< 2 Timote 2 >

1 Ko ia, ko hoku foha, ke ke mālohi koe ʻi he ʻofa ʻaia ʻoku ʻia Kalaisi Sisu.
Tímóteus, sonur minn, lifðu í krafti Jesú Krists!
2 Pea ko e ngaahi meʻa ko ia kuo ke fanongo ʻiate au ʻi he ʻao ʻoe kau fakamoʻoni tokolahi, ke ke tuku ia ki he kau tangata angatonu, ke nau faʻa fai ke akonekina foki ʻae niʻihi.
Þitt hlutverk er að fræða aðra um það, sem þú heyrðir mig tala í áheyrn margra votta. Þann sannleika skaltu kenna mönnum sem hægt er að treysta, svo að þeir geti kennt öðrum.
3 Ko ia ke ke faʻa kātaki ʻae ngaue faingataʻa, ʻo taau mo e tangata tau lelei ʻa Sisu Kalaisi.
Vertu fús að þjást eins og sannur hermaður Jesú Krists, því að það ber okkur að gera.
4 ‌ʻOku ʻikai ha tangata ʻoku ne fai ʻa ʻetau pea ne fakaʻefihia ia ʻi he ngaahi meʻa ʻoe moʻui ni; kaekehe ke fakafiemālie kiate ia kuo fili ia ko e tangata tau.
Og sem hermaður Krists skaltu ekki binda þig við nein aukastörf, því hvaða hermaður heldur þú að stundi aukavinnu annars staðar? Sá kæmi varla að miklum notum!
5 Pea kapau ʻoku feinga ʻe ha tokotaha ke ne ikuna, ʻoku ʻikai fakapale ia, kae ʻi heʻene feinga totonu.
Sá sem stundar íþróttir, verður að fara eftir settum reglum til að geta sigrað, annars verður hann dæmdur úr leik og á enga von um verðlaun.
6 Pea ʻoku taau mo e tangata tauhi ngoue ke tomuʻa fai ʻae ngaue ʻi heʻene kai hono fua.
Og bóndinn – hann leggur hart að sér til að ná góðri uppskeru. Eins gerum við.
7 Tokanga ki heʻeku lea; pea ʻofa ke tuku kiate koe ʻe he ʻEiki ʻae ʻilo ʻi he meʻa kotoa pē.
Hugleiddu þessi þrjú dæmi – hermanninn, íþróttamanninn og bóndann, og Drottinn hjálpi þér að skilja hvernig þau geta átt við þig.
8 Manatu kia Sisu Kalaisi ko e hako ʻo Tevita, naʻe fokotuʻu hake ia mei he mate, ʻo fakatatau mo ʻeku ongoongolelei:
Umfram allt, mundu eftir Jesú Kristi. Hann fæddist sem maður af ætt Davíðs konungs og sigraði dauðann með upprisu sinni.
9 ‌ʻAia ʻoku ou mamahi ai ʻo hangē ha fai kovi, pea kuo haʻisia au; ka ʻoku ʻikai haʻisia ʻae folofola ʻae ʻOtua.
Þennan mikla sannleika hef ég boðað. Þess vegna hef ég verið ofsóttur og setið í fangelsi eins og afbrotamaður. En þótt ég sé fjötraður, þá verður orð Guðs ekki fjötrað!
10 Ko ia ʻoku ou faʻa kātaki ai ʻae meʻa kotoa pē koeʻuhi ko kinautolu kuo fili, koeʻuhi ke nau maʻu foki ʻae fakamoʻui ʻaia ʻoku ʻia Kalaisi Sisu mo e hakeakiʻi taʻengata. (aiōnios g166)
Ég er fús að þjást, ef það verður til þess að þeir, sem Guð hefur útvalið, öðlist hjálpræðið og dýrð Jesú Krists. (aiōnios g166)
11 Ko e tala moʻoni eni: “He kapau kuo tau mate mo ia, te tau moʻui foki mo ia:
Ég veit að það er satt, að ef við deyjum fyrir Krist, þá fáum við að lifa með honum á himnum.
12 Kapau ʻoku tau faʻa kātaki, te tau pule foki mo ia: kapau te tau liʻaki ia, te ne liʻaki ʻakitautolu foki:
Ef við stöndum stöðugir í trúnni og þjónustunni, þá munum við fá að ríkja með honum. En ef við snúumst gegn Kristi og afneitum honum, þá hlýtur hann einnig að hafna okkur.
13 Kapau ʻoku tau taʻetui, ka ʻoku moʻoni pehē ai pe ia: ʻoku ʻikai te ne faʻa fakaʻikaiʻi ia.”
En skorti okkur þrek og sé trú okkar alveg á þrotum, þá er hann samt trúr og hjálpar, því hann getur ekki afneitað okkur – við erum hluti af honum sjálfum. Loforð hans munu standa!
14 Fakamanatu ʻae ngaahi meʻa ni, ʻo fekau [kiate kinautolu ]ʻi he ʻao ʻoe ʻEiki, ke ʻoua naʻa nau fakakikihi ʻi he ngaahi lea ʻoku ʻikai hano ʻaonga, [ka ]ko e fakahēʻi ʻoe kau fanongo ki ai.
Þennan sannleika skaltu minna hina trúuðu á og bjóða þeim í nafni Drottins að deila ekki um einskisverða hluti. Slíkar rökræður rugla menn bara í ríminu. Þær eru algjörlega gagnslausar og meira að segja skaðlegar.
15 Ke ke feinga ke fakahā koe ʻoku ke lelei ki he ʻOtua, ko e tangata ngaue ʻoku ʻikai ke mā, kae vahevahe totonu atu ʻae folofola ʻoe moʻoni.
Starfaðu af trúmennsku svo að Guð geti gefið þér góðan vitnisburð og þú þurfir ekki að blygðast þín þegar Guð prófar verk þín. Þú verður að þekkja orð hans, vita hvað það segir og hvað það þýðir.
16 Ka ke siʻaki ʻae ngaahi lea papūnoa mo e kovi: koeʻuhi ʻe tupu pea ʻāsili ai ʻae anga fakataʻelotu.
Forðastu heimskulegar rökræður sem leiða af sér synd og illindi manna á milli.
17 Pea ʻe keina ʻenau lea ʻo hangē ko e popo: pea ʻoku ʻi ai ʻa ʻAiminia mo Failito;
Sum orð valda sári er seint grær. Dæmi um menn sem ánægju hafa af slíku þrasi eru Hýmeneus og Fíletus.
18 ‌ʻAkinaua kuo na hē mei he moʻoni, ʻo na pehē kuo hili ange ʻae toetuʻu; pea kuo na fulihi ʻae tui ʻae niʻihi.
Þeir hafa villst af vegi sannleikans og segja upprisu dáinna þegar um garð gengna og rugla fólk þannig í trúnni.
19 Ka ʻoku tuʻumaʻu pe ʻae tuʻunga ʻoe ʻOtua, ʻoku ʻi ai ʻae fakaʻilonga ni, “ʻOku ʻilo ʻe he ʻEiki ʻakinautolu ʻoku ʻaʻana;” pea, “Ke ʻilonga ia ʻoku ne huaʻaki ʻae huafa ʻo Kalaisi, ke afe ia mei he angahia.”
En sannleikur Guðs er óhagganlegur og honum getur enginn breytt. Þar er skráð: „Drottinn þekkir sína, “og „sá sem telur sig kristinn, forðist ranglæti.“
20 Ka ʻi he fale lahi ʻoku ʻikai ke ngata ʻi he ngaahi ipu koula mo siliva pe, ka ʻoku ʻi ai mo e ipu ʻakau mo e ʻumea; ko e niʻihi ke ʻaonga lahi, mo e niʻihi ke ʻaonga siʻi pe.
Á ríkum heimilum eru sum ílát hver úr gulli og silfri, önnur úr tré og leir. Þau fyrrnefndu eru notuð fyrir gesti, en hin í eldhúsinu eða undir úrgang.
21 Ko ia kapau ʻe fakamaʻa ia ʻe ha tangata mei he ngaahi meʻa ni, ʻe hoko ai ia ko e ipu ke ʻaonga lahi, kuo fakatapuʻi, pea taau mo e ʻeiki ke ngāueʻaki kuo teuteu ki he ngaue lelei kotoa pe.
Forðist þú syndina, líkist þú gullkeri – því besta sem til er á heimilinu – og þá mun sjálfur Kristur nota þig til þess sem göfugt er.
22 Ke ke puna foki mei he ngaahi holi fakatalavou: ka ke tuli ki he māʻoniʻoni, mo e angatonu, mo e ʻofa, mo e melino, kiate kinautolu ʻoku ui ki he ʻEiki ʻi he lotomaʻa.
Haltu þig frá öllu sem vekur illar hugsanir, eins og oft sækja á unga menn, en kepptu eftir því sem gott er. Reyndu að vaxa í trú og kærleika og sækja eftir félagsskap þeirra sem elska Drottin og eru hjartahreinir.
23 Ka ke liʻaki ʻae ngaahi fehuʻi vale mo launoa, ʻi hoʻo ʻilo ʻoku tupu ai ʻae fakakikihi.
Og enn segi ég: Láttu ekki leiða þig út í heimskulegar þrætur, sem aðeins valda ófriði og illdeilum.
24 Pea ʻoku ʻikai lelei ke fakakikihi ʻae tamaioʻeiki ʻae ʻEiki; ka ke angavaivai ia ki he kakai kotoa pē, ʻo faʻa ako, mo faʻa kātaki,
Þjónar Drottins mega ekki vera þrasgjarnir, heldur ljúfir og uppfræða fólk með þolinmæði.
25 ‌ʻO akonekina ʻi he angamalū ʻakinautolu ʻoku angatuʻu; heiʻilo ʻe foaki ai ʻe he ʻOtua kiate kinautolu ʻae fakatomala ke nau tui ki he moʻoni;
Vertu hógvær þegar þú leiðbeinir þeim sem ekki þekkja sannleikann, og mótmæla þér. Þess meiri líkur eru á að þeir snúi sér frá villu sinni með Guðs hjálp og trúi sannleikanum.
26 Pea nau fakahaofia ʻakinautolu mei he tauhele ʻae tēvolo, ʻakinautolu kuo ne moʻua ʻo fakapōpulaʻi ko ʻene faʻiteliha pe.
Þannig gætu þeir áttað sig og losnað úr gildru Satans. Hann reynir sífellt að fjötra menn í þrældóm syndarinnar og fá þá til að þjóna sér.

< 2 Timote 2 >