சங்கீதம் 104
1 ௧ என் ஆத்துமாவே, யெகோவாவைப் போற்று; என் தேவனாகிய யெகோவாவே, நீர் மிகவும் பெரியவராக இருக்கிறீர்; மகிமையையும் மகத்துவத்தையும் அணிந்துகொண்டிருக்கிறீர்.
Bless, O my soul, YHWH! YHWH, my God, You have been very great, You have put on splendor and majesty.
Covering Himself [with] light as a garment, Stretching out the heavens as a curtain,
3 ௩ தமது மேல்வீடுகளைத் தண்ணீர்களால் மேல்தளமாக்கி, மேகங்களைத் தமது இரதமாக்கி, காற்றினுடைய இறக்கைகளின்மேல் செல்லுகிறார்.
Who is laying the beam of His upper chambers in the waters, Who is making thick clouds His chariot, Who is walking on wings of wind,
Making His messengers—the winds, His ministers—the flaming fire.
He has founded earth on its bases, It is not moved for all time and forever.
The abyss! You have covered it as with clothing, Waters stand above hills.
They flee from Your rebuke, They hurry away from the voice of Your thunder.
They go up hills—they go down valleys, To a place You have founded for them.
9 ௯ அவைகள் திரும்பவும் வந்து பூமியை மூடிக்கொள்ளாதபடி கடக்காமல் இருக்கும் எல்லையை அவைகளுக்கு ஏற்படுத்தினீர்.
You have set a border, they do not pass over, They do not turn back to cover the earth.
He is sending forth fountains in valleys, They go on between hills.
11 ௧௧ அவைகள் வெளியின் உயிர்களுக்கெல்லாம் தண்ணீர் கொடுக்கும்; அங்கே காட்டுக்கழுதைகள் தங்களுடைய தாகத்தைத் தீர்த்துக்கொள்ளும்.
They water every beast of the field, Wild donkeys break their thirst.
The bird of the heavens dwells by them, From between the branches They give forth the voice.
13 ௧௩ தம்முடைய மேல்வீடுகளிலிருந்து மலைகளுக்குத் தண்ணீர் இறைக்கிறார்; உமது செயல்களின் பயனால் பூமி திருப்தியாக இருக்கிறது.
Watering hills from His upper chambers, The earth is satisfied from the fruit of Your works.
14 ௧௪ பூமியிலிருந்து ஆகாரம் உண்டாகும்படி, அவர் மிருகங்களுக்குப் புல்லையும், மனிதருக்கு உபயோகமான பயிர்வகைகளையும் முளைப்பிக்கிறார்.
Causing grass to spring up for livestock, And herb for the service of man, To bring forth bread from the earth,
15 ௧௫ மனிதனுடைய இருதயத்தை மகிழ்ச்சியாக்கும் திராட்சைரசத்தையும், அவனுக்கு முகக்களையை உண்டாக்கும் எண்ணெயையும், மனிதனுடைய இருதயத்தை ஆதரிக்கும் உணவையும் விளைவிக்கிறார்.
And wine—it makes the heart of man glad, To cause the face to shine from oil, And bread—it supports the heart of man.
The trees of YHWH [are] satisfied, Cedars of Lebanon that He has planted,
Where birds make nests, The stork—the firs [are] her house.
The high hills [are] for wild goats, rocks [are] a refuge for hyraxes,
He made the moon for seasons, The sun has known his place of entrance.
You set darkness, and it is night, Every beast of the forest creeps in it.
The young lions are roaring for prey, And to seek their food from God.
The sun rises, they are gathered, And they crouch in their dens.
Man goes forth to his work, And to his service—until evening.
24 ௨௪ யெகோவாவே, உமது செயல்கள் எவ்வளவு திரளாக இருக்கிறது! அவைகளையெல்லாம் ஞானமாகப் படைத்தீர்; பூமி உம்முடைய பொருட்களினால் நிறைந்திருக்கிறது.
How many have been Your works, O YHWH, You have made all of them in wisdom, The earth is full of your possessions.
25 ௨௫ பெரிதும் அகலமுமான இந்த கடலும் அப்படியே நிறைந்திருக்கிறது; அதிலே வாழும் சிறியவைகளும் பெரியவைகளுமான கணக்கில்லாத உயிர்கள் உண்டு.
This, the sea, great and broad of sides, There [are] moving things—innumerable, Living creatures—small with great.
There ships go—[and] leviathan, That You have formed to play in it.
All of them look to You, To give their food in its season.
28 ௨௮ நீர்கொடுக்க, அவைகள் வாங்கிக்கொள்ளும்; நீர் உம்முடைய கையைத் திறக்க, அவைகள் நன்மையால் திருப்தியாகும்.
You give to them—they gather, You open Your hand—they [are] satisfied [with] good.
29 ௨௯ நீர் உமது முகத்தை மறைக்க, திகைக்கும்; நீர் அவைகளின் சுவாசத்தை வாங்கிக்கொள்ள, அவைகள் இறந்து, தங்களுடைய மண்ணுக்குத் திரும்பும்.
You hide Your face—they are troubled, You gather their spirit—they expire, And they return to their dust.
30 ௩0 நீர் உம்முடைய ஆவியை அனுப்பும்போது, அவைகள் உருவாக்கப்படும்; நீர் பூமி அனைத்தையும் புதிதாக்குகிறீர்.
You send out Your Spirit, they are created, And You renew the face of the ground.
The glory of YHWH is for all time, YHWH rejoices in His works,
Who is looking to earth, and it trembles, He comes against hills, and they smoke.
33 ௩௩ நான் உயிரோடிருக்கும்வரை என்னுடைய யெகோவாவைப் பாடுவேன்; நான் உயிரோடிருக்கும்வரையும் என் தேவனைப் புகழ்ந்து பாடுவேன்.
I sing to YHWH during my life, I sing praise to my God while I exist.
My meditation on Him is sweet, I rejoice in YHWH.
35 ௩௫ பாவிகள் பூமியிலிருந்து மறைந்து, துன்மார்க்கர்கள் இனி இல்லாமற்போவார்கள். என் ஆத்துமாவே, யெகோவாவைப் போற்று, அல்லேலூயா.
Sinners are consumed from the earth, And the wicked are no more. Bless, O my soul, YHWH. Praise YAH!
