சங்கீதம் 123

1 ௧ ஆரோகண பாடல். பரலோகத்தில் இருக்கிறவரே, உம்மிடத்திற்கு என்னுடைய கண்களை ஏறெடுக்கிறேன்.

Kasang laa. Vannawk ah kaom, nang khaeah ka mik padai tahang.

2 ௨ தங்களுடைய எஜமான்களின் கையை நோக்கியிருப்பதுபோலவும், வேலைக்காரியின் கண்கள் தன்னுடைய எஜமானியின் கையை நோக்கியிருப்பதுபோலவும், எங்கள் தேவனாகிய யெகோவா எங்களுக்கு இரக்கஞ்செய்யும்வரைக்கும், எங்களுடைய கண்கள் அவரை நோக்கியிருக்கிறது.

Tamnanawk mah angmacae angraeng ih ban to khet o moe, tamna nongpatanawk mah angmacae angraeng nongpata ih ban to khet o baktih toengah, a palungnathaih aicae khaeah amtuengsak ai karoek to, aicae loe aimacae Angraeng Sithaw to a khet o.

3 ௩ எங்களுக்கு இரங்கும் யெகோவாவே, எங்களுக்கு இரங்கும்; அவமானத்தினால் மிகவும் நிறைந்திருக்கிறோம்.

Kaicae nuiah palungnathaih tawn ah, Aw Angraeng, kaicae nuiah palungnathaih tawn ah; kaicae loe minawk mah hnaphnae ih kami ah ka oh o boeh.

4 ௪ சுகமாக வாழ்கிறவர்களுடைய அவமானத்தினாலும், அகங்காரிகளுடைய இகழ்ச்சியினாலும், எங்களுடைய ஆத்துமா மிகவும் நிறைந்திருக்கிறது.

Kaicae ih pakhra loe, amoek kaminawk mah pahnuithuihaih hoi poeksang kaminawk hnaphnaehaih hoiah koi hmoek boeh.