1 Kolinitō 11
1 Ke mou muimui kiate au, ʻo hangē foki ko ʻeku [muimui ]ia Kalaisi.
μιμηται μου γινεσθε καθως καγω χριστου
2 Pea ko eni, ʻoku ou fakamālō kiate kimoutolu, ʻe kāinga, ʻi hoʻomou manatuʻi au ʻi he meʻa kotoa pē, ʻo fai ʻae ngaahi fekau, ʻo hangē ko ʻeku ʻatu ia kiate kimoutolu.
επαινω δε υμας αδελφοι οτι παντα μου μεμνησθε και καθως παρεδωκα υμιν τας παραδοσεις κατεχετε
3 Ka ko hoku loto ke mou ʻilo, ko e ʻulu ʻoe tangata kotoa pē ʻa Kalaisi; pea ko e ʻulu ʻoe fefine ʻae tangata; pea ko e ʻulu ʻo Kalaisi ʻae ʻOtua.
θελω δε υμας ειδεναι οτι παντος ανδρος η κεφαλη ο χριστος εστιν κεφαλη δε γυναικος ο ανηρ κεφαλη δε χριστου ο θεος
4 Ko e tangata kotoa pē ʻoku fai lotu pe kikite, kuo pūlou hono ʻulu, ʻoku fai taʻetaau ia mo hono ʻulu.
πας ανηρ προσευχομενος η προφητευων κατα κεφαλης εχων καταισχυνει την κεφαλην αυτου
5 Ka ko e fefine kotoa pē ʻoku lotu pe kikite, ʻoku taʻepūlou hono ʻulu, ʻoku ne fai taʻetaau mo hono ʻulu: he ʻoku tatau ia mo ʻene tekefua.
πασα δε γυνη προσευχομενη η προφητευουσα ακατακαλυπτω τη κεφαλη καταισχυνει την κεφαλην εαυτης εν γαρ εστιν και το αυτο τη εξυρημενη
6 He kapau ʻoku ʻikai pūlou ʻae fefine, pea tekefua ia: pea kapau ko e meʻa fakamā ki he fefine ke kosikosi pe tekefua, pea pūlou ia.
ει γαρ ου κατακαλυπτεται γυνη και κειρασθω ει δε αισχρον γυναικι το κειρεσθαι η ξυρασθαι κατακαλυπτεσθω
7 He ko e moʻoni ʻoku ʻikai ngali mo e tangata ke pūlou hono ʻulu, he ko hono tatau ia mo e nāunau ʻoe ʻOtua: ka ko e nāunau ʻoe tangata ʻae fefine.
ανηρ μεν γαρ ουκ οφειλει κατακαλυπτεσθαι την κεφαλην εικων και δοξα θεου υπαρχων γυνη δε δοξα ανδρος εστιν
8 He ʻoku ʻikai mei he fefine ʻae tangata; ka ko e fefine mei he tangata.
ου γαρ εστιν ανηρ εκ γυναικος αλλα γυνη εξ ανδρος
9 Pea naʻe ʻikai fakatupu ʻae tangata maʻae fefine; ka ko e fefine maʻae tangata.
και γαρ ουκ εκτισθη ανηρ δια την γυναικα αλλα γυνη δια τον ανδρα
10 Ko ia ʻoku totonu ai ke ʻai ʻe he fefine ʻae pūlou ʻi hono ʻulu, koeʻuhi ko e kau ʻāngelo.
δια τουτο οφειλει η γυνη εξουσιαν εχειν επι της κεφαλης δια τους αγγελους
11 Ka ko eni, ʻoku ʻikai ʻai ʻae tangata kae ʻi he fefine, pea ʻoku ʻikai ʻai ʻae fefine kae ʻi he tangata, ʻi he ʻEiki.
πλην ουτε ανηρ χωρις γυναικος ουτε γυνη χωρις ανδρος εν κυριω
12 Pea hangē ʻoku mei he tangata ʻae fefine, ʻoku pehē ʻoku mei he fefine ʻae tangata; ka ʻoku mei he ʻOtua ʻae ngaahi meʻa kotoa pē.
ωσπερ γαρ η γυνη εκ του ανδρος ουτως και ο ανηρ δια της γυναικος τα δε παντα εκ του θεου
13 Mou fifili ʻiate kimoutolu: ʻoku matamatalelei ke lotu ʻae fefine ki he ʻOtua taʻepūlou?
εν υμιν αυτοις κρινατε πρεπον εστιν γυναικα ακατακαλυπτον τω θεω προσευχεσθαι
14 ʻIkai ʻoku valoki loto ʻakimoutolu, kapau ʻoku louʻulu ʻae tangata, ko e meʻa fakamā ia kiate ia?
η ουδε αυτη η φυσις διδασκει υμας οτι ανηρ μεν εαν κομα ατιμια αυτω εστιν
15 Pea kapau ʻoku louʻulu ʻae fefine, ko e teunga ia kiate ia; he kuo foaki kiate ia ʻae louʻulu ko e pūlou.
γυνη δε εαν κομα δοξα αυτη εστιν οτι η κομη αντι περιβολαιου δεδοται
16 Pea kapau ʻoku fie fakakikihi ai ha taha, pea ʻoku ʻikai siʻi haʻatau meʻa pehē, pe ʻi he ngaahi siasi ʻoe ʻOtua.
ει δε τις δοκει φιλονεικος ειναι ημεις τοιαυτην συνηθειαν ουκ εχομεν ουδε αι εκκλησιαι του θεου
17 Ka ʻi he meʻa ko eni ʻoku ou fakahā atu, ʻoku ʻikai te u fakamālō ai [ʻakimoutolu], koeʻuhi ʻoku mou fakataha kae ʻikai ke ʻāsili ai ʻae lelei, ka ko e kovi.
τουτο δε παραγγελλων ουκ επαινω οτι ουκ εις το κρειττον αλλ εις το ηττον συνερχεσθε
18 He ko e ʻuluaki meʻa, ʻoka mou ka fakataha ko e siasi, ʻoku ou fanongo ʻoku ai ʻae ngaahi mavahevahe ʻiate kimoutolu; pea ʻoku ou meimei tui ki ai.
πρωτον μεν γαρ συνερχομενων υμων εν εκκλησια ακουω σχισματα εν υμιν υπαρχειν και μερος τι πιστευω
19 He kuo pau ke ai ʻae ngaahi faʻahinga ʻiate kimoutolu, koeʻuhi ke ʻilonga ai ʻakinautolu ʻiate kimoutolu ʻoku lelei.
δει γαρ και αιρεσεις εν υμιν ειναι ινα οι δοκιμοι φανεροι γενωνται εν υμιν
20 Ko ia ʻoka mou ka fakataha ʻi he potu pe taha, ʻoku ʻikai ko e kai ia ʻoe ʻohomohe ʻae ʻEiki.
συνερχομενων ουν υμων επι το αυτο ουκ εστιν κυριακον δειπνον φαγειν
21 Koeʻuhi ʻoka kai, ʻoku taki taha tomuʻa toʻo mai ʻene kai ʻaʻana: pea fiekaia ʻae tokotaha, pea kona ʻae tokotaha.
εκαστος γαρ το ιδιον δειπνον προλαμβανει εν τω φαγειν και ος μεν πεινα ος δε μεθυει
22 Ko e hā ia? He ʻoku ʻikai hamou ngaahi fale ke kai mo inu ai? Pe ko hoʻomou manuki ia ki he siasi ʻoe ʻOtua, mo fakamā ʻakinautolu ʻoku masiva? Te u pehē atu kiate kimoutolu ko e hā? Te u fakamālō ʻi he meʻa ni? ʻOku ʻikai te u fakamālō ai.
μη γαρ οικιας ουκ εχετε εις το εσθιειν και πινειν η της εκκλησιας του θεου καταφρονειτε και καταισχυνετε τους μη εχοντας τι υμιν ειπω επαινεσω υμας εν τουτω ουκ επαινω
23 He kuo u maʻu mei he ʻEiki ʻaia naʻaku ʻatu foki kiate kimoutolu, koeʻuhi naʻe toʻo ʻae mā ʻe he ʻEiki ko Sisu ʻi he pō ko ia naʻe lavakiʻi ai ia:
εγω γαρ παρελαβον απο του κυριου ο και παρεδωκα υμιν οτι ο κυριος ιησους εν τη νυκτι η παρεδιδοτο ελαβεν αρτον
24 Pea hili ʻene ʻatu ʻae fakafetaʻi, ne ne pakipakiʻi ia, ʻo ne pehē, “Toʻo, ʻo kai: ko hoku sino eni, ʻaia kuo momo koeʻuhi ko kimoutolu: fai eni ko e fakamanatu kiate au.”
και ευχαριστησας εκλασεν και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο μου εστιν το σωμα το υπερ υμων κλωμενον τουτο ποιειτε εις την εμην αναμνησιν
25 Pea pehē foki [ʻene toʻo ]ʻae ipu, hili ʻene kai ʻae ʻohomohe, ʻo ne pehē, “Ko e ipu eni ʻoe fuakava foʻou ʻi hoku toto: mou fai eni, ko e fakamanatu kiate au, ʻi hoʻomou faʻa inu ia.”
ωσαυτως και το ποτηριον μετα το δειπνησαι λεγων τουτο το ποτηριον η καινη διαθηκη εστιν εν τω εμω αιματι τουτο ποιειτε οσακις αν πινητε εις την εμην αναμνησιν
26 He ʻoka mou ka kai ʻae mā ni, mo inu ʻi he ipu ni, ʻoku mou fakahā ai ʻae pekia ʻae ʻEiki kaeʻoua ke haʻu ia.
οσακις γαρ αν εσθιητε τον αρτον τουτον και το ποτηριον τουτο πινητε τον θανατον του κυριου καταγγελλετε αχρις ου αν ελθη
27 Pea ko ia ia ʻe kai ʻae mā ni, mo inu ʻi he ipu ʻoe ʻEiki, mo taʻefakaʻapaʻapa, ʻe halaia ai ia ʻi he sino mo e taʻataʻa ʻoe ʻEiki.
ωστε ος αν εσθιη τον αρτον τουτον η πινη το ποτηριον του κυριου αναξιως ενοχος εσται του σωματος και του αιματος του κυριου
28 Ka ʻoku lelei ke ʻahiʻahi ia ʻe he tangata, pea ke pehē pe ʻene kai ʻi he mā, mo inu ʻi he ipu.
δοκιμαζετω δε ανθρωπος εαυτον και ουτως εκ του αρτου εσθιετω και εκ του ποτηριου πινετω
29 He ko ia ʻoku ne kai mo inu taʻefakaʻapaʻapa, ʻoku ne kai mo inu ʻae malaʻia kiate ia, ko ʻene taʻeʻiloʻi ʻae sino ʻoe ʻEiki.
ο γαρ εσθιων και πινων αναξιως κριμα εαυτω εσθιει και πινει μη διακρινων το σωμα του κυριου
30 Ko ia ʻoku vaivai ai mo mahaki ʻae tokolahi ʻiate kimoutolu, pea mohe ʻae tokolahi.
δια τουτο εν υμιν πολλοι ασθενεις και αρρωστοι και κοιμωνται ικανοι
31 He ka ne tau fakamaauʻi ʻakitautolu, pehē, ʻe ʻikai fakamaau kiate kitautolu.
ει γαρ εαυτους διεκρινομεν ουκ αν εκρινομεθα
32 Pea ka fakamaaua ʻakitautolu, ko hotau tautea ia mei he ʻEiki, koeʻuhi ke ʻoua naʻa tau malaʻia fakataha mo māmani.
κρινομενοι δε υπο κυριου παιδευομεθα ινα μη συν τω κοσμω κατακριθωμεν
33 Ko ia, hoku kāinga, ʻoka mou ka fakataha ke kai, mou fetataliʻaki pe kiate kimoutolu.
ωστε αδελφοι μου συνερχομενοι εις το φαγειν αλληλους εκδεχεσθε
34 Pea kapau ʻoku fiekaia ha taha, ke kai pe ʻe ia ʻi hono ʻapi; koeʻuhi ke ʻoua naʻa mou fakataha ki he malaʻia. Pea te u fakatonutonu hono toe ʻo kau ka hoko atu.
ει δε τις πεινα εν οικω εσθιετω ινα μη εις κριμα συνερχησθε τα δε λοιπα ως αν ελθω διαταξομαι
