நீதிமொழிகள் 26
As snow in summer, and as rain in harvest; so honor is not seemly for a fool.
2 ௨ அடைக்கலான் குருவி அலைந்துபோவதுபோலவும், தகைவிலான் குருவி பறந்து போவதுபோலவும், காரணம் இல்லாமல் சொன்னசாபம் தங்காது.
As the bird by wandering, as the swallow by flying, so the curse causeless shall not come.
A whip for the horse, a bridle for the ass, and a rod for the fool's back.
Answer not a fool according to his folly, lest thou also be like him.
5 ௫ மூடனுக்கு அவனுடைய மதியீனத்தின்படி மறுஉத்திரவு கொடு; கொடுக்காவிட்டால் அவன் தன்னுடைய பார்வைக்கு ஞானியாக இருப்பான்.
Answer a fool according to his folly, lest he be wise in his own conceit.
He that sendeth a message by the hand of a fool cutteth off the feet, [and] drinketh damage.
7 ௭ நொண்டியின் கால்கள் குந்திக்குந்தி நடக்கும், அப்படியே மூடர்களின் வாயிலுள்ள உவமைச்சொல்லும் குந்தும்.
The legs of the lame are not equal: so [is] a parable in the mouth of fools.
As he that bindeth a stone in a sling, so [is] he that giveth honor to a fool.
[As] a thorn goeth up into the hand of a drunkard, so [is] a parable in the mouth of fools.
10 ௧0 பலத்தவன் அனைவரையும் நோகச்செய்து, மூடனையும் வேலைவாங்குகிறான், மீறி நடக்கிறவர்களையும் வேலைவாங்குகிறான்.
The great [God] that formed all [things] both rewardeth the fool, and rewardeth transgressors.
11 ௧௧ நாயானது தான் கக்கினதை சாப்பிடும்படித் திரும்புவதுபோல, மூடனும் தன்னுடைய மூடத்தனத்திற்குத் திரும்புகிறான்.
As a dog returneth to his vomit, [so] a fool returneth to his folly.
12 ௧௨ தன்னுடைய பார்வைக்கு ஞானியாக இருப்பவனைக் கண்டால், அவனைவிட மூடனைக்குறித்து அதிக நம்பிக்கையாக இருக்கலாம்.
Seest thou a man wise in his own conceit? [there is] more hope of a fool than of him.
The slothful [man] saith, [There is] a lion in the way; a lion [is] in the streets.
[As] the door turneth upon its hinges, so [doth] the slothful upon his bed.
15 ௧௫ சோம்பேறி தன்னுடைய கையைக் கலத்திலே வைத்து அதைத் தன்னுடைய வாய்க்குத் திரும்ப எடுக்க வருத்தப்படுகிறான்.
The slothful hideth [his] hand in [his] bosom; it grieveth him to bring it again to his mouth.
The sluggard [is] wiser in his own conceit than seven men that can render a reason.
17 ௧௭ வழியிலே போகும்போது தனக்கு சம்மந்தமில்லாத வழக்கில் தலையிடுகிறவன் நாயைக் காதைப் பிடித்து இழுக்கிறவனைப்போல இருக்கிறான்.
He that passeth by, [and] meddleth with strife [belonging] not to him, [is like] one that taketh a dog by the ears.
As a mad [man] who casteth fire-brands, arrows, and death,
19 ௧௯ அப்படியே, தன்னோடு இருந்தவனை வஞ்சித்து: நான் விளையாட்டுக்கல்லவோ செய்தேன் என்று சொல்லுகிற மனிதனும் இருக்கிறான்.
So [is] the man [that] deceiveth his neighbor, and saith, Am not I in sport?
Where no wood is, [there] the fire goeth out: so where [there is] no tale-bearer, the strife ceaseth.
21 ௨௧ கரிகள் தழலுக்கும், விறகு நெருப்புக்கும் ஏதுவானதுபோல, கோபக்காரன் சண்டைகளை மூட்டுகிறதற்கு ஏதுவானவன்.
[As] coals [are] to burning coals, and wood to fire; so [is] a contentious man to kindle strife.
The words of a tale-bearer [are] as wounds, and they go down into the innermost parts of the belly.
Burning lips and a wicked heart [are like] a potsherd covered with silver dross.
He that hateth dissembleth with his lips, and layeth up deceit within him;
When he speaketh fair, believe him not: for [there are] seven abominations in his heart.
[Whose] hatred is covered by deceit, his wickedness shall be shown before the [whole] congregation.
27 ௨௭ படுகுழியை வெட்டுகிறவன் தானே அதில் விழுவான்; கல்லைப் புரட்டுகிறவன்மேல் அந்தக் கல் திரும்ப விழும்.
Whoever diggeth a pit shall fall into it: and he that rolleth a stone, it will return upon him.
A lying tongue hateth [those that are] afflicted by it; and a flattering mouth worketh ruin.
