யோபு 9
Job replied,
“Yes, I know all that! But how can anyone be right before God?
3 ௩ அவர் அவனுடன் வழக்காட விருப்பமாயிருந்தால், ஆயிரத்தில் ஒன்றுக்காகிலும் அவருக்கு பதில் சொல்லமாட்டானே.
If you wanted to argue with God, God could ask a thousand questions that no-one could answer.
4 ௪ அவர் இருதயத்தில் ஞானமுள்ளவர், பெலத்தில் பராக்கிரமமுள்ளவர்; அவருக்கு விரோதமாகத் தன்னைக் கடினப்படுத்தி வாழ்ந்தவன் யார்?
God is so wise and so powerful that no-one could challenge him and win.
God moves the mountains suddenly; he overturns them in his anger.
He shakes the earth, making its foundations quake.
He is the one who can command the sun not to rise and the stars not to shine.
He alone is the one who stretches out the heavens and walks on the waves of the sea.
9 ௯ அவர் துருவச்சக்கர நட்சத்திரங்களையும், மிருகசீரிஷத்தையும், அறுமீனையும், தெற்கு மண்டலங்களையும் உண்டாக்கினவர்.
He made the constellations of the Bear, Orion, the Pleiades, and the stars of the southern sky.
He is the one who does incredible things that are beyond our understanding, marvelous things that are uncountable.
11 ௧௧ இதோ, அவர் என் அருகில் போகிறார், நான் அவரைப் பார்க்கமுடியவில்லை; அவர் கடந்துபோகிறார், நான் அவரை அறியவில்லை.
But when he passes by me, I don't see him; when he moves on, he is invisible to me.
12 ௧௨ இதோ, அவர் பறித்துக்கொண்டுபோகிறார், அவரை தடுப்பவன் யார்? நீர் என்ன செய்கிறீர் என்று அவரைக் கேட்பவன் யார்?
If he takes away, who can prevent him? Who is going to ask him, ‘What are you doing?’
13 ௧௩ தேவன் தம்முடைய கோபத்தை நிறுத்தமாட்டார்; ஒருவருக்கொருவர் துணைநிற்கிற அகங்காரிகள் அவருக்கு அடங்கவேண்டும்.
God does not restrain his anger; he crushes Rahab's helpers underfoot.
14 ௧௪ இப்படியிருக்க, அவருக்கு மறுமொழி கொடுக்கவும், அவருடன் வழக்காடும் வார்த்தைகளைத் தெரிந்து கொள்ளவும் நான் எம்மாத்திரம்?
So how much less could I answer God, or choose my words to argue with him!
15 ௧௫ நான் நீதிமானாயிருந்தாலும் அவருடன் வழக்காடாமல், என் நியாயாதிபதியினிடத்தில் இரக்கத்துக்காகக் கெஞ்சுவேன்.
Even though I'm right, I can't answer him. I must plead for mercy from my judge.
16 ௧௬ நான் கெஞ்சுவதினாலும், அவர் எனக்கு பதில் கொடுத்தாலும், அவர் என் விண்ணப்பத்தைக் கேட்டார் என்று நம்பமாட்டேன்.
Even if I called him to come and he responded, I don't believe he would listen to me.
He pounds me with the winds of a storm; he wounds me time and again, without giving a reason.
He doesn't give me a chance even to catch my breath; instead he fills my life with bitter suffering.
19 ௧௯ பெலத்தைப் பார்த்தால், அவரே பெலத்தவர்; நியாயத்தைப் பார்த்தால் என் பக்கத்தில் சாட்சி சொல்லுகிறவன் யார்?
If it's a question of strength, then God is the strongest. If it's a question of justice, then who will set a time for my case?
20 ௨0 நான் என்னை நீதிமானாக்கினாலும் என் வாயே என்னைக் குற்றவாளியாக்கும்; நான் உத்தமன் என்று சொன்னாலும், நான் மாறுபாடானவன் என்று அது சாட்சிகொடுக்கும்.
Even though I am right, my own mouth would condemn me; even though I am innocent, he would prove me wrong.
I am innocent! I don't care what happens to me. I hate my life!
That's why I say, ‘It makes no difference to God. He destroys both the innocent and the wicked.’
23 ௨௩ வாதையானது உடனே வாதித்துக் கொல்லும்போது, அவர் குற்றமில்லாதவர்களின் சோதனையைப் பார்த்து சிரிக்கிறார்.
When disaster strikes suddenly he mocks the despair of the innocent.
24 ௨௪ உலகம் துன்மார்க்கர் கையில் விடப்பட்டிருக்கிறது; அதிலிருக்கிற நியாயாதிபதிகளின் முகத்தை மூடிப்போடுகிறார்; அவர் இதைச் செய்கிறதில்லையென்றால், வேறு யார் இதைச் செய்கிறார்.
The earth has been handed over to the wicked; he blinds the eyes of the judges—if it's not him who does this, then who is it?
25 ௨௫ என் நாட்கள் தபால்காரர் ஓட்டத்திலும் வேகமாயிருக்கிறது; அவைகள் நன்மையைப் பார்க்காமல் பறந்துபோகும்.
The days of my life race by like a runner, rushing past without me seeing any happiness.
They pass by like fast sailing ships, like an eagle swooping down on its prey.
If I said to myself, ‘I will forget my complaints; I will stop crying and be happy,’
28 ௨௮ என் வருத்தங்களைப்பற்றிப் பயமாயிருக்கிறேன்; என்னைக் குற்றமில்லாதவனாக நினைக்கமாட்டீர் என்று அறிவேன்.
I would still be terrified at all my suffering because you, God, will not say I'm innocent.
Since I'm condemned, what's the point in arguing?
Even if I wash myself with pure mountain water and clean my hands with soap,
you would toss me into a slime pit so that even my own clothes would hate me!
32 ௩௨ நான் அவருக்கு மறுமொழி சொல்லுகிறதற்கும், நாங்கள் ஒன்றுகூடி நியாயத்திற்கு வருகிறதற்கும், அவர் என்னைப்போல மனிதன் அல்லவே.
For God is not a mortal being like me, I can't defend myself or take him to court.
If only there was an arbitrator who could bring us both together!
I wish God would stop beating me with his rod and terrifying me!
Then I could speak up without being afraid—but since I am, I can't!”
