நீதிமொழிகள் 14
1 ௧ புத்தியுள்ள பெண் தன்னுடைய வீட்டைக் கட்டுகிறாள்; புத்தியில்லாத பெண்ணோ தன்னுடைய கைகளினால் அதை இடித்துப்போடுகிறாள்.
Sapiens mulier aedificat domum suam: insipiens extructam quoque manibus destruet.
2 ௨ நிதானமாக நடக்கிறவன் யெகோவாவுக்குப் பயப்படுகிறான்; தன்னுடைய வழிகளில் தாறுமாறானவனோ அவரை அலட்சியம்செய்கிறான்.
Ambulans recto itinere, et timens Deum, despicitur ab eo, qui infami graditur via.
In ore stulti virga superbiae: labia autem sapientium custodiunt eos.
4 ௪ எருதுகள் இல்லாத இடத்தில் களஞ்சியம் வெறுமையாக இருக்கும்; காளைகளின் பெலத்தினாலோ மிகுந்த வரத்துண்டு.
Ubi non sunt boves, praesepe vacuum est: ubi autem plurimae segetes, ibi manifesta est fortitudo bovis.
Testis fidelis non mentietur: profert autem mendacium dolosus testis.
Quaerit derisor sapientiam, et non invenit: doctrina prudentium facilis.
Vade contra virum stultum, et nescit labia prudentiae.
Sapientia callidi est intelligere viam suam: et imprudentia stultorum errans.
Stultis illudet peccatum, et inter iustos morabitur gratia.
Cor quod novit amaritudinem animae suae, in gaudio eius non miscebitur extraneus.
Domus impiorum delebitur: tabernacula vero iustorum germinabunt.
Est via, quae videtur homini iusta: novissima autem eius deducunt ad mortem.
Risus dolore miscebitur, et extrema gaudii luctus occupat.
Viis suis replebitur stultus, et super eum erit vir bonus.
Innocens credit omni verbo: astutus considerat gressus suos. Filio doloso nihil erit boni: servo autem sapienti prosperi erunt actus, et dirigetur via eius.
Sapiens timet, et declinat a malo: stultus transilit, et confidit.
Impatiens operabitur stultitiam: et vir versutus odiosus est.
Possidebunt parvuli stultitiam, et expectabunt astuti scientiam.
19 ௧௯ தீயோர்கள் நல்லவர்களுக்கு முன்பாகவும், துன்மார்க்கர்கள் நீதிமான்களுடைய வாசற்படிகளிலும் குனிவதுண்டு.
Iacebunt mali ante bonos: et impii ante portas iustorum.
Etiam proximo suo pauper odiosus erit: amici vero divitum multi.
Qui despicit proximum suum, peccat: qui autem miseretur pauperis, beatus erit. Qui credit in Domino, misericordiam diligit.
22 ௨௨ தீமையை யோசிக்கிறவர்கள் தவறுகிறார்களல்லவோ? நன்மையை யோசிக்கிறவர்களுக்கோ கிருபையும் சத்தியமும் உண்டு.
Errant qui operantur malum: misericordia et veritas praeparant bona.
In omni opere bono erit abundantia: ubi autem verba sunt plurima, ibi frequenter egestas.
Corona sapientium, divitiae eorum: fatuitas stultorum, imprudentia.
Liberat animas testis fidelis: et profert mendacia versipellis.
26 ௨௬ யெகோவாவுக்குப் பயப்படுகிறவனுக்குத் திடநம்பிக்கை உண்டு; அவனுடைய பிள்ளைகளுக்கும் அடைக்கலம் கிடைக்கும்.
In timore Domini fiducia fortitudinis, et filiis eius erit spes.
Timor Domini fons vitae, ut declinet a ruina mortis.
In multitudine populi dignitas regis: et in paucitate plebis ignominia principis.
Qui patiens est, multa gubernatur prudentia: qui autem impatiens est, exaltat stultitiam suam.
Vita carnium, sanitas cordis: putredo ossium, invidia.
31 ௩௧ தரித்திரனை ஒடுக்குகிறவன் அவனை உண்டாக்கினவரை நிந்திக்கிறான்; தரித்திரனுக்குத் தயவு செய்கிறவனோ அவரை மேன்மைப்படுத்துகிறான்;
Qui calumniatur egentem, exprobrat factori eius: honorat autem eum, qui miseretur pauperis.
32 ௩௨ துன்மார்க்கன் தன்னுடைய தீமையிலே வாரிக்கொள்ளப்படுவான்; நீதிமானோ தன்னுடைய மரணத்திலே நம்பிக்கையுள்ளவன்.
In malitia sua expelletur impius: sperat autem iustus in morte sua.
In corde prudentis requiescit sapientia, et indoctos quosque erudiet.
Iustitia elevat gentem: miseros autem facit populos peccatum.
35 ௩௫ ராஜாவின் தயவு விவேகமுள்ள பணிவிடைக்காரன்மேல் இருக்கும்; அவனுடைய கோபமோ அவமானத்தை உண்டாக்குகிறவன்மேல் இருக்கும்.
Acceptus est regi minister intelligens: iracundiam eius inutilis sustinebit.
