< Teutalonome 8 >

1 “Ko e ngaahi fekau kotoa pē ʻaia ʻoku ou fekau kiate koe he ʻaho ni ke mou tokanga ki ai ʻo fai, koeʻuhi ke mou moʻui, pea tupu ʻo tokolahi, pea ʻalu atu ʻo maʻu ʻae fonua ʻaia naʻe fuakava ai ʻe Sihova ki hoʻomou ngaahi tamai.
Wszystkich przykazań, które ci dziś nakazuję, będziecie przestrzegać i wypełniać [je], abyście żyli, rozmnażali się, weszli i posiedli ziemię, którą PAN przysiągł waszym ojcom.
2 Pea te ke manatu ki he hala kotoa pē ʻaia naʻe tataki ai koe ʻe Sihova ko ho ʻOtua ʻi he taʻu ʻe fāngofulu ni ʻi he toafa, ke fakaangavaivaiʻi koe, ke ʻahiʻahiʻi koe, pea ke ʻilo ʻaia kotoa pē naʻe ʻi ho loto, pe te ke tauhi ki heʻene ngaahi fekau, pe ʻikai.
Pamiętaj całą drogę, którą prowadził cię PAN, twój Bóg, przez te czterdzieści lat po pustyni, by cię ukorzyć i doświadczać, aby poznać, co jest w twoim sercu, czy będziesz przestrzegał jego przykazań, czy nie.
3 Pea naʻa ne fakavaivaiʻi koe, ʻo ne tuku koe ke ke fiekaia, pea naʻa ne fafanga ʻaki koe ʻae mana, ʻaia naʻe ʻikai te ke ʻilo, pea naʻe ʻikai ʻilo ʻe hoʻo ngaahi tamai; koeʻuhi ke ne fakahā kiate koe ʻoku ʻikai moʻui ʻae tangata ʻi he mā pe, ka ʻoku moʻui ʻae tangata ʻi he meʻa kotoa pē ʻoku haʻu mei he fofonga ʻo Sihova.
Upokorzył cię, dawał ci odczuć głód i karmił cię manną, której nie znałeś ani ty, ani twoi ojcowie, aby cię nauczyć, że nie samym chlebem człowiek żyje, ale że człowiek żyje każdym słowem, które wychodzi z ust PANA.
4 Naʻe ʻikai fakaʻaʻau ʻo motuʻa ho ngaahi kofu, pea naʻe ʻikai fufula ho vaʻe, ʻi he taʻu ni ʻe fāngofulu.
Twoja odzież nie zniszczyła się na tobie i twoja noga nie opuchła [przez] te czterdzieści lat.
5 Pea te ke tokanga mo ʻilo ʻi ho loto foki, ʻoku hangē ko e tautea ʻe he tangata hono foha, ʻoku pehē pe ʻae tautea koe ʻe Sihova ko ho ʻOtua.
Rozważ więc w swym sercu, że jak człowiek karze swego syna, [tak] PAN, twój Bóg, karze ciebie.
6 Ko ia, ke ke tauhi ʻae ngaahi fekau ʻa Sihova ko ho ʻOtua, ke ʻalu ʻi hono ngaahi hala, pea ke manavahē kiate ia.
Dlatego przestrzegaj przykazań PANA, swego Boga, abyś chodził jego drogami i bał się go.
7 He ko Sihova ko ho ʻOtua ʻoku ne ʻomi koe ki he fonua lelei, ko e fonua ʻoe ngaahi vaitafe, ʻoe ngaahi matavai mo e loloto ʻoku tupu mei he ngaahi luo mo e ngaahi moʻunga;
PAN, twój Bóg, prowadzi cię bowiem do ziemi dobrej, [do] ziemi potoków wód, źródeł i głębin, wytryskających w dolinach i górach;
8 Ko e fonua ʻoe uite mo e paʻale, mo e ngaahi vaine, mo e ʻakau ko e fiki, mo e pomikanite; ko e fonua ʻoe ʻakau ko e ʻolive fai lolo, mo e honi;
[Do] ziemi pszenicy i jęczmienia, winorośli, figowców i drzew granatu; [do] ziemi oliwy i miodu;
9 Ko e fonua ke ke kai mā taʻehahonge, ʻe ʻikai te ke masiva ʻi ha meʻa ʻe taha ʻi ai; ʻae fonua ʻoku maka ʻaki ʻae ʻaione, pea te ke keli mei hono ngaahi moʻunga ʻae palasa.
[Do] ziemi, w której będziesz jeść chleb, nie odczuwając niedostatku; w której niczego ci nie zabraknie; do ziemi, której kamienie są żelazem, a z jej gór będziesz wydobywać miedź.
10 ‌ʻOka ke ka kai ʻo mākona, te ke toki fakafetaʻi kia Sihova ko ho ʻOtua koeʻuhi ko e fonua lelei ʻaia kuo ne foaki kiate koe.
Gdy będziesz jadł do syta, będziesz błogosławił PANA, swego Boga, za dobrą ziemię, którą ci dał.
11 “Vakai ke ʻoua naʻa ke fakangaloʻi ʻa Sihova ko ho ʻOtua, ʻi he liʻaki ʻo ʻene ngaahi fekau, mo ʻene ngaahi fakamaau, mo ʻene ngaahi tuʻutuʻuni, ʻaia ʻoku ou fekau kiate koe he ʻaho ni:
Strzeż się, byś nie zapomniał PANA, swego Boga, i nie zaniedbał jego przykazań, jego praw i jego nakazów, które ci dziś nakazuję;
12 Telia naʻa hili hoʻo kai ʻo mākona, pea kuo ke langa hao ngaahi fale lelei, ʻo nofo ai;
Aby – gdy najesz się do syta, pobudujesz piękne domy i zamieszkasz w nich;
13 Pea kuo tupu ʻo lahi hoʻo fanga manu lalahi mo hoʻo fanga manu siʻi, pea kuo tupu ʻo lahi hoʻo siliva mo hoʻo koula, pea kuo tupu ʻo lahi ʻae meʻa kotoa pē ʻoku ke maʻu;
I kiedy twoje bydło i owce rozmnożą się, przybędzie ci srebra i złota oraz wszystko, co będziesz miał, powiększy się;
14 Pea toki hiki hake ho loto, pea ke fakangalongaloʻi ʻa Sihova ko ho ʻOtua, ʻaia naʻa ne ʻomi koe kituaʻā mei he fonua ko ʻIsipite, mei he fale ʻoe pōpula;
Twoje serce nie uniosło się i abyś nie zapomniał PANA, swego Boga, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu, z domu niewoli;
15 ‌ʻAia naʻa ne tataki atu koe ʻi he fuʻu toafa lahi mo fakamanavahē ko ia, ʻaia naʻe ʻi ai ʻae ngaahi ngata vela, mo e ngaahi sikopio, mo e laʻāina, pea naʻe ʻikai ha vai ʻi ai; ʻaia naʻa ne ʻomi vai kiate koe mei he maka afi;
Który cię przeprowadził przez tę wielką i straszną pustynię, [gdzie były] węże jadowite i skorpiony, [przez] suchą [ziemię], bez wody, i wydobył ci wodę z krzemiennej skały;
16 ‌ʻAia naʻa ne fafangaʻi koe ʻi he toafa ʻaki ʻae mana, ʻaia naʻe ʻikai ʻilo ʻe hoʻo ngaahi tamai, koeʻuhi ke ne fakavaivaiʻi koe, pea koeʻuhi ke ne ʻahiʻahiʻi koe, ke fai lelei kiate koe ʻi ho ikuʻanga:
Który cię karmił na pustyni manną, której nie znali twoi ojcowie, aby cię ukorzyć i doświadczać, by w przyszłości wyświadczyć ci dobro;
17 Pea telia naʻa ke pehē ʻi ho loto, Ko hoku mālohi mo e mafai ʻo hoku nima kuo ne lavaʻi ʻae ngaahi koloa ni maʻaku.
Abyś nie mówił w swym sercu: Moja moc i siła mojej ręki zdobyły mi to bogactwo;
18 Ka ke manatu koe kia Sihova ko ho ʻOtua: he ko ia ia ʻoku ne foaki kiate koe ʻae mafai ke maʻu ʻae koloa, koeʻuhi ke ne fakamaʻu ʻene fuakava ʻaia naʻa ne fuakava ai ki hoʻo ngaahi tamai, ʻo hangē ko ia he ʻaho ni.
Ale pamiętaj PANA, swego Boga, gdyż to on daje ci siłę do zdobywania bogactwa, aby potwierdzić swoje przymierze, które poprzysiągł twoim ojcom, jak się to dziś okazuje.
19 Pea ʻe hoko ʻo pehē, kapau ʻoku ke fakangalongaloʻi ʻa Sihova ko ho ʻOtua, ʻo ʻalu ʻo muimui ʻi he ngaahi ʻotua
Ale jeśli całkiem zapomnisz PANA, swego Boga, i pójdziesz za innymi bogami, będziesz im służył i oddawał pokłon, to oświadczam wam dziś, że na pewno zginiecie.
20 Hangē ko e ngaahi kakai ʻoku fakaʻauha ʻe Sihova mei homou ʻao, ʻe pehē pe hoʻomou ʻauha; ko e meʻa ʻi hoʻomou taʻefietalangofua ki he leʻo ʻo Sihova ko homou ʻOtua.
Jak narody, które PAN niszczy przed wami, tak zginiecie, ponieważ nie słuchaliście głosu PANA, waszego Boga.

< Teutalonome 8 >