சங்கீதம் 105
1 ௧ யெகோவாவை துதித்து, அவருடைய பெயரை பிரபலமாக்குங்கள், அவருடைய செய்கைகளை தேசங்களுக்குள்ளே பிரசித்தப்படுத்துங்கள்.
Give thanks to the LORD! Call on his name! Make his doings known among the peoples.
Sing to him, sing praises to him! Tell of all his marvelous works.
3 ௩ அவருடைய பரிசுத்த பெயரைக் குறித்து மேன்மைபாராட்டுங்கள்; யெகோவாவை தேடுகிறவர்களின் இருதயம் மகிழ்வதாக.
Glory in his holy name. Let the heart of those who seek the LORD rejoice.
Seek the LORD and his strength. Seek his face forever more.
Remember his marvelous works that he has done: his wonders, and the judgments of his mouth,
6 ௬ அவர் செய்த அதிசயங்களையும், அவருடைய அற்புதங்களையும், அவர் வாயிலிருந்து புறப்படும் நியாயத்தீர்ப்புகளையும் நினைவுகூருங்கள்.
you offspring of Abraham, his servant, you children of Jacob, his chosen ones.
He is the LORD, our God. His judgments are in all the earth.
He has remembered his covenant forever, the word which he commanded to a thousand generations,
the covenant which he made with Abraham, his oath to Isaac,
and confirmed it to Jacob for a statute; to Israel for an everlasting covenant,
saying, “To you I will give the land of Canaan, the lot of your inheritance,”
when they were but a few men in number, yes, very few, and foreigners in it.
13 ௧௩ அவர்கள் ஒரு தேசத்தைவிட்டு மறு தேசத்திற்கும், ஒரு ராஜ்ஜியத்தைவிட்டு மறுதேசத்திற்கும் போனார்கள்.
They went about from nation to nation, from one kingdom to another people.
He allowed no one to do them wrong. Yes, he reproved kings for their sakes,
15 ௧௫ நான் அபிஷேகம்செய்தவர்களை நீங்கள் தொடாமலும், என்னுடைய தீர்க்கதரிசிகளுக்குத் தீங்கு செய்யாமலும் இருங்கள் என்றார்.
“Do not touch my anointed ones! Do my prophets no harm!”
He called for a famine on the land. He destroyed the food supplies.
He sent a man before them. Joseph was sold for a slave.
They bruised his feet with shackles. His neck was locked in irons,
until the time that his word happened, and the LORD’s word proved him true.
The king sent and freed him, even the ruler of peoples, and let him go free.
He made him lord of his house, and ruler of all of his possessions,
22 ௨௨ அவனைத் தன்னுடைய வீட்டுக்கு அதிகாரியும், தன்னுடைய செல்வங்களுக்கெல்லாம் ஆளுனராகவும் ஏற்படுத்தினார்.
to discipline his princes at his pleasure, and to teach his elders wisdom.
Israel also came into Egypt. Jacob lived in the land of Ham.
24 ௨௪ அவர் தம்முடைய மக்களை மிகவும் பலுகச்செய்து, அவர்களுடைய எதிரிகளைவிட அவர்களைப் பலவான்களாக்கினார்.
He increased his people greatly, and made them stronger than their adversaries.
25 ௨௫ தம்முடைய மக்களைப் பகைக்கவும், தம்முடைய ஊழியக்காரர்களை வஞ்சனையாக நடத்தவும், அவர்களுடைய இருதயத்தை மாற்றினார்.
He turned their heart to hate his people, to conspire against his servants.
He sent Moses, his servant, and Aaron, whom he had chosen.
They performed miracles among them, and wonders in the land of Ham.
He sent darkness, and made it dark. They did not rebel against his words.
He turned their waters into blood, and killed their fish.
30 ௩0 அவர்களுடைய தேசம் தவளைகளை அதிகமாகப் பிறக்கவைத்தது; அவர்களுடைய ராஜாக்களின் அறைவீடுகளிலும் அவைகள் வந்தது.
Their land swarmed with frogs, even in the rooms of their kings.
He spoke, and swarms of flies came, and lice in all their borders.
He gave them hail for rain, with lightning in their land.
33 ௩௩ அவர்களுடைய திராட்சைச்செடிகளையும் அத்திமரங்களையும் அழித்து, அவர்களுடைய எல்லைகளிலுள்ள மரங்களையும் முறித்தார்.
He struck their vines and also their fig trees, and shattered the trees of their country.
He spoke, and the locusts came with the grasshoppers, without number.
35 ௩௫ அவர்களுடைய தேசத்திலுள்ள எல்லா தாவரங்களையும் அரித்து, அவர்களுடைய நிலத்தின் கனியைத் தின்றுபோட்டது.
They ate up every plant in their land, and ate up the fruit of their ground.
36 ௩௬ அவர்களுடைய தேசத்திலே முதற்பிறப்புகள் அனைத்தையும், அவர்களுடைய பெலனில் முதற்பெலனான எல்லோரையும் அழித்தார்.
He struck also all the firstborn in their land, the first fruits of all their manhood.
37 ௩௭ அப்பொழுது அவர்களை வெள்ளியோடும் பொன்னோடும் புறப்படச்செய்தார்; அவர்கள் கோத்திரங்களில் பலவீனப்பட்டவன் ஒருவனும் இருந்ததில்லை.
He brought them out with silver and gold. There was not one feeble person among his tribes.
Egypt was glad when they departed, for the fear of them had fallen on them.
He spread a cloud for a covering, fire to give light in the night.
40 ௪0 இஸ்ரவேலர்கள் உணவு கேட்டார்கள், அவர் காடைகளை வரச்செய்தார்; வான அப்பத்தினாலும் அவர்களைத் திருப்தியாக்கினார்.
They asked, and he brought quails, and satisfied them with the bread of the sky.
He opened the rock, and waters gushed out. They ran as a river in the dry places.
For he remembered his holy word, and Abraham, his servant.
43 ௪௩ தம்முடைய மக்களை மகிழ்ச்சியோடும், தாம் தெரிந்துகொண்டவர்களைக் கெம்பீர சத்தத்தோடும் புறப்படச்செய்து,
He brought his people out with joy, his chosen with singing.
He gave them the lands of the nations. They took the labor of the peoples in possession,
45 ௪௫ அவர்களுக்கு அந்நியர்களுடைய தேசங்களைக் கொடுத்தார்; அந்நிய மக்களுடைய உழைப்பின் பலனைச் சுதந்தரித்துக்கொண்டார்கள். அல்லேலூயா.
that they might keep his statutes, and observe his laws. Praise the LORD!
