Hepelū 6
1 Ko ia foki, ke tuku ki mui ʻae ngaahi ʻuluaki akonaki ʻa Kalaisi, ka tau fai atu ki he haohaoa; ke ʻoua naʻa toe ai ʻae tuʻunga ʻae fakatomala mei he ngaahi ngaue mate, pea mo e tui ki he ʻOtua,
διο αφεντες τον της αρχης του χριστου λογον επι την τελειοτητα φερωμεθα μη παλιν θεμελιον καταβαλλομενοι μετανοιας απο νεκρων εργων και πιστεως επι θεον
2 ʻAe akonaki ʻoe ngaahi papitaiso, mo e hilifaki ʻoe nima, mo e toetuʻu ʻoe mate, mo e fakamaau taʻengata. (aiōnios g166)
βαπτισμων διδαχης επιθεσεως τε χειρων αναστασεως τε νεκρων και κριματος αιωνιου (aiōnios g166)
3 Pea te tau fai eni, ʻo kapau ʻe lelei ki he ʻOtua.
και τουτο ποιησομεν εανπερ επιτρεπη ο θεος
4 He koeʻuhi ʻe ʻikai ʻaupito mafai kiate kinautolu naʻe muʻaki māmangia, mo nau kamata ʻae foaki mei ʻolunga, pea nau maʻu mo e Laumālie Māʻoniʻoni,
αδυνατον γαρ τους απαξ φωτισθεντας γευσαμενους τε της δωρεας της επουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος αγιου
5 Pea kuo nau kamata ʻae folofola lelei ʻae ʻOtua, mo e ngaahi mālohi ʻoe maama ʻe haʻu, (aiōn g165)
και καλον γευσαμενους θεου ρημα δυναμεις τε μελλοντος αιωνος (aiōn g165)
6 Pea kuo nau hinga atu, [ʻe ʻikai mafai ]ke toe fakafoʻou ʻakinautolu ki he fakatomala; he ʻoku nau toe tutuki ki he ʻakau ʻekinautolu pe ʻae ʻAlo ʻoe ʻOtua, ʻo fai fakahāhā pe ʻa hono fakamaaʻi.
και παραπεσοντας παλιν ανακαινιζειν εις μετανοιαν ανασταυρουντας εαυτοις τον υιον του θεου και παραδειγματιζοντας
7 He ko e kelekele ʻoku ne inumia ʻae ʻuha ʻoku faʻa tō ki ai, pea tupu mei ai ʻae ʻakau ʻoku taau mo kinautolu ʻoku tauhi ia, ʻoku tāpuekina ia mei he ʻOtua:
γη γαρ η πιουσα τον επ αυτης πολλακις ερχομενον υετον και τικτουσα βοτανην ευθετον εκεινοις δι ους και γεωργειται μεταλαμβανει ευλογιας απο του θεου
8 Ka ko ia ʻoku tupu mei ai ʻae ʻakau talatala mo e talatalaʻāmoa, kuo siʻaki, pea kuo ofi ki he malaʻia; ko hono ngataʻanga ʻo ia ko e vela.
εκφερουσα δε ακανθας και τριβολους αδοκιμος και καταρας εγγυς ης το τελος εις καυσιν
9 Ka ko kimoutolu, ʻe kāinga, neongo ʻoku pehē ni ʻemau lea, ka ʻoku mau ʻamanaki ki he ngaahi meʻa lelei lahi ʻiate kimoutolu, mo e ngaahi meʻa ʻoku hoa mo e fakamoʻui.
πεπεισμεθα δε περι υμων αγαπητοι τα κρεισσονα και εχομενα σωτηριας ει και ουτως λαλουμεν
10 He ʻoku ʻikai taʻeangatonu ʻae ʻOtua, ke ne fakangaloʻi hoʻomou ngaue mo e feinga ʻofa, ʻaia kuo mou fakahā ki hono huafa, ʻi hoʻomou tauhiʻi ʻae kāinga māʻoniʻoni, mo hoʻomou ngaue.
ου γαρ αδικος ο θεος επιλαθεσθαι του εργου υμων και του κοπου της αγαπης ης ενεδειξασθε εις το ονομα αυτου διακονησαντες τοις αγιοις και διακονουντες
11 Pea ko homau loto, ke taki taha fakahā ʻekimoutolu ʻae faʻa fakakukafi ko ia ki he ʻilo pau ʻoe ʻamanaki lelei ʻo aʻu ki he ngataʻanga:
επιθυμουμεν δε εκαστον υμων την αυτην ενδεικνυσθαι σπουδην προς την πληροφοριαν της ελπιδος αχρι τελους
12 Ke ʻoua naʻa mou fakapikopiko, ka ʻe faʻifaʻitaki kiate kinautolu kuo nau lavaʻi ʻi he tui mo e faʻa kātaki ʻae ngaahi talaʻofa.
ινα μη νωθροι γενησθε μιμηται δε των δια πιστεως και μακροθυμιας κληρονομουντων τας επαγγελιας
13 He naʻe talaʻofa ʻae ʻOtua kia ʻEpalahame, pea koeʻuhi kuo ʻikai ha taha ʻe lahi hake ke ne fuakava ai, ne ne fuakava ʻiate ia pe,
τω γαρ αβρααμ επαγγειλαμενος ο θεος επει κατ ουδενος ειχεν μειζονος ομοσαι ωμοσεν καθ εαυτου
14 ʻo pehē, “Ko e moʻoni ʻi he fakamonūʻia te u fakamonūʻiaʻi koe, pea ʻi he fakatokolahi te u fakatokolahiʻi koe.”
λεγων η μην ευλογων ευλογησω σε και πληθυνων πληθυνω σε
15 Pea kuo hili ʻene kātaki fuoloa, ne maʻu ʻe ia ʻae talaʻofa.
και ουτως μακροθυμησας επετυχεν της επαγγελιας
16 He ko e moʻoni ʻoku fuakava ʻae kakai ʻi he lahi hake: pea ko e fuakava ke fakamoʻoni ʻaki, ko e fakangata ia ʻoe fakakikihi kotoa pē kiate kinautolu.
ανθρωποι μεν γαρ κατα του μειζονος ομνυουσιν και πασης αυτοις αντιλογιας περας εις βεβαιωσιν ο ορκος
17 Pea ʻi he meʻa ni, kuo finangalo ʻae ʻOtua ke fakahā ʻo lahi ki he kakai naʻe talaʻofa ki ai ʻae taʻefaʻaliliu ʻo ʻene folofola, pea ne fakamoʻoni ʻaki ia ʻae fuakava:
εν ω περισσοτερον βουλομενος ο θεος επιδειξαι τοις κληρονομοις της επαγγελιας το αμεταθετον της βουλης αυτου εμεσιτευσεν ορκω
18 Koeʻuhi ʻi he meʻa taʻefaʻaliliu ʻe ua, ʻaia kuo ʻikai ai ʻaupito faʻa loi ʻae ʻOtua, ke maʻu ʻekitautolu ʻae fiemālie lahi, ʻakitautolu kuo feholaki ki he hūfanga, ke puke ki he ʻamanaki lelei kuo tuku ʻi hotau ʻao:
ινα δια δυο πραγματων αμεταθετων εν οις αδυνατον ψευσασθαι θεον ισχυραν παρακλησιν εχωμεν οι καταφυγοντες κρατησαι της προκειμενης ελπιδος
19 ʻAia kuo tau maʻu ʻo hangē ko e taula ʻoe laumālie, pea ʻoku maʻu mo taʻengāue, pea ʻoku tau ia ki he [potu ]ʻi loto puipui;
ην ως αγκυραν εχομεν της ψυχης ασφαλη τε και βεβαιαν και εισερχομενην εις το εσωτερον του καταπετασματος
