சங்கீதம் 63
1 ௧ யூதாவின் பாலைவனத்தில் இருந்தபோது தாவீது பாடிய பாடல். தேவனே, நீர் என் தேவன்; அதிகாலமே உம்மைத் தேடுகிறேன்; வறண்டதும் சோர்வுற்றதும் தண்ணீரற்றதுமான நிலத்திலே என்னுடைய ஆத்துமா உம்மேல் தாகமாக இருக்கிறது, என்னுடைய உடலானது உம்மை வாஞ்சிக்கிறது.
En psalm av David, när han var i Juda öken. Gud, du är min Gud, bittida söker jag dig; min själ törstar efter dig, min kropp längtar efter dig, i ett torrt land, som försmäktar utan vatten.
2 ௨ இப்படியே பரிசுத்த இடத்தில் உம்மைப்பார்க்க ஆசையாக இருந்து, உமது வல்லமையையும் உமது மகிமையையும் கண்டேன்.
Så skådar jag nu efter dig i helgedomen, för att få se din makt och ära.
Ty din nåd är bättre än liv; mina läppar skola prisa dig.
Så skall jag då lova dig, så länge jag lever; i ditt namn skall jag upplyfta mina händer.
5 ௫ நிணத்தையும் கொழுப்பையும் உண்டதுபோல என்னுடைய ஆத்துமா திருப்தியாகும்; என்னுடைய வாய் ஆனந்த சந்தோஷமுள்ள உதடுகளால் உம்மைப் போற்றும்.
Min själ varder mättad såsom av märg och fett; och med jublande läppar lovsjunger min mun,
när jag kommer ihåg dig på mitt läger och under nattens väkter tänker på dig.
Ty du är min hjälp, och under dina vingars skumma jublar jag.
Min själ håller sig intill dig; din högra hand uppehåller mig.
Men dessa som stå efter mitt liv och vilja fördärva det, de skola fara ned i jordens djup.
De skola givas till pris åt svärdet, rovdjurs byte skola de varda.
11 ௧௧ ராஜாவோ தேவனில் சந்தோஷப்படுவார்; தேவன் பேரில் சத்தியம்செய்கிறவர்கள் அனைவரும் மேன்மைபாராட்டுவார்கள்; பொய் பேசுகிறவர்களின் வாய் அடைக்கப்படும்.
Men konungen skall glädja sig i Gud; berömma sig skall var och en som svär vid honom, ty de lögnaktigas mun skall varda tillstoppad.
