Hepelū 2

1 Ko e meʻa ia ʻoku totonu ke ʻāsili ai ʻetau tokanga lahi ki he ngaahi meʻa kuo tau fanongo ki ai, telia naʻa tau tukuange mei ai ʻi ha ʻaho.

δια τουτο δει περισσοτερωσ ημασ προσεχειν τοισ ακουσθεισιν μηποτε παραρρυωμεν

2 He kapau naʻe tuʻumaʻu ʻae lea naʻe leaʻaki ʻe he kau ʻāngelo, pea ko e maumauʻi mo e talangataʻa kotoa pē naʻe maʻu hono totongi totonu;

ει γαρ ο δι αγγελων λαληθεισ λογοσ εγενετο βεβαιοσ και πασα παραβασισ και παρακοη ελαβεν ενδικον μισθαποδοσιαν

3 E hao fēfē ʻakitautolu, ʻo kapau te tau taʻetokanga ki he fakamoʻui lahi ko ia? ʻAia naʻe fuofua fakahā ʻe he ʻEiki, pea naʻe fakamoʻoni ia kiate kitautolu ʻekinautolu naʻe fanongo [kiate ia];

πωσ ημεισ εκφευξομεθα τηλικαυτησ αμελησαντεσ σωτηριασ ητισ αρχην λαβουσα λαλεισθαι δια του κυριου υπο των ακουσαντων εισ ημασ εβεβαιωθη

4 Naʻe fakamoʻoni foki ʻe he ʻOtua, ʻaki ʻae ngaahi fakaʻilonga, mo e ngaahi meʻa fakaofo, mo e ngaahi mana kehekehe, pea mo e ngaahi foaki ʻoe Laumālie Māʻoniʻoni, ʻo fakatatau ki hono finangalo ʻoʻona.

συνεπιμαρτυρουντοσ του θεου σημειοισ τε και τερασιν και ποικιλαισ δυναμεσιν και πνευματοσ αγιου μερισμοισ κατα την αυτου θελησιν

5 He ʻoku ʻikai te ne fakamoʻulaloa ki he kau ʻāngelo ʻae maama kahaʻu, ʻaia ʻoku mau lea ki ai.

ου γαρ αγγελοισ υπεταξεν την οικουμενην την μελλουσαν περι ησ λαλουμεν

6 Ka ʻoku fakahā ʻe ha tokotaha ʻi he potu ʻe taha, ʻo pehē, “Ko e hā ʻae tangata, ʻoku ke tokangaʻi ia? Pe ko e foha ʻoe tangata, ʻoku ke ʻaʻahi ai kiate ia?

διεμαρτυρατο δε που τισ λεγων τι εστιν ανθρωποσ οτι μιμνησκη αυτου η υιοσ ανθρωπου οτι επισκεπτη αυτον

7 Naʻa ke ngaohi ia ʻo māʻulalo siʻi ʻi he kau ʻāngelo; ne ke fakapale ʻaki ia ʻae nāunau mo e ongoongolelei, ʻo fakanofo ia ke puleʻi ʻae ngaahi ngaue ʻa ho nima:

ηλαττωσασ αυτον βραχυ τι παρ αγγελουσ δοξη και τιμη εστεφανωσασ αυτον

8 Kuo ke fakamoʻulaloa ʻae meʻa kotoa pē ki hono lalo vaʻe.” Pea ʻi heʻene “fakamoʻulaloa ʻae meʻa kotoa pē kiate ia,” naʻe ʻikai fakatoe ha meʻa ʻe taʻeʻaikilalo ʻiate ia. Ka ʻoku teʻeki ai ketau mamata kuo fakamoʻulaloa ʻae meʻa kotoa pē kiate ia.

παντα υπεταξασ υποκατω των ποδων αυτου εν γαρ τω υποταξαι αυτω τα παντα ουδεν αφηκεν αυτω ανυποτακτον νυν δε ουπω ορωμεν αυτω τα παντα υποτεταγμενα

9 Ka ʻoku tau mamata kia Sisu, kuo fakapale ʻaki ia ʻae nāunau mo e ongoongolelei, koeʻuhi ko e kātaki ʻae pekia, ʻaia naʻe ngaohi ke māʻulalo siʻi ʻi he kau ʻāngelo, ke ne kamata ʻe ia ʻae pekia koeʻuhi ko e kakai kotoa pē, ko e meʻa ʻi he ʻaloʻofa ʻae ʻOtua.

τον δε βραχυ τι παρ αγγελουσ ηλαττωμενον βλεπομεν ιησουν δια το παθημα του θανατου δοξη και τιμη εστεφανωμενον οπωσ χαριτι θεου υπερ παντοσ γευσηται θανατου

10 He naʻe taau mo ia, ʻaia ʻoku maʻana ʻae meʻa kotoa pē, pea ʻoku mei ai ʻae meʻa kotoa pē, ʻi he ʻomi ʻae foha tokolahi ki he nāunau, ke fakahaohaoa ʻi he ngaahi mamahi ʻae ʻEiki ʻo ʻenau moʻui.

επρεπεν γαρ αυτω δι ον τα παντα και δι ου τα παντα πολλουσ υιουσ εισ δοξαν αγαγοντα τον αρχηγον τησ σωτηριασ αυτων δια παθηματων τελειωσαι

11 He ko ia ʻoku ne fakamaʻa, mo kinautolu kuo fakamaʻa, ʻoku nau taha pe kotoa pē: ko ia ʻoku ʻikai ai ke mā ia ke ui ʻakinautolu ko e kāinga,

ο τε γαρ αγιαζων και οι αγιαζομενοι εξ ενοσ παντεσ δι ην αιτιαν ουκ επαισχυνεται αδελφουσ αυτουσ καλειν

12 ‌ʻO pehē, “Te u fakahā ho huafa ki hoku kāinga, ʻi he lotolotonga ʻoe siasi te u hiva fakafetaʻi kiate koe.”

λεγων απαγγελω το ονομα σου τοισ αδελφοισ μου εν μεσω εκκλησιασ υμνησω σε

13 Mo toe [pehē], “Te u falala kiate ia.” Pea toe [pehē], “Vakai ko au mo e fānau kuo foaki ʻe he ʻOtua kiate au.”

και παλιν εγω εσομαι πεποιθωσ επ αυτω και παλιν ιδου εγω και τα παιδια α μοι εδωκεν ο θεοσ

14 Pea ko e meʻa ʻi he maʻu ʻe he fānau ʻae kakano mo e toto, naʻe ʻai foki ʻe ia ʻae anga ko ia; koeʻuhi ke fakaʻauha ʻe ia ʻi he mate ʻaia naʻe ʻaʻana ʻae mālohi ʻoe mate, ko e tēvolo;

επει ουν τα παιδια κεκοινωνηκεν σαρκοσ και αιματοσ και αυτοσ παραπλησιωσ μετεσχεν των αυτων ινα δια του θανατου καταργηση τον το κρατοσ εχοντα του θανατου τουτ εστιν τον διαβολον

15 Mo fakamoʻui ʻakinautolu naʻe moʻua pōpula ʻi he manavahē ki he mate, ʻi henau moʻui kotoa pē.

και απαλλαξη τουτουσ οσοι φοβω θανατου δια παντοσ του ζην ενοχοι ησαν δουλειασ

16 He ko e moʻoni naʻe ʻikai puke ʻe ia ʻae kau ʻāngelo; ka naʻa ne puke ʻe ia ʻae hako ʻo ʻEpalahame.

ου γαρ δηπου αγγελων επιλαμβανεται αλλα σπερματοσ αβρααμ επιλαμβανεται

17 Ko ia naʻe taau ai mo ia ke hoko ʻo tatau mo hono kāinga ʻi he meʻa kotoa pē, koeʻuhi ke ne hoko ko e fungani taulaʻeiki ʻaloʻofa mo angatonu ʻi he ngaahi meʻa ʻae ʻOtua, ke fai ʻae fakalelei koeʻuhi ko e angahala ʻae kakai.

οθεν ωφειλεν κατα παντα τοισ αδελφοισ ομοιωθηναι ινα ελεημων γενηται και πιστοσ αρχιερευσ τα προσ τον θεον εισ το ιλασκεσθαι τασ αμαρτιασ του λαου

18 He ko e meʻa ʻi heʻene mamahi ʻaʻana ʻi hono ʻahiʻahiʻi, ʻoku ne faʻa fai ke tokoniʻi ʻakinautolu ʻoku ʻahiʻahiʻi.

εν ω γαρ πεπονθεν αυτοσ πειρασθεισ δυναται τοισ πειραζομενοισ βοηθησαι