2 Kolinitō 7
1 Ko ia, ʻe kāinga ʻofeina, ʻi heʻetau maʻu ʻae ngaahi talaʻofa ni, ke tau fakamaʻa ʻakitautolu mei he ʻuli kotoa pē ʻoe kakano mo e laumālie, ʻo fakahaohaoa ʻae māʻoniʻoni ʻi he manavahē ki he ʻOtua.
Dakle, budući da imamo ta obećanja, očistimo se, ljubljeni, od svake ljage tijela i duha te dovršimo posvećenje u strahu Božjemu.
2 Mou maʻu ʻakimautolu; naʻe ʻikai te mau fai taʻetotonu ki ha tokotaha, naʻe ʻikai te mau fakaangahalaʻi ha tokotaha, naʻe ʻikai te mau kākaaʻi ha tokotaha.
Shvatite nas! Nikomu nismo nanijeli nepravde, nikoga nismo upropastili, nikoga zakinuli.
3 ʻOku ʻikai te u lea ko ha tautea: he kuo ʻosi ʻeku tala atu, ʻoku mou ʻi homau loto ke mau mate mo moʻui mo kimoutolu.
Ne govorim da osudim. Ta rekoh već: u srcima ste našim te umiremo i živimo zajedno.
4 ʻOku lahi ʻeku faʻa lea atu kiate kimoutolu, ʻoku ou vikiviki lahi koeʻuhi ko kimoutolu: kuo fakafonu au ʻi he fiemālie, ʻoku ou fiefia lahi ʻaupito ʻi heʻemau mamahi kotoa pē.
Veliko je moje pouzdanje u vas, uvelike se vama ponosim. Pun sam utjehe, obilujem radošću uza svu nevolju našu.
5 Koeʻuhi ʻi heʻemau hoko ki Masitōnia, naʻe ʻikai ha mālōlō ki homau kakano, ka naʻe fakamamahi ʻakimautolu mei he potu kotoa pē; naʻe ʻituʻa ʻae ngaahi tau, pea ʻi loto ʻae manavahē.
Doista, i kada dođosmo u Makedoniju, nikakva spokoja nije imalo tijelo naše, nego nevolje odasvud: izvana borbe, iznutra strepnje.
6 Ka ko e ʻOtua, ʻoku ne fakafiemālieʻi ʻakinautolu kuo lī ki lalo, naʻa ne fakafiemālieʻi ʻakimautolu, ʻi he haʻu ʻa Taitusi;
Ali Bog, tješitelj poniznih, utješi nas dolaskom Titovim.
7 Pea naʻe ʻikai ʻi heʻene haʻu pe, ka ʻi he fakafiemālie ʻaia naʻe fakafiemālie ai ia ʻiate kimoutolu, ʻi heʻene tala kiate kimautolu hoʻomou holi lahi, mo hoʻomou mamahi, mo hoʻomou feinga kiate au; ko ia naʻe ʻāsili ai ʻeku fiefia.
Ne samo dolaskom njegovim, nego i utjehom kojom se utješi zbog vas: obavijesti nas o vašoj čežnji, vašem jadikovanju, vašoj žarkoj ljubavi prema meni tako da se još većma obradovah.
8 He ʻoku ʻikai te u fakatomala ʻi heʻeku fakamamahi ʻakimoutolu ʻaki ʻae tohi, ka naʻaku fakatomala ai: he ʻoku ou vakai ko e tohi ko ia, kuo ne fakamamahi ʻakimoutolu, kae fuoloa siʻi pe.
Doista, ako sam vas i ožalostio onom poslanicom, nije mi žao; ako mi i bijaše žao - vidim uistinu da vas je ta poslanica makar i načas ožalostila -
9 Ka ko eni, ʻoku ou fiefia, ʻoku ʻikai ʻi homou fakamamahi, ka ʻi homou mamahi ki he fakatomala: he naʻa mou mamahi ʻo tāau mo e ʻOtua, ke ʻoua naʻa mou masiva ʻi ha meʻa ʻe taha ʻiate kimautolu.
sad se radujem, ne što ste se ožalostili, nego što ste se ožalostili na obraćenje. Jer ožalostili ste se po Božju te zbog nas ni u čemu niste štetovali.
10 He ko e mamahi ʻoku taau mo e ʻOtua ʻoku ne langaki ʻae fakatomala ki he fakamoʻui, ʻe ʻikai toe fakatomala ai: ka ko e mamahi fakamaama, ʻoku ne langaki ʻae mate.
Jer žalost po Božju rađa neopozivo spasonosnim obraćenjem, a žalost svjetovna rađa smrću.
11 Vakai eni ki he meʻa ni pe, ʻa hoʻomou mamahi ʻo taau mo e ʻOtua, ki he faʻa fai naʻa ne fakatupu ʻiate kimoutolu, ʻio, ʻae fakaʻataʻatā ʻo kimoutolu, ʻae fakaʻiseʻisa, ʻae manavahē, ʻae holi lahi, ʻio, ʻae fai feinga, ʻa ʻetau tautea! Kuo mou fakahā ʻaki ia kotoa pē ʻa hoʻomou ʻataʻatā ʻi he meʻa ni.
Gle, doista baš to što ste se po Božju ožalostili, kolikom gorljivošću urodi među vama, pa opravdavanjem, pa ogorčenjem, pa strahom, pa čežnjom, pa revnošću, pa kažnjavanjem. Svime ste time pokazali da ste u onome nedužni.
12 Ko ia ne u tohi kiate kimoutolu, ka naʻe ʻikai koeʻuhi ko ia pe naʻe fai ʻae kovi, pe ko ia pe naʻa ne mamahi ʻi he kovi, ka koeʻuhi ke hā ai kiate kimoutolu ʻemau tokanga kiate kimoutolu ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua.
Ako sam vam dakle pisao, nisam to zbog uvreditelja ni zbog uvrijeđenoga, nego zbog toga da vam se očituje vaša gorljivost za nas pred Bogom.
13 Ko ia naʻa mau fiemālie ʻi hoʻomou fiemālie: pea naʻe lahi hake ʻaupito ʻemau fiefia koeʻuhi ko e fiefia ʻa Taitusi, he naʻe fakafiemālieʻi hono laumālie ʻekimoutolu kotoa pē.
To nas je utješilo. A povrh te naše utjehe još se mnogo više obradovasmo zbog radosti Titove jer svi vi okrijepiste duh njegov.
14 He kapau naʻaku polepole ʻi ha meʻa kiate ia koeʻuhi ko kimoutolu, ʻoku ʻikai te u mā ai; kae hangē ko ʻemau lea kimoutolu ʻi he meʻa kotoa pē, ʻoku pehē pe mo ʻemau polepole ʻi he ʻao ʻo Taitusi, ʻoku ʻilo ia ko e moʻoni.
Doista, ako sam mu se što vama pohvalio, ne postidjeh se, nego kao što smo po istini vama govorili, tako je istina bila i pohvala naša pred Titom.
15 Pea ko ʻene manavaʻofa ʻoku lahi hake ʻaupito kiate kimoutolu, ʻi heʻene manatu ki he talangofua ʻamoutolu kotoa pē, pea mo hoʻomou maʻu ia ʻi he manavahē mo e tetetete.
I njegovo je srce prema vama još nježnije kad se sjeti poslušnosti svih vas, kako ga sa strahom i trepetom primiste.
16 Pea ʻoku ou fiefia ʻi heʻeku falala kiate kimoutolu ʻi he meʻa kotoa pē.
Radujem se što se u svemu mogu pouzdati u vas.
