சங்கீதம் 105
1 ௧ யெகோவாவை துதித்து, அவருடைய பெயரை பிரபலமாக்குங்கள், அவருடைய செய்கைகளை தேசங்களுக்குள்ளே பிரசித்தப்படுத்துங்கள்.
Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;
Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!
3 ௩ அவருடைய பரிசுத்த பெயரைக் குறித்து மேன்மைபாராட்டுங்கள்; யெகோவாவை தேடுகிறவர்களின் இருதயம் மகிழ்வதாக.
Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!
Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;
Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:
6 ௬ அவர் செய்த அதிசயங்களையும், அவருடைய அற்புதங்களையும், அவர் வாயிலிருந்து புறப்படும் நியாயத்தீர்ப்புகளையும் நினைவுகூருங்கள்.
Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!
Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!
Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:
Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.
En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:
Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."
Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.
13 ௧௩ அவர்கள் ஒரு தேசத்தைவிட்டு மறு தேசத்திற்கும், ஒரு ராஜ்ஜியத்தைவிட்டு மறுதேசத்திற்கும் போனார்கள்.
En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,
Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:
15 ௧௫ நான் அபிஷேகம்செய்தவர்களை நீங்கள் தொடாமலும், என்னுடைய தீர்க்கதரிசிகளுக்குத் தீங்கு செய்யாமலும் இருங்கள் என்றார்.
"Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"
En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,
Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;
Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.
Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,
Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;
Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.
22 ௨௨ அவனைத் தன்னுடைய வீட்டுக்கு அதிகாரியும், தன்னுடைய செல்வங்களுக்கெல்லாம் ஆளுனராகவும் ஏற்படுத்தினார்.
En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,
Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.
24 ௨௪ அவர் தம்முடைய மக்களை மிகவும் பலுகச்செய்து, அவர்களுடைய எதிரிகளைவிட அவர்களைப் பலவான்களாக்கினார்.
Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.
25 ௨௫ தம்முடைய மக்களைப் பகைக்கவும், தம்முடைய ஊழியக்காரர்களை வஞ்சனையாக நடத்தவும், அவர்களுடைய இருதயத்தை மாற்றினார்.
Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,
Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;
En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.
Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.
Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.
30 ௩0 அவர்களுடைய தேசம் தவளைகளை அதிகமாகப் பிறக்கவைத்தது; அவர்களுடைய ராஜாக்களின் அறைவீடுகளிலும் அவைகள் வந்தது.
Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.
Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.
Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.
33 ௩௩ அவர்களுடைய திராட்சைச்செடிகளையும் அத்திமரங்களையும் அழித்து, அவர்களுடைய எல்லைகளிலுள்ள மரங்களையும் முறித்தார்.
Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.
Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;
35 ௩௫ அவர்களுடைய தேசத்திலுள்ள எல்லா தாவரங்களையும் அரித்து, அவர்களுடைய நிலத்தின் கனியைத் தின்றுபோட்டது.
Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.
36 ௩௬ அவர்களுடைய தேசத்திலே முதற்பிறப்புகள் அனைத்தையும், அவர்களுடைய பெலனில் முதற்பெலனான எல்லோரையும் அழித்தார்.
Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.
37 ௩௭ அப்பொழுது அவர்களை வெள்ளியோடும் பொன்னோடும் புறப்படச்செய்தார்; அவர்கள் கோத்திரங்களில் பலவீனப்பட்டவன் ஒருவனும் இருந்ததில்லை.
Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.
Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.
En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.
40 ௪0 இஸ்ரவேலர்கள் உணவு கேட்டார்கள், அவர் காடைகளை வரச்செய்தார்; வான அப்பத்தினாலும் அவர்களைத் திருப்தியாக்கினார்.
Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;
Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:
Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!
43 ௪௩ தம்முடைய மக்களை மகிழ்ச்சியோடும், தாம் தெரிந்துகொண்டவர்களைக் கெம்பீர சத்தத்தோடும் புறப்படச்செய்து,
Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.
Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:
45 ௪௫ அவர்களுக்கு அந்நியர்களுடைய தேசங்களைக் கொடுத்தார்; அந்நிய மக்களுடைய உழைப்பின் பலனைச் சுதந்தரித்துக்கொண்டார்கள். அல்லேலூயா.
Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!
