சங்கீதம் 105
1 ௧ யெகோவாவை துதித்து, அவருடைய பெயரை பிரபலமாக்குங்கள், அவருடைய செய்கைகளை தேசங்களுக்குள்ளே பிரசித்தப்படுத்துங்கள்.
Prisa Herren, kalla på hans namn! Kunngjer millom folkeslagi hans storverk!
Syng for honom, syng honom lov! tala um alle hans under.
3 ௩ அவருடைய பரிசுத்த பெயரைக் குறித்து மேன்மைபாராட்டுங்கள்; யெகோவாவை தேடுகிறவர்களின் இருதயம் மகிழ்வதாக.
Rosa dykk av hans heilage namn, hjarta glede seg hjå deim som søkjer Herren!
Spør etter Herren og hans magt, søk hans åsyn alltid!
Kom i hug hans under som han hev gjort, hans undergjerningar og domsordi frå hans munn,
6 ௬ அவர் செய்த அதிசயங்களையும், அவருடைய அற்புதங்களையும், அவர் வாயிலிருந்து புறப்படும் நியாயத்தீர்ப்புகளையும் நினைவுகூருங்கள்.
de, etterkomarar av Abraham, hans tenar, søner åt Jakob, hans utvalde!
Han er Herren, vår Gud, yver all jordi gjeng hans domar.
Han kjem æveleg i hug si pakt, det ord han sette fast for tusund ætter,
den pakt han gjorde med Abraham, og sin eid til Isak;
og han gjorde det til ein rett for Jakob, for Israel ei æveleg pakt,
med di han sagde: «Deg vil eg gjeva Kana’ans land til arvlut.»
Då dei var ein liten flokk, få og framande der,
13 ௧௩ அவர்கள் ஒரு தேசத்தைவிட்டு மறு தேசத்திற்கும், ஒரு ராஜ்ஜியத்தைவிட்டு மறுதேசத்திற்கும் போனார்கள்.
og dei vandra frå folk til folk, frå eitt rike til eit anna folk,
let han ingen mann få gjera valdsverk mot deim, og han refste kongar for deira skuld:
15 ௧௫ நான் அபிஷேகம்செய்தவர்களை நீங்கள் தொடாமலும், என்னுடைய தீர்க்கதரிசிகளுக்குத் தீங்கு செய்யாமலும் இருங்கள் என்றார்.
«Rør ikkje dei eg hev salva, og gjer ikkje vondt med mine profetar!»
Og han kalla hunger inn yver landet, kvar studnad av brød braut han sund.
Han sende ein mann fyre deim, til træl vart Josef seld.
Dei plåga hans føter i lekkjor, i jarn vart han lagd,
til den tid då hans ord slo til, då Herrens ord viste at han var uskuldig.
Då sende kongen bod og løyste honom, Herren yver folkeslag gav honom fri.
Han sette honom til herre yver sitt hus, til å råda yver all hans eigedom;
22 ௨௨ அவனைத் தன்னுடைய வீட்டுக்கு அதிகாரியும், தன்னுடைய செல்வங்களுக்கெல்லாம் ஆளுனராகவும் ஏற்படுத்தினார்.
so han skulde binda hans hovdingar etter sin vilje og læra hans eldste visdom.
Og Israel kom til Egyptarland, og Jakob budde som gjest i Khams land.
24 ௨௪ அவர் தம்முடைய மக்களை மிகவும் பலுகச்செய்து, அவர்களுடைய எதிரிகளைவிட அவர்களைப் பலவான்களாக்கினார்.
Og han let folket sitt aukast mykje og gjorde det sterkare enn fiendarne.
25 ௨௫ தம்முடைய மக்களைப் பகைக்கவும், தம்முடைய ஊழியக்காரர்களை வஞ்சனையாக நடத்தவும், அவர்களுடைய இருதயத்தை மாற்றினார்.
Deira hjarto vende han um, so dei hata hans folk og lagde løynderåder upp mot hans tenarar.
Han sende Moses, sin tenar, Aron som han hadde valt ut.
Dei gjorde hans teikn imillom deim og under i Khams land.
Han sende myrker og gjorde det myrkt, og dei var ikkje ulyduge imot hans ord.
Han gjorde vatni deira til blod, og han drap deira fiskar.
30 ௩0 அவர்களுடைய தேசம் தவளைகளை அதிகமாகப் பிறக்கவைத்தது; அவர்களுடைய ராஜாக்களின் அறைவீடுகளிலும் அவைகள் வந்தது.
Deira land kom til å kreka av froskar, jamvel i salarne til deira kongar.
Han tala, og det kom flugesvermar og my i heile landet deira.
Han gav deim hagl for regn, logande eld i landet deira,
33 ௩௩ அவர்களுடைய திராட்சைச்செடிகளையும் அத்திமரங்களையும் அழித்து, அவர்களுடைய எல்லைகளிலுள்ள மரங்களையும் முறித்தார்.
og han slo ned deira vintre og fiketre og braut trei sund i landet deira.
Han tala, og det kom engsprettor og grashoppar i uteljande mengd,
35 ௩௫ அவர்களுடைய தேசத்திலுள்ள எல்லா தாவரங்களையும் அரித்து, அவர்களுடைய நிலத்தின் கனியைத் தின்றுபோட்டது.
og dei åt upp all grode i deira land, og dei åt upp frukti av marki deira.
36 ௩௬ அவர்களுடைய தேசத்திலே முதற்பிறப்புகள் அனைத்தையும், அவர்களுடைய பெலனில் முதற்பெலனான எல்லோரையும் அழித்தார்.
Og han slo alt fyrstefødt i landet deira, fyrstegrøda av all deira kraft.
37 ௩௭ அப்பொழுது அவர்களை வெள்ளியோடும் பொன்னோடும் புறப்படச்செய்தார்; அவர்கள் கோத்திரங்களில் பலவீனப்பட்டவன் ஒருவனும் இருந்ததில்லை.
Og han førde deim ut med sylv og gull, og det var ingen i hans ætter som snåva.
Egyptarland gledde seg då dei drog ut; for rædsla for deim hadde falle yver deim.
Han breidde ut ei sky til skyggje og eld til å lysa um natti.
40 ௪0 இஸ்ரவேலர்கள் உணவு கேட்டார்கள், அவர் காடைகளை வரச்செய்தார்; வான அப்பத்தினாலும் அவர்களைத் திருப்தியாக்கினார்.
Dei kravde, og han let vaktlar koma, og med himmelbrød metta han deim.
Han opna berget og vatn rann ut, det gjekk som ei elv gjenom turrlendet.
For han kom i hug sitt heilage ord, Abraham, sin tenar,
43 ௪௩ தம்முடைய மக்களை மகிழ்ச்சியோடும், தாம் தெரிந்துகொண்டவர்களைக் கெம்பீர சத்தத்தோடும் புறப்படச்செய்து,
og han førde sitt folk ut med gleda, sine utvalde med fagnadrop,
og han gav deim landi åt heidningarne, og folkeslags arbeid tok dei til eigedom,
45 ௪௫ அவர்களுக்கு அந்நியர்களுடைய தேசங்களைக் கொடுத்தார்; அந்நிய மக்களுடைய உழைப்பின் பலனைச் சுதந்தரித்துக்கொண்டார்கள். அல்லேலூயா.
at dei skulde halda hans fyresegner og taka vare på hans lover. Halleluja!
