யோபு 9
Then Job answered and said,
I know it is so of a truth: but how should man be just with God?
3 ௩ அவர் அவனுடன் வழக்காட விருப்பமாயிருந்தால், ஆயிரத்தில் ஒன்றுக்காகிலும் அவருக்கு பதில் சொல்லமாட்டானே.
If he will contend with him, he cannot answer him one of a thousand.
4 ௪ அவர் இருதயத்தில் ஞானமுள்ளவர், பெலத்தில் பராக்கிரமமுள்ளவர்; அவருக்கு விரோதமாகத் தன்னைக் கடினப்படுத்தி வாழ்ந்தவன் யார்?
He is wise in heart, and mighty in strength: who has hardened himself against him, and has prospered?
Which removes the mountains, and they know not: which overturns them in his anger.
Which shakes the earth out of her place, and the pillars thereof tremble.
Which commands the sun, and it rises not; and seals up the stars.
Which alone spreads out the heavens, and treads on the waves of the sea.
9 ௯ அவர் துருவச்சக்கர நட்சத்திரங்களையும், மிருகசீரிஷத்தையும், அறுமீனையும், தெற்கு மண்டலங்களையும் உண்டாக்கினவர்.
Which makes Arcturus, Orion, and Pleiades, and the chambers of the south.
Which does great things past finding out; yes, and wonders without number.
11 ௧௧ இதோ, அவர் என் அருகில் போகிறார், நான் அவரைப் பார்க்கமுடியவில்லை; அவர் கடந்துபோகிறார், நான் அவரை அறியவில்லை.
See, he goes by me, and I see him not: he passes on also, but I perceive him not.
12 ௧௨ இதோ, அவர் பறித்துக்கொண்டுபோகிறார், அவரை தடுப்பவன் யார்? நீர் என்ன செய்கிறீர் என்று அவரைக் கேட்பவன் யார்?
Behold, he takes away, who can hinder him? who will say to him, What do you?
13 ௧௩ தேவன் தம்முடைய கோபத்தை நிறுத்தமாட்டார்; ஒருவருக்கொருவர் துணைநிற்கிற அகங்காரிகள் அவருக்கு அடங்கவேண்டும்.
If God will not withdraw his anger, the proud helpers do stoop under him.
14 ௧௪ இப்படியிருக்க, அவருக்கு மறுமொழி கொடுக்கவும், அவருடன் வழக்காடும் வார்த்தைகளைத் தெரிந்து கொள்ளவும் நான் எம்மாத்திரம்?
How much less shall I answer him, and choose out my words to reason with him?
15 ௧௫ நான் நீதிமானாயிருந்தாலும் அவருடன் வழக்காடாமல், என் நியாயாதிபதியினிடத்தில் இரக்கத்துக்காகக் கெஞ்சுவேன்.
Whom, though I were righteous, yet would I not answer, but I would make supplication to my judge.
16 ௧௬ நான் கெஞ்சுவதினாலும், அவர் எனக்கு பதில் கொடுத்தாலும், அவர் என் விண்ணப்பத்தைக் கேட்டார் என்று நம்பமாட்டேன்.
If I had called, and he had answered me; yet would I not believe that he had listened to my voice.
For he breaks me with a tempest, and multiplies my wounds without cause.
He will not suffer me to take my breath, but fills me with bitterness.
19 ௧௯ பெலத்தைப் பார்த்தால், அவரே பெலத்தவர்; நியாயத்தைப் பார்த்தால் என் பக்கத்தில் சாட்சி சொல்லுகிறவன் யார்?
If I speak of strength, see, he is strong: and if of judgment, who shall set me a time to plead?
20 ௨0 நான் என்னை நீதிமானாக்கினாலும் என் வாயே என்னைக் குற்றவாளியாக்கும்; நான் உத்தமன் என்று சொன்னாலும், நான் மாறுபாடானவன் என்று அது சாட்சிகொடுக்கும்.
If I justify myself, my own mouth shall condemn me: if I say, I am perfect, it shall also prove me perverse.
Though I were perfect, yet would I not know my soul: I would despise my life.
This is one thing, therefore I said it, He destroys the perfect and the wicked.
23 ௨௩ வாதையானது உடனே வாதித்துக் கொல்லும்போது, அவர் குற்றமில்லாதவர்களின் சோதனையைப் பார்த்து சிரிக்கிறார்.
If the whip slay suddenly, he will laugh at the trial of the innocent.
24 ௨௪ உலகம் துன்மார்க்கர் கையில் விடப்பட்டிருக்கிறது; அதிலிருக்கிற நியாயாதிபதிகளின் முகத்தை மூடிப்போடுகிறார்; அவர் இதைச் செய்கிறதில்லையென்றால், வேறு யார் இதைச் செய்கிறார்.
The earth is given into the hand of the wicked: he covers the faces of the judges thereof; if not, where, and who is he?
25 ௨௫ என் நாட்கள் தபால்காரர் ஓட்டத்திலும் வேகமாயிருக்கிறது; அவைகள் நன்மையைப் பார்க்காமல் பறந்துபோகும்.
Now my days are swifter than a post: they flee away, they see no good.
They are passed away as the swift ships: as the eagle that hastens to the prey.
If I say, I will forget my complaint, I will leave off my heaviness, and comfort myself:
28 ௨௮ என் வருத்தங்களைப்பற்றிப் பயமாயிருக்கிறேன்; என்னைக் குற்றமில்லாதவனாக நினைக்கமாட்டீர் என்று அறிவேன்.
I am afraid of all my sorrows, I know that you will not hold me innocent.
If I be wicked, why then labor I in vain?
If I wash myself with snow water, and make my hands never so clean;
Yet shall you plunge me in the ditch, and my own clothes shall abhor me.
32 ௩௨ நான் அவருக்கு மறுமொழி சொல்லுகிறதற்கும், நாங்கள் ஒன்றுகூடி நியாயத்திற்கு வருகிறதற்கும், அவர் என்னைப்போல மனிதன் அல்லவே.
For he is not a man, as I am, that I should answer him, and we should come together in judgment.
Neither is there any judge between us, that might lay his hand on us both.
Let him take his rod away from me, and let not his fear terrify me:
Then would I speak, and not fear him; but it is not so with me.
