ]melie.
μη δυναται αδελφοι μου συκη ελαιας ποιησαι η αμπελος συκα ουτως ουδεμια πηγη αλυκον και γλυκυ ποιησαι υδωρ
13 Ko hai ha taha ʻoku poto mo ʻilo lahi ʻiate kimoutolu? Ke fakahā ʻe ia ʻi he ʻulungāanga lelei ʻa ʻene ngaahi ngāue ʻi he angavaivai mo e poto.
τις σοφος και επιστημων εν υμιν δειξατω εκ της καλης αναστροφης τα εργα αυτου εν πραυτητι σοφιας
14 Pea kapau ʻoku ʻi homou loto ʻae feinga kovi mo e fekeʻikeʻi, ʻoua naʻa mou polepole ai, mo lohiakiʻi ʻae moʻoni.
ει δε ζηλον πικρον εχετε και εριθειαν εν τη καρδια υμων μη κατακαυχασθε και ψευδεσθε κατα της αληθειας
15 ‌ʻOku ʻikai ʻalu hifo mei ʻolunga ʻae poto ni, ka ʻoku fakamaama, mo fakakakano, pea fakatēvolo.
ουκ εστιν αυτη η σοφια ανωθεν κατερχομενη αλλ επιγειος ψυχικη δαιμονιωδης
16 He ko ia ʻoku ʻi ai ʻae meheka mo e fekeʻikeʻi, ʻoku ʻi ai ʻae maveuveu mo e ngāue kovi kotoa pē.
οπου γαρ ζηλος και εριθεια εκει ακαταστασια και παν φαυλον πραγμα
17 Ka ko e poto ʻoku mei ʻolunga ʻoku fuofua maʻa, pea fakamelino, pea angavaivai, pea ongongofua ki he kole, ʻoku pito ʻi he ʻaloʻofa mo e ngaahi fua lelei, ʻoku ʻikai filifilimānako, ʻoku ʻikai ke mālualoi.
η δε ανωθεν σοφια πρωτον μεν αγνη εστιν επειτα ειρηνικη επιεικης ευπειθης μεστη ελεους και καρπων αγαθων αδιακριτος και ανυποκριτος
18 Pea kuo tūtuuʻi ʻae fua ʻoe māʻoniʻoni ʻi he melino maʻanautolu ʻoku faʻa fakalelei.
καρπος δε δικαιοσυνης εν ειρηνη σπειρεται τοις ποιουσιν ειρηνην

< Semisi 3 >