1 Pita 3

1 Ko kimoutolu ʻae kau fefine foki, mou fakavaivai ki homou husepāniti ʻomoutolu; koeʻuhi ka ai ha niʻihi ʻe ʻikai talangofua ki he folofola, ke liliu mai ʻakinautolu foki ʻe he anga ʻoe moʻui ʻae kau fefine, ʻo taʻekau ʻae folofola;

Eiginkonur, hlýðið eiginmönnum ykkar. Það skuluð þið gera, jafnvel þótt þeir láti sér fátt um finnast þegar þið segið þeim frá Drottni,

2 ‌ʻI heʻenau mamata ki hoʻomou moʻui angamaʻa [fakataha ]mo e manavahē.

því að síðar meir kunna þeir að ávinnast vegna vandaðs lífernis ykkar.

3 Pea ko honau teunga ke ʻoua naʻa ʻituʻa pe, ʻi he fi ʻoe louʻulu, mo e ai ʻoe koula, mo e ai ʻoe ngaahi kofu;

Hugsið ekki of mikið um skartgripi, hárgreiðslu og glæsileg föt.

4 Ka [ke teunga ]ʻae tangata fufū ʻoe loto ʻaki ʻae meʻa taʻeʻauha, ʻaia ko e loto angavaivai mo angamalū, pea ʻoku maʻongoʻonga lahi ʻaupito ia ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua.

Fegurð ykkar á að vera innri fegurð hjartans, en hún birtist í hógværri og blíðri lund, sem er dýrmæt í augum Guðs.

5 He naʻe pehē foki ʻae teunga ʻaki ʻakinautolu ʻe he kau fefine māʻoniʻoni ʻi muʻa, naʻa nau falala ki he ʻOtua, ʻo fakavaivaiʻi ʻakinautolu ki honau husepāniti ʻonautolu:

Það var slík fegurð sem einkenndi heilagar konur fyrri alda. Þær treystu Guði og hlýddu eiginmönnum sínum.

6 ‌ʻO hangē naʻe talangofua ʻa Sela kia ʻEpalahame, ʻo ne ui ia ʻeiki: ko e fānau ʻaʻana ʻakimoutolu, lolotonga hoʻomou fai lelei, mo taʻemanavahē ʻi he manavahē kovi.

Sara er dæmi um slíka konu. Hún hlýddi eiginmanni sínum Abraham og bar virðingu fyrir honum sem húsbónda heimilisins. Ef þið farið eins að, fetið þið í fótspor hennar eins og þið væruð dætur hennar og gerið það sem rétt er. Þá eigið þið ekki á hættu að reita menn ykkar til reiði.

7 Ko kimoutolu foki ʻae kau tangata, ke mou nonofo mo [kinautolu ]ʻo fakatatau ki he ʻilo, ʻo fakaʻapaʻapa ki he uaifi, ʻo taau mo e ipu vaivai, pea ke hangē ko e kaunga hoko mo ia ki he ʻofa fakamoʻui; pea koeʻuhi ke ʻoua naʻa taʻofia hoʻomou ngaahi lotu.

Eiginmenn, hugsið vel um konur ykkar! Sjáið þeim fyrir þörfum þeirra og berið virðingu fyrir þeim sem hinu veikara kyni. Munið að þið og konur ykkar meðtakið sameiginlega blessun Guðs. Ef þið komið fram við þær öðruvísi en ykkur ber, er hætt við að bænir ykkar beri engan árangur.

8 Pea ko hono fakaʻosi, ke mou uouangataha pe, pea femanavaʻofaʻaki kiate kimoutolu, mou ʻofa fakakāinga, mou loto ongongofua, pea angalelei:

Hér eru svo nokkur orð til ykkar allra: Verið sem ein stór og hamingjusöm fjölskylda. Sýnið hvert öðru fyllstu tillitssemi, elskið hvert annað af öllu hjarta og verið auðmjúk.

9 ‌ʻO ʻikai totongi ʻae kovi ʻaki ʻae kovi, pe ko e lea kovi ʻaki ʻae lea kovi: kae kehe ke tāpuaki; he ʻoku mou ʻilo kuo ui ʻakimoutolu ki ai, koeʻuhi ke mou maʻu ʻae tāpuaki.

Gjaldið ekki illt fyrir illt. Svarið ekki í sömu mynt, ef hreytt er í ykkur ónotum, biðjið heldur Guð að hjálpa þeim sem í hlut á, því að við eigum að vera góð við aðra og þá mun Guð blessa okkur.

10 He ko ia, “ʻOku loto ke ʻofa ki he moʻui, pea ke mamata ki he ngaahi ʻaho lelei, ke taʻofi ʻe ia hono ʻelelo mei he kovi, mo hono loungutu ke ʻoua naʻa lea ʻaki ʻae kākā:

Gætið tungu ykkar, ef þið viljið lifa hamingjusömu og góðu lífi, og forðist öll ósannindi.

11 Ke afe ia mei he kovi, kae fai lelei ke kumi ʻe ia ʻae melino, pea tuli ki ai.

Forðist hið illa, en leggið stund á hið góða. Ástundið frið og kappkostið að varðveita hann, svo að þið missið ekki af honum!

12 He ʻoku ʻi he kakai māʻoniʻoni ʻae fofonga ʻoe ʻEiki, pea ʻoku ongo kiate ia ʻenau ngaahi lotu: ka ʻoku houhau ʻae fofonga ʻoe ʻEiki kiate kinautolu ʻoku fai kovi.”

Drottinn verndar börnin sín og hlustar á bænir þeirra, en hann snýr augliti sínu frá þeim sem illt gera.

13 Pea ko hai ia te ne fai ha kovi kiate kimoutolu, ʻo kamou ka faʻifaʻitaki kiate kinautolu ʻoku lelei?

Hver mun gera ykkur illt, ef þið leggið ykkur fram um að gera gott?

14 Pea kapau ʻe mamahi ʻakimoutolu koeʻuhi ko e māʻoniʻoni, ʻoku mou monūʻia: pea ʻoua ʻe manavahē ki heʻenau fakamanavahē, pea ʻoua ʻe puputuʻu;

Jafnvel þótt ykkur sé gert illt eruð þið gæfusöm, því að Guð mun launa ykkur.

15 Kae fakaʻapaʻapa ki he ʻEiki ko e ʻOtua ʻi homou loto: pea mou nofo teu pe ke talia ʻi he angavaivai mo e manavahē ʻae tangata kotoa pē ʻe ʻekea ʻakimoutolu ki hono ʻuhinga ʻoe ʻamanaki lelei ʻoku ʻiate kimoutolu:

Takið öllu með ró og stillingu og treystið Drottni, Jesú Kristi. Ef einhver spyr ykkur hvers vegna þið gerið það, verið þá reiðubúin að svara með hógværð og sýnið virðingu þeim sem spyr.

16 ‌ʻO maʻu ʻae ʻatamai lelei; koeʻuhi, ʻi heʻenau lauʻikovi ʻakimoutolu, ʻo hangē ko e kau faikovi, ke mā ʻakinautolu ʻoku nau lohiakiʻi ʻa hoʻomou moʻui lelei ʻia Kalaisi.

Gerið það sem rétt er, en tali menn illa um ykkur þrátt fyrir það og kalli ykkur illum nöfnum, þá verða þeir aðeins sjálfum sér til minnkunar fyrir slíkt, því að þið hafið ekkert rangt aðhafst.

17 He ʻoku lelei lahi, ʻo kapau ko e finangalo ʻoe ʻOtua ke pehē, ke mou mamahiʻia koeʻuhi ko e fai lelei, kaeʻoua ʻi he fai kovi

Munið að ætli Guð ykkur að þjást, er betra að líða fyrir að hafa gert rétt, heldur en rangt!

18 He naʻe mamahi foki ʻo tuʻo taha pe ʻa Kalaisi koeʻuhi ko e ngaahi angahala, ko e angatonu mā ʻae taʻeangatonu, koeʻuhi ke ne ʻomi ʻakitautolu ki he ʻOtua, kuo fakapoongi ia ʻi he sino, kae fakaake ʻe he Laumālie:

Kristur varð einnig að þjást. Hann dó eitt sinn fyrir syndir okkar allra. Sjálfur var hann algjörlega saklaus og hafði aldrei drýgt neina synd, en hann dó eigi að síður fyrir okkur, seka syndarana, svo að hann gæti leitt okkur heilu og höldnu heim til Guðs. Líkami Jesú dó, en andi hans lifði áfram.

19 ‌ʻAia naʻe ʻalu ai ia ʻo ne malanga ki he ngaahi laumālie ʻoku ʻi he fale fakapōpula;

Þannig fór hann til andanna sem voru í varðhaldi, og predikaði fyrir þeim.

20 ‌ʻAkinautolu naʻe talangataʻa ʻi muʻa ʻi he tatali mo e faʻa kātaki ʻae ʻOtua ʻi he ngaahi ʻaho ʻo Noa, lolotonga ʻae teuteu ʻae vaka, ʻaia naʻe fakamoʻui ai ʻa e tokosiʻi i he vai, ko e toko valu pē.

Þetta voru andar þeirra, sem fyrir löngu – á dögum Nóa – höfðu óhlýðnast Guði, enda þótt hann biði þeirra með mikilli þolinmæði meðan Nói var að smíða örkina. Í örkinni björguðust síðan aðeins átta manns úr flóðinu hræðilega.

21 Pea ko hono tatau moʻoni, ʻaia ko e papitaiso, ʻoku ne fakamoʻui eni ʻakitautolu, (ʻikai ko e siʻaki ʻoe ʻuli ʻoe kakano, ka ko e fakamoʻoni ʻoe ʻatamai lelei ki he ʻOtua, ) ʻi he toetuʻu ʻa Sisu Kalaisi:

Þetta er einmitt fyrirmynd skírnarinnar, sem nú frelsar ykkur. Í skírninni sýnum við fram á frelsi okkar frá dauða og dómi fyrir upprisu Krists, ekki vegna þess að við höfum þvegið af okkur óhreinindi í vatninu, heldur snúum við okkur í henni til Guðs og biðjum hann um að hreinsa hjörtu okkar af syndinni.

22 ‌ʻAia kuo ʻalu ki loto langi, pea ʻoku ne ʻi he nima toʻomataʻu ʻoe ʻOtua; kuo fakamoʻulaloa kiate ia ʻae kau ʻāngelo mo e ngaahi pule mo e ngaahi mālohi.

Nú er Kristur á himnum og situr þar í heiðurssæti við hlið Guðs föður og allir englar og kraftar himnanna lúta honum og hlýða.

A Dove is Sent Forth from the Ark