యోబు~ గ్రంథము 19
And Job answereth and saith: —
Till when do ye afflict my soul, And bruise me with words?
These ten times ye put me to shame, ye blush not. Ye make yourselves strange to me —
And also — truly, I have erred, With me doth my error remain.
If, truly, over me ye magnify yourselves, And decide against me my reproach;
6 ౬ అయితే వినండి. దేవుడు నాపట్ల అన్యాయంగా ప్రవర్తించాడు. ఆయన తన వలలో నన్ను చిక్కించుకున్నాడు. ఈ విషయం మీరు తెలుసుకోండి.
Know now, that God turned me upside down, And His net against me hath set round,
7 ౭ నాకు అపకారం జరుగుతున్నదని నేను ఎంతగా మొరపెట్టినా ఎవ్వరూ నా మొర ఆలకించడం లేదు. సహాయం కోసం నేను ఎదురు చూస్తున్నాను కానీ నాకు న్యాయం జరగడం లేదు.
Lo, I cry out — violence, and am not answered, I cry aloud, and there is no judgment.
My way He hedged up, and I pass not over, And on my paths darkness He placeth.
Mine honour from off me He hath stripped, And He turneth the crown from my head.
10 ౧౦ అన్ని వైపుల నుండి ఆయన నన్ను దెబ్బతీశాడు. నేను పతనం అయ్యాను. ఒకడు చెట్టును పెళ్లగించినట్లు ఆయన నా ఆశాభావాన్ని పెళ్లగించాడు.
He breaketh me down round about, and I go, And removeth like a tree my hope.
And He kindleth against me His anger, And reckoneth me to Him as His adversaries.
Come in do His troops together, And they raise up against me their way, And encamp round about my tent.
My brethren from me He hath put far off, And mine acquaintances surely Have been estranged from me.
Ceased have my neighbours And my familiar friends have forgotten me,
15 ౧౫ నా యింటి దాసదాసీలు నన్ను పరాయివాణ్ణిగా చూస్తారు. నేను వాళ్ళ దృష్టిలో ఒక విదేశీయుడి వలే ఉన్నాను.
Sojourners of my house and my maids, For a stranger reckon me: An alien I have been in their eyes.
To my servant I have called, And he doth not answer, With my mouth I make supplication to him.
My spirit is strange to my wife, And my favours to the sons of my [mother's] womb.
Also sucklings have despised me, I rise, and they speak against me.
19 ౧౯ నా ప్రాణస్నేహితులందరూ నన్ను చూసి ఆసహ్యించుకుంటున్నారు. నేను ఇష్టపడిన వాళ్ళు నాకు శత్రువులయ్యారు.
Abominate me do all the men of my counsel, And those I have loved, Have been turned against me.
To my skin and to my flesh Cleaved hath my bone, And I deliver myself with the skin of my teeth.
21 ౨౧ నా మీద జాలి పడండి. దేవుని హస్తం నన్ను పూర్తిగా దెబ్బతీసింది. నా స్నేహితులారా నా మీద జాలి చూపండి.
Pity me, pity me, ye my friends, For the hand of God hath stricken against me.
22 ౨౨ నా శరీర మాంసం పూర్తిగా నాశనం అయ్యింది. ఇది చాలదన్నట్టు దేవుడు నన్ను హింసిస్తున్నట్టు మీరు కూడా నన్నెందుకు వేధిస్తున్నారు?
Why do you pursue me as God? And with my flesh are not satisfied?
Who doth grant now, That my words may be written? Who doth grant that in a book they may be graven?
24 ౨౪ నా మాటలు నిరంతరం నిలిచి ఉండేలా శిలాక్షరాలై, ఇనుప గంటంతో చెక్కబడి, సీసం కరిగించి పోసి ఉంటే ఎంత బాగుంటుంది!
With a pen of iron and lead — For ever in a rock they may be hewn.
That — I have known my Redeemer, The Living and the Last, For the dust he doth rise.
And after my skin hath compassed this [body], Then from my flesh I see God:
Whom I — I see on my side, And mine eyes have beheld, and not a stranger, Consumed have been my reins in my bosom.
28 ౨౮ దీనంతటికీ మూల కారణం నాలోనే ఉన్నదన్న తప్పు భావంతో మీరు నన్ను ఎలా హింసిద్దామా అనుకుంటూ ఉండవచ్చు.
But ye say, 'Why do we pursue after him?' And the root of the matter hath been found in me.
29 ౨౯ అయితే మీరు ఖడ్గానికి భయపడాలి. దేవుడు పంపిన ఆగ్రహం అనే ఖడ్గం దోషులను శిక్షిస్తుంది. అప్పుడు దేవుని తీర్పు ఉంటుందని మీరు తెలుసుకుంటారు.
Be ye afraid because of the sword, For furious [are] the punishments of the sword, That ye may know that [there is] a judgment.
