சங்கீதம் 105
1 ௧ யெகோவாவை துதித்து, அவருடைய பெயரை பிரபலமாக்குங்கள், அவருடைய செய்கைகளை தேசங்களுக்குள்ளே பிரசித்தப்படுத்துங்கள்.
Alleluia. Give thanks to the Lord, and call upon his name; declare his works amongst the heathen.
Sing to him, yes, sing praises to him: tell forth all his wonderful works.
3 ௩ அவருடைய பரிசுத்த பெயரைக் குறித்து மேன்மைபாராட்டுங்கள்; யெகோவாவை தேடுகிறவர்களின் இருதயம் மகிழ்வதாக.
Glory in his holy name: let the heart of them that seek the Lord rejoice.
Seek you the Lord, and be strengthened; seek his face continually.
Remember his wonderful works that he has done; his wonders, and the judgements of his mouth;
6 ௬ அவர் செய்த அதிசயங்களையும், அவருடைய அற்புதங்களையும், அவர் வாயிலிருந்து புறப்படும் நியாயத்தீர்ப்புகளையும் நினைவுகூருங்கள்.
[you] seed of Abraam, his servants, [you] children of Jacob, his chosen ones.
He is the Lord our God; his judgements are in all the earth.
He has remembered his covenant for ever, the word which he commanded for a thousand generation:
which he established as a covenant to Abraam, and [he remembered] his oath to Isaac.
And he established it to Jacob for an ordinance, and to Israel for an everlasting covenant;
saying To you will I give the land of Chanaan, the line of your inheritance:
when they were few in number, very few, and sojourners in it.
13 ௧௩ அவர்கள் ஒரு தேசத்தைவிட்டு மறு தேசத்திற்கும், ஒரு ராஜ்ஜியத்தைவிட்டு மறுதேசத்திற்கும் போனார்கள்.
And they went from nation to nation, and from [one] kingdom to another people.
He suffered no man to wrong them; and he rebuked kings for their sakes:
15 ௧௫ நான் அபிஷேகம்செய்தவர்களை நீங்கள் தொடாமலும், என்னுடைய தீர்க்கதரிசிகளுக்குத் தீங்கு செய்யாமலும் இருங்கள் என்றார்.
[saying], Touch not my anointed ones; and do my prophets no harm.
Moreover he called for a famine upon the land; he broke the whole support of bread.
He sent a man before them; Joseph was sold for a slave.
They hurt his feet with fetters; his soul passed into iron,
until the time that his cause came on; the word of the Lord tried him as fire.
The king sent and loosed him; [even] the prince of the people, and let him go free.
He made him Lord over his house, and ruler of all his substance;
22 ௨௨ அவனைத் தன்னுடைய வீட்டுக்கு அதிகாரியும், தன்னுடைய செல்வங்களுக்கெல்லாம் ஆளுனராகவும் ஏற்படுத்தினார்.
to chastise his rulers at his pleasure, and to teach his elders wisdom.
Israel also came into Egypt, and Jacob sojourned in the land of Cham.
24 ௨௪ அவர் தம்முடைய மக்களை மிகவும் பலுகச்செய்து, அவர்களுடைய எதிரிகளைவிட அவர்களைப் பலவான்களாக்கினார்.
And he increased his people greatly, and made them stronger than their enemies.
25 ௨௫ தம்முடைய மக்களைப் பகைக்கவும், தம்முடைய ஊழியக்காரர்களை வஞ்சனையாக நடத்தவும், அவர்களுடைய இருதயத்தை மாற்றினார்.
And he turned their heart to hate his people, to deal craftily with his servants.
He sent fort Moses his servant, [and] Aaron whom he had chosen.
He established amongst them his signs, and [his] wonders in the land of Cham.
He sent forth darkness, and made it dark; yet they rebelled against his words.
He turned their waters into blood, and killed their fish.
30 ௩0 அவர்களுடைய தேசம் தவளைகளை அதிகமாகப் பிறக்கவைத்தது; அவர்களுடைய ராஜாக்களின் அறைவீடுகளிலும் அவைகள் வந்தது.
Their land produced frogs abundantly, in the chambers of their kings.
He spoke, and the dog-fly came, and lice in all their coasts.
He turned their rain into hail, [and sent] flaming fire in their land.
33 ௩௩ அவர்களுடைய திராட்சைச்செடிகளையும் அத்திமரங்களையும் அழித்து, அவர்களுடைய எல்லைகளிலுள்ள மரங்களையும் முறித்தார்.
And he struck their vines and their fig trees; and broke every tree of their coast.
He spoke, and the locust came, and caterpillars innumerable,
35 ௩௫ அவர்களுடைய தேசத்திலுள்ள எல்லா தாவரங்களையும் அரித்து, அவர்களுடைய நிலத்தின் கனியைத் தின்றுபோட்டது.
and devoured all the grass in their land, and devoured the fruit of the ground.
36 ௩௬ அவர்களுடைய தேசத்திலே முதற்பிறப்புகள் அனைத்தையும், அவர்களுடைய பெலனில் முதற்பெலனான எல்லோரையும் அழித்தார்.
He struck also every firstborn of their land, the first fruits of all their labour.
37 ௩௭ அப்பொழுது அவர்களை வெள்ளியோடும் பொன்னோடும் புறப்படச்செய்தார்; அவர்கள் கோத்திரங்களில் பலவீனப்பட்டவன் ஒருவனும் இருந்ததில்லை.
And he brought them out with silver and gold; and there was not a feeble one amongst their tribes.
Egypt rejoiced at their departing; for the fear of them fell upon them.
He spread out a cloud for a covering to them, and fire to give them light by night.
40 ௪0 இஸ்ரவேலர்கள் உணவு கேட்டார்கள், அவர் காடைகளை வரச்செய்தார்; வான அப்பத்தினாலும் அவர்களைத் திருப்தியாக்கினார்.
They asked, and the quail came, and he satisfied them with the bread of heaven.
He clave the rock, and the waters flowed, rivers ran in dry places.
For he remembered his holy word, which [he promised] to Abraam his servant.
43 ௪௩ தம்முடைய மக்களை மகிழ்ச்சியோடும், தாம் தெரிந்துகொண்டவர்களைக் கெம்பீர சத்தத்தோடும் புறப்படச்செய்து,
And he brought out his people with exultation, and his chosen with joy;
and gave them the lands of the heathen; and they inherited the labours of the people;
45 ௪௫ அவர்களுக்கு அந்நியர்களுடைய தேசங்களைக் கொடுத்தார்; அந்நிய மக்களுடைய உழைப்பின் பலனைச் சுதந்தரித்துக்கொண்டார்கள். அல்லேலூயா.
that they might keep his ordinances, and diligently seek his law.
