Kaletia 6

1 ‌ʻE Kāinga, kapau ʻe moʻua ha tangata ʻi ha kovi, ko kimoutolu ʻoku fakalaumālie, fakamoʻui ia ʻi he loto angavaivai; mo ke tokangaʻi koe, telia naʻa fakatauveleʻi ko e foki.

Kæru trúsystkin, ef kristinn maður fellur fyrir einhverri synd, þá ber ykkur sem guðrækin eruð, að leiða hann aftur á réttan veg og það með hógværð og auðmýkt. Minnist þess jafnframt að næst gæti eitthvert ykkar orðið fyrir hinu sama.

2 Mou fetoutou fefuaʻaki hoʻomou kavenga, pea fakamoʻoni ai ki he fono ʻa Kalaisi.

Takist á við vandamál og erfiðleika hvers annars og hlýðið þannig boði Drottins.

3 He kapau ʻoku mahalo ʻe ha taha ko ha meʻa ia, ka ʻoku ʻikai, ʻoku ne kākaaʻi ʻe ia ia.

Finnist einhverjum hann of mikill maður til að auðmýkja sig á þennan hátt, þá blekkir hann sjálfan sig, því að sjálfur er hann ekkert.

4 Kae tuku ke ʻahiʻahi ʻe he tangata taki taha ʻene ngāue ʻaʻana, pea te ne toki maʻu ai ʻae fiefia ʻiate ia pe, kae ʻikai ʻi ha taha kehe.

Hver um sig gæti þess að gera sitt besta og þá getur hann glaðst hið innra yfir vel unnu verki og þarf ekki að bera sig saman við aðra.

5 Koeʻuhi ʻe taki taha fua ʻene kavenga ʻaʻana.

Hver og einn verður að berjast við eigin veikleika og vandamál, því að ekkert okkar er fullkomið.

6 Ko ia kuo akonekina ʻi he folofola, ke ne foaki ʻae meʻa ʻaonga kotoa pē kiate ia ʻoku akonaki.

Þeim sem fræðslu njóta í guðsorði, ber að veita kennurum sínum fjárhagslegan stuðning.

7 ‌ʻOua naʻa kākaaʻi ʻakimoutolu; ʻoku ʻikai faʻa kākaaʻi ʻae ʻOtua: he ko ia ʻoku tūtuuʻi ʻe he tangata, ko ia te ne utu foki.

Forðist alla sýndarmennsku fyrir Guði, því þið munuð uppskera eins og þið sáið.

8 He ko ia ʻoku tūtuuʻi ki hono kakano, te ne utu ʻi he kakano ʻae ʻauha; ka ko ia ʻoku tūtuuʻi ki he Laumālie, te ne utu ʻi he Laumālie ʻae moʻui taʻengata. (aiōnios g166)

Sá sem vill fullnægja sínum illu hvötum, sáir illgresi í hjarta sitt og uppsker andlega niðurlægingu og dauða. Ef hann hins vegar sáir hinu góða sæði Guðs anda, þá uppsker hann eilíft líf sem andinn gefur honum. (aiōnios g166)

9 Pea ke ʻoua naʻa tau fiu ʻi he fai lelei: he te tau utu ʻi hono faʻahitaʻu totonu, ʻo kapau ʻe ʻikai te tau vaivai.

Þreytumst ekki á að gera hið góða, því að á sínum tíma munum við uppskera blessun, ef við gefumst ekki upp.

10 Ko ia, pea ʻi heʻetau maʻu ha faingamālie, ke tau fai lelei ki he kakai kotoa pē, kae ʻāsili pe kiate kinautolu ʻoku ʻi he fale ʻoe tui.

Notum því hvert tækifæri til að sýna öðrum vináttu og þá sérstaklega trúsystkinum okkar.

11 ‌ʻOku mou mamata ki he tohi lahi kuo u tohi atu kiate kimoutolu ʻaki hoku nima ʻoʻoku.

Niðurlag bréfsins ætla ég að skrifa með eigin hendi. Sjáið hvað ég skrifa stóra stafi!

12 Ko kinautolu ʻoku holi ke matamatalelei fakakakano pe, ʻoku nau fakalotoʻi ʻakimoutolu ke mou kamu; telia naʻa fakatangaʻi ʻakinautolu koeʻuhi ko e ʻakau ʻo Kalaisi.

Þessir fræðarar ykkar, sem leggja hart að ykkur að láta umskerast, hafa aðeins eitt í huga. Þeir vilja ná vinsældum, svo þeir komist hjá ofsóknunum sem þeir annars ættu í vændum, ef þeir segðu að verk Krists á krossinum nægði til hjálpræðis.

13 He ko kinautolu kuo kamu, ʻoku ʻikai te nau fai ki he fono; ka ʻoku nau holi ke mou kamu, koeʻuhi ke nau polepole ai ʻi homou kakano.

Þessir menn, sem fylgja umskurninni, reyna ekki einu sinni að halda lög Gyðinga að öðru leyti. Þeir vilja að þið látið umskerast, svo að þeir geti stært sig af ykkur sem sínum lærisveinum.

14 Kae mamaʻo mo au ʻae polepole, ka ʻi he ʻakau pe ʻo hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi, ʻaia kuo tutuki ai ke mate ʻa māmani kiate au, mo au ki māmani.

Guð forði mér frá því að hrósa mér af nokkru öðru en krossi Drottins Jesú Krists. Langt er nú síðan kross þessi deyddi alla löngun mína í lystisemdir heimsins og áhugi heimsins á mér er einnig löngu horfinn.

15 He ʻoku ʻikai ʻaonga siʻi ʻia Kalaisi Sisu ʻae kamu, pe ʻae taʻekamu, ka ko e fakafoʻou.

Það skiptir ekki lengur máli hvort við erum umskornir eða ekki. Það sem máli skiptir er hvort við erum orðin ný sköpun – nýjar manneskjur.

16 Pea ko kinautolu ʻoku ʻaʻeva ʻo taau mo e meʻa fua ni, ke ʻiate kinautolu ʻae monūʻia, mo e ʻaloʻofa, pea ki he ʻIsileli ʻoe ʻOtua.

Miskunn og friður Guðs sé með ykkur öllum sem lifið eftir reglu þessari, öllum þeim sem Guði tilheyra, hvar sem þeir eru.

17 Ke ngata mei heni, ke ʻoua naʻa fakamamahiʻi au ʻe ha taha: he ʻoku ou fua ʻi hoku sino ʻae ngaahi fakaʻilonga ʻoe ʻEiki ko Sisu.

Ég bið ykkur að mæða mig ekki framar með þessum deilum, því að líkami minn ber ör eftir svipuhögg og sár, sem óvinir Jesú hafa veitt mér.

18 ‌ʻE kāinga, ke ʻi homou laumālie ʻae ʻofa ʻa hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi. ʻEmeni.

Kæru vinir, náð Drottins Jesú Krists sé með ykkur öllum. Amen. Páll.