కీర్తనల~ గ్రంథము 88

1 ౧ ఒక పాట, కోరహు వారసుల కీర్తన. ప్రధాన సంగీతకారుని కోసం, మహలతు లయన్నోతు అనే రాగంతో పాడేది. ఎజ్రా వంశం వాడైన హేమాను మస్కిల్ (దైవ ధ్యానం) యెహోవా, నా రక్షణకర్తవైన దేవా, రేయింబవళ్ళు నేను నీకు మొరపెడుతున్నాను.

Senhor Deus da minha salvação, diante de ti tenho clamado de dia e de noite.

2 ౨ నా ప్రార్థన విను. నా మొర జాగ్రత్తగా ఆలకించు.

Chegue a minha oração perante a tua face, inclina os teus ouvidos ao meu clamor;

3 ౩ నా ప్రాణం కష్టాల్లో ఇరుక్కుపోయింది. నా జీవితం చావుకు దగ్గరగా ఉంది. (Sheol h7585)

Porque a minha alma está cheia de angústias, e a minha vida se aproxima da sepultura. (Sheol h7585)

4 ౪ సమాధిలోకి దిగిపోయే వాడిగా ప్రజలు నన్ను ఎంచుతున్నారు. నేను నిస్సహాయుడిలాగా ఉన్నాను.

Estou contado com aqueles que descem ao abismo: estou como homem sem forças,

5 ౫ చచ్చినవాళ్ళ మధ్య నన్ను వదిలేశారు. మృతుడు సమాధిలో పడి ఉన్నట్టు నేనున్నాను. నువ్విక పట్టించుకోని వాడిలాగా అయ్యాను. వాళ్ళు నీ ప్రభావం నుంచి తెగతెంపులు చేసుకున్నారు.

Apartado entre os mortos, como os feridos de morte que jazem na sepultura, dos quais te não lembras mais, e estão cortados da tua mão.

6 ౬ నువ్వు నన్ను లోతైన గుంటలో, చీకటి తావుల్లో అగాధాల్లో ఉంచావు.

puseste-me no abismo mais profundo, em trevas e nas profundezas.

7 ౭ నీ ఉగ్రత నా మీద భారంగా ఉంది. నీ అలలన్నీ నన్ను ముంచుతున్నాయి. (సెలా)

Sobre mim pesa o teu furor: tu me afligiste com todas as tuas ondas (Selah)

8 ౮ నీ మూలంగా నా సన్నిహితులు నన్ను దూరంగా ఉంచుతున్నారు. వాళ్ళ దృష్టిలో నువ్వు నన్ను నీచునిగా చేశావు. నేను ఇరుక్కు పోయాను, తప్పించుకోలేను.

Alongaste de mim os meus conhecidos, puseste-me em extrema abominação para com eles: estou fechado, e não posso sair.

9 ౯ బాధతో నా కళ్ళు అలసిపోయాయి. యెహోవా, రోజంతా నేను నీకు మొరపెడుతున్నాను, నీవైపు నా చేతులు చాపాను.

A minha vista desmaia por causa da aflição: Senhor, tenho clamado a ti todo o dia, tenho estendido para ti as minhas mãos.

10 ౧౦ మృతులకోసం నువ్వు అద్భుతాలు చేస్తావా? చచ్చిన వాళ్ళు లేచి నిన్ను స్తుతిస్తారా? (సెలా)

Mostrarás tu maravilhas aos mortos, ou os mortos se levantarão e te louvarão? (Selah)

11 ౧౧ సమాధిలో నీ కృపను ఎవరైనా చాటిస్తారా? శ్మశానంలో నీ విశ్వసనీయతను ఎవరైనా వివరిస్తారా?

Será anunciada a tua benignidade na sepultura, ou a tua fidelidade na perdição?

12 ౧౨ చీకట్లో నీ అద్భుతాలు తెలుస్తాయా? మరుభూమిలో నీ నీతి తెలుస్తుందా?

Saber-se-ão as tuas maravilhas nas trevas, e a tua justiça na terra do esquecimento?

13 ౧౩ అయితే యెహోవా, నేను నీకు మొరపెడతాను. ఉదయాన నా ప్రార్థన నీ దగ్గరికి వస్తుంది.

Eu, porém, Senhor, tenho clamado a ti, e de madrugada te esperará a minha oração.

14 ౧౪ యెహోవా, నువ్వు నన్ను ఎందుకు వదిలేస్తున్నావు? నీ ముఖాన్ని నాకెందుకు దాస్తున్నావు?

Senhor, porque rejeitas a minha alma? porque escondes de mim a tua face?

15 ౧౫ చిన్నప్పటి నుంచి నేను కష్టాల్లో ఉన్నాను, మరణం అంచుల్లో ఉన్నాను. నీ భయాందోళనలను నేను అనుభవించాను. నేను నిస్సహాయుణ్ణి.

Estou aflito, e prestes tenho estado a morrer desde a minha mocidade: enquanto sofro os teus terrores, estou distraído.

16 ౧౬ నీ కోపాగ్ని నన్ను ముంచెత్తింది. భయపెట్టే నీ పనులు నన్ను హతమార్చాయి.

A tua ardente indignação sobre mim vai passando: os teus terrores me tem retalhado.

17 ౧౭ నీళ్లలాగా రోజంతా అవి నన్ను చుట్టుముట్టాయి. నన్ను కమ్మేశాయి.

Eles me rodeiam todo o dia como água; eles juntos me sitiam.

18 ౧౮ నా మిత్రులనూ బంధువులనూ నువ్వు నాకు దూరం చేశావు. చీకటి ఒక్కటే నా చుట్టం.

Desviaste para longe de mim amigos e companheiros, e os meus conhecidos estão em trevas.