சங்கீதம் 95
Vinde, cantemos alegres ao SENHOR; gritemos [de alegria] à rocha de nossa salvação.
Cheguemos adiante de sua presença com agradecimentos; cantemos salmos a ele.
Porque o Senhor é o grande Deus, e maior Rei do que todos os deuses.
Na mão dele estão as profundezas da terra; e a ele pertencem os altos montes.
Dele [também] é o mar, pois ele o fez; e suas mãos formaram a [terra] seca.
Vinde, adoremos, e prostremo-nos; ajoelhemo-nos perante o SENHOR, que nos fez.
Porque ele é o nosso Deus, e nós [somos] o povo do seu pasto, e as ovelhas de sua mão. Se hoje ouvirdes a voz dele,
8 ௮ இன்று அவருடைய சத்தத்தைக் கேட்பீர்களென்றால், வனாந்திரத்தில் கோபம் மூட்டினபோதும் சோதனை நாளிலும் நடந்ததுபோல, உங்களுடைய இருதயத்தைக் கடினப்படுத்தாமலிருங்கள்.
Não endureçais vosso coração, como em Meribá, como no dia da tentação no deserto,
9 ௯ அங்கே உங்களுடைய முற்பிதாக்கள் என்னைச் சோதித்து, என்னைப் பரீட்சை பார்த்து, என்னுடைய செயல்களையும் கண்டார்கள்.
Onde vossos pais me tentaram; eles me provaram, mesmo já tendo visto minha obra.
10 ௧0 நாற்பது வருடங்களாக நான் அந்தச் சந்ததியின்மேல் கோபமாக இருந்து, அவர்கள் வழுவிப்போகிற இருதயமுள்ள மக்களென்றும், என்னுடைய வழிகளை அறியாதவர்களென்றும் சொல்லி,
Por quarenta anos aguentei com desgosto d [esta] geração, e disse: Este povo se desvia em seus corações; e eles não conhecem meus caminhos.
Por isso jurei em minha ira que eles não entrarão no meu [lugar] de descanso.
