1 Kolinitō 8
1 Pea ʻi he ngaahi meʻa kuo feilaulau ʻaki ki he ngaahi tamapua, ʻoku tau ʻilo, he ʻoku tau maʻu kotoa pē ʻae ʻilo. ʻOku fakafuofuolahi ʻe he ʻilo, ka ʻoku langa hake ʻe he ʻofa.
Næst er það spurning ykkar um neyslu þess sem fórnað hefur verið skurðgoðum. Um þetta mál finnst öllum sitt svar vera hið eina rétta. En þótt við þykjumst hafa vit á öllu, þá er kærleikurinn nauðsynlegur til að efla kirkjuna.
2 Pea kapau ʻoku mahalo ʻe ha tangata ʻoku ne ʻilo ha meʻa, ʻoku teʻeki te ne ʻilo ha meʻa ʻe taha, ʻo hangē ko ia ʻoku totonu ke ne ʻilo.
Telji einhver sig vita svör við öllu, þá sýnir hann með því fáfræði sína.
3 Ka ʻoka ai ha taha ʻoku ʻofa ki he ʻOtua, ʻoku ʻilo ia ʻe ia.
Sá einn, sem elskar Guð, er opinn og móttækilegur fyrir þekkingu frá Guði.
4 Pea koeʻuhi ko e kai ʻoe ngaahi meʻa ko ia ʻoku feilaulau ʻaki ki he ngaahi tamapua, ʻoku tau ʻilo, ko e tamapua ko e meʻa noa pē ʻi māmani, pea ʻoku ʻikai mo ha ʻOtua, ka ko e tokotaha pe.
Nú, hvað um það? Ættum við að neyta kjöts sem fórnfært hefur verið skurðgoðum? Við vitum öll að skurðgoð er ekki raunverulegur Guð, það er aðeins einn Guð og enginn annar.
5 He neongo ʻoku ʻi ai ʻoku ui “ko e ngaahi ʻotua,” ʻi he langi pe ʻi he māmani, (he ʻoku ai ʻae “ʻotua” tokolahi, mo e “ʻeiki” tokolahi),
Sumir segja að til séu fjölmargir guðir, bæði á himni og jörðu.
6 Ka ʻoku taha pe ʻae ʻOtua kiate kitautolu, ko e Tamai, ʻaia ʻoku mei ai ʻae ngaahi meʻa kotoa pē, pea maʻana ʻakitautolu; pea taha pe ʻae ʻEiki, ko Sisu Kalaisi, ʻaia ʻoku ʻiate ia ʻae ngaahi meʻa kotoa pē, mo kitautolu ʻiate ia.
En við vitum að Guð er aðeins einn, faðirinn, sem skapaði alla hluti, okkur líka, og einn Drottinn Jesús Kristur, sem allt var skapað fyrir og gefur okkur líf.
7 Ka ʻoku ʻikai ʻi he tangata kotoa pē ʻae ʻilo ko ia: he ʻoku kei ai ni ʻae niʻihi ʻoku kai fākaliliʻa ʻae meʻa ʻoku ʻatu ki ha tamapua, ʻo hangē ko ha moʻoni ia, pea ʻoku fakaului ai honau loto koeʻuhi ko ʻene vaivai.
Samt gera sumir kristnir menn sér ekki grein fyrir þessu. Alla sína ævi hafa þeir vanist því að hugsa sér skurðgoð sem lifandi máttarvöld og trúað því að kjöti, sem fórnað er skurðgoðunum, sé raunverulega fórnað lifandi guðum. Þegar þeir svo neyta slíks kjöts, veldur það þeim áhyggjum og særir viðkvæma samvisku þeirra.
8 Ka ʻoku ʻikai fakaongolelei ʻakitautolu ʻe he meʻakai ki he ʻOtua: he ʻoku ʻikai te tau lelei ai, ʻo kapau ʻoku tau kai; pea ʻoku ʻikai te tau kovi ai, ʻo kapau ʻoku ʻikai te tau kai.
Gleymið því ekki, að Guð lætur sig engu skipta hvort við borðum slíkt kjöt eða ekki, það gerir okkur hvorki gott né illt.
9 Kae vakai telia naʻa ai ha meʻa ʻe hoko ai hoʻomou tauʻatāina ni ko e tūkiaʻanga kiate kinautolu ʻoku vaivai.
En gætið þó að er þið notið frelsi ykkar og borðið þennan mat, að þið leiðið ekki afvega einhvern kristinn bróður, eða systur, sem hefur viðkvæmari samvisku en þið.
10 He kapau ʻe mamata ha taha kiate koe, ʻa koe “ko e poto,” ʻoku ke nofo ʻo kai ʻi he fale ʻoe tamapua, ʻikai ʻe langa hake ai ʻae loto ʻo ia ʻoku vaivai, ke ne kai ʻae ngaahi meʻa ko ia kuo feilaulau ʻaki ki he ngaahi tamapua;
Sjáið nú til, þetta getur gerst: Einhver sem telur rangt að neyta fórnarkjöts, sér þig – sem veist að það er skaðlaust borða það, þá mun hann líkja eftir þér, þótt honum finnist það vera rangt.
11 Pea ko e meʻa ʻi hoʻo “ʻilo” ʻe ʻauha ai ho kāinga vaivai, naʻe pekia ai ʻa Kalaisi?
Með þekkingu þinni (um að neysla þess sé skaðlaus) veldur þú viðkvæmum trúbróður miklum andlegum skaða, manni sem Kristur dó fyrir.
12 Ka ʻi hoʻomou angahala pehē ki he kāinga, ʻo fakakafo honau loto vaivai, ko hoʻomou fai angahala ia kia Kalaisi.
Það er synd gegn Kristi, að syndga gegn trúbróður með því að hvetja hann til einhvers sem honum finnst rangt.
13 Ko ia kapau ʻe fakahalaʻi hoku kāinga ʻe he meʻakai, ʻe ʻikai te u kai ʻae kakano ʻi he kei tuʻu ʻa māmani, telia naʻaku fakahalaʻi hoku kāinga. (aiōn g165)
Ef neysla kjöts, sem fórnað hefur verið skurðgoðum, leiðir trúbróður afvega, mun ég ekki neyta þess svo lengi sem ég lifi, til þess að ég valdi honum ekki slíku tjóni. (aiōn g165)
