சங்கீதம் 105
1 ௧ யெகோவாவை துதித்து, அவருடைய பெயரை பிரபலமாக்குங்கள், அவருடைய செய்கைகளை தேசங்களுக்குள்ளே பிரசித்தப்படுத்துங்கள்.
Give thanks to Yahweh, call on his name; make known his deeds among the nations.
Sing to him, sing praises to him; speak of all his marvelous deeds.
3 ௩ அவருடைய பரிசுத்த பெயரைக் குறித்து மேன்மைபாராட்டுங்கள்; யெகோவாவை தேடுகிறவர்களின் இருதயம் மகிழ்வதாக.
Boast in his holy name; let the heart of those who seek Yahweh rejoice.
Seek Yahweh and his strength; seek his presence continually.
Recall the marvelous things he has done, his miracles and the decrees from his mouth,
6 ௬ அவர் செய்த அதிசயங்களையும், அவருடைய அற்புதங்களையும், அவர் வாயிலிருந்து புறப்படும் நியாயத்தீர்ப்புகளையும் நினைவுகூருங்கள்.
you descendants of Abraham his servant, you people of Jacob, his chosen ones.
He is Yahweh, our God. His decrees are on all the earth.
He keeps in mind his covenant forever, the word that he commanded for a thousand generations.
He calls to mind the covenant that he made with Abraham and his oath to Isaac.
This is what he confirmed to Jacob as a statute and to Israel as an everlasting covenant.
He said, “I will give you the land of Canaan as your share of your inheritance.”
He said this when they were only few in number, so very few, and were strangers in the land.
13 ௧௩ அவர்கள் ஒரு தேசத்தைவிட்டு மறு தேசத்திற்கும், ஒரு ராஜ்ஜியத்தைவிட்டு மறுதேசத்திற்கும் போனார்கள்.
They went from nation to nation and from one kingdom to another.
He did not allow anyone to oppress them; he rebuked kings for their sakes.
15 ௧௫ நான் அபிஷேகம்செய்தவர்களை நீங்கள் தொடாமலும், என்னுடைய தீர்க்கதரிசிகளுக்குத் தீங்கு செய்யாமலும் இருங்கள் என்றார்.
He said, “Do not touch my anointed ones, and do not harm my prophets.”
He called for a famine on the land; he cut off the whole supply of bread.
He sent a man ahead of them; Joseph was sold as a servant.
His feet were bound by shackles; on his neck was put an iron collar,
until what he had said came to pass. The word of Yahweh tested him.
The king sent servants to release him; the ruler of the people set him free.
He put him in charge of his house as ruler of all his possessions
22 ௨௨ அவனைத் தன்னுடைய வீட்டுக்கு அதிகாரியும், தன்னுடைய செல்வங்களுக்கெல்லாம் ஆளுனராகவும் ஏற்படுத்தினார்.
to instruct his princes as he wished and to teach his elders wisdom.
Then Israel came into Egypt, and Jacob lived for a time in the land of Ham.
24 ௨௪ அவர் தம்முடைய மக்களை மிகவும் பலுகச்செய்து, அவர்களுடைய எதிரிகளைவிட அவர்களைப் பலவான்களாக்கினார்.
Yahweh made his people fruitful, and made them stronger than their enemies.
25 ௨௫ தம்முடைய மக்களைப் பகைக்கவும், தம்முடைய ஊழியக்காரர்களை வஞ்சனையாக நடத்தவும், அவர்களுடைய இருதயத்தை மாற்றினார்.
He caused their enemies to hate his people, to mistreat his servants.
He sent Moses, his servant, and Aaron, whom he had chosen.
They performed his signs among the Egyptians, his wonders in the land of Ham.
He sent darkness and made that land dark, but its people did not obey his commands.
He turned their water into blood and killed their fish.
30 ௩0 அவர்களுடைய தேசம் தவளைகளை அதிகமாகப் பிறக்கவைத்தது; அவர்களுடைய ராஜாக்களின் அறைவீடுகளிலும் அவைகள் வந்தது.
Their land swarmed with frogs, even in the rooms of their rulers.
He spoke, and swarms of flies and gnats came throughout their country.
He turned their rain into hail, with fire flaming on their land.
33 ௩௩ அவர்களுடைய திராட்சைச்செடிகளையும் அத்திமரங்களையும் அழித்து, அவர்களுடைய எல்லைகளிலுள்ள மரங்களையும் முறித்தார்.
He destroyed their vines and fig trees; he broke the trees of their country.
He spoke, and the locusts came, so many locusts.
35 ௩௫ அவர்களுடைய தேசத்திலுள்ள எல்லா தாவரங்களையும் அரித்து, அவர்களுடைய நிலத்தின் கனியைத் தின்றுபோட்டது.
The locusts ate up all of the vegetation in their land; They ate up all the crops of the ground.
36 ௩௬ அவர்களுடைய தேசத்திலே முதற்பிறப்புகள் அனைத்தையும், அவர்களுடைய பெலனில் முதற்பெலனான எல்லோரையும் அழித்தார்.
He killed every firstborn in their land, the firstfruits of all their strength.
37 ௩௭ அப்பொழுது அவர்களை வெள்ளியோடும் பொன்னோடும் புறப்படச்செய்தார்; அவர்கள் கோத்திரங்களில் பலவீனப்பட்டவன் ஒருவனும் இருந்ததில்லை.
He brought the Israelites out with silver and gold; none of his tribes stumbled on the way.
Egypt was glad when they went away, for the Egyptians were afraid of them.
He spread a cloud for a covering and made a fire to light up the night.
40 ௪0 இஸ்ரவேலர்கள் உணவு கேட்டார்கள், அவர் காடைகளை வரச்செய்தார்; வான அப்பத்தினாலும் அவர்களைத் திருப்தியாக்கினார்.
The Israelites asked for food, and he brought quail and satisfied them with bread from heaven.
He split the rock, and waters gushed from it; they flowed in the wilderness like a river.
For he called to mind his holy promise that he made to Abraham his servant.
43 ௪௩ தம்முடைய மக்களை மகிழ்ச்சியோடும், தாம் தெரிந்துகொண்டவர்களைக் கெம்பீர சத்தத்தோடும் புறப்படச்செய்து,
He led his people out with joy, his chosen with shouts of triumph.
He gave them the lands of the nations; they took possession of the wealth of the peoples
45 ௪௫ அவர்களுக்கு அந்நியர்களுடைய தேசங்களைக் கொடுத்தார்; அந்நிய மக்களுடைய உழைப்பின் பலனைச் சுதந்தரித்துக்கொண்டார்கள். அல்லேலூயா.
so that they might keep his statutes and obey his laws. Praise Yahweh.
