யோபு 31
I made a covenant with mine eyes; how then should I look upon a maid?
2 ௨ அப்பொழுது உன்னதங்களிலிருந்து தேவன் அளிக்கும் பங்கும், உன்னதத்திலிருந்து சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் கொடுக்கும் பங்கும் கிடைக்குமோ?
For what would be the portion of God from above, and the heritage of the Almighty from on high?
Is it not calamity to the unrighteous, and disaster to the workers of iniquity?
Doth not He see my ways, and count all my steps?
If I have walked with vanity, and my foot hath hasted to deceit —
Let me be weighed in a just balance, that God may know mine integrity —
7 ௭ என் நடைகள் வழியைவிட்டு விலகினதும், என் இருதயம் என் கண்களைப் பின்தொடர்ந்ததும், ஏதாகிலும் ஒரு குற்றம் என் கைகளில் ஒட்டிக்கொண்டதும் இருந்தால்,
If my step hath turned out of the way, and my heart walked after mine eyes, and if any spot hath cleaved to my hands;
Then let me sow, and let another eat; yea, let the produce of my field be rooted out.
If my heart have been enticed unto a woman, and I have lain in wait at my neighbour's door;
Then let my wife grind unto another, and let others bow down upon her.
For that were a heinous crime; yea, it were an iniquity to be punished by the judges.
For it is a fire that consumeth unto destruction, and would root out all mine increase.
13 ௧௩ என் வேலைக்காரனோ, என் வேலைக்காரியோ, என்னுடன் வழக்காடும்போது, அவர்கள் நியாயத்தை நான் அசட்டைசெய்திருந்தால்,
If I did despise the cause of my man-servant, or of my maid-servant, when they contended with me —
14 ௧௪ தேவன் எழும்பும்போது, நான் என்ன செய்வேன்; அவர் விசாரிக்கும்போது, நான் அவருக்கு திரும்ப என்ன பதில் சொல்லுவேன்.
What then shall I do when God riseth up? And when He remembereth, what shall I answer Him?
15 ௧௫ தாயின் கர்ப்பத்தில் என்னை உண்டாக்கியவர் அவனையும் உண்டாக்கினார் அல்லவோ? ஒரேவிதமான கர்ப்பத்தில் எங்களை உருவாக்கினார் அல்லவோ?
Did not He that made me in the womb make him? And did not One fashion us in the womb?
If I have withheld aught that the poor desired, or have caused the eyes of the widow to fail;
Or have eaten my morsel myself alone, and the fatherless hath not eaten thereof —
18 ௧௮ என் சிறுவயதுமுதல் அவனுடைய தகப்பனிடத்தில் வளர்வதுபோல என்னுடன் வளர்ந்தான்; நான் என் தாயின் கர்ப்பத்தில் பிறந்ததுமுதல் அப்படிப்பட்டவர்களை கைபிடித்து நடத்தினேன்.
Nay, from my youth he grew up with me as with a father, and I have been her guide from my mother's womb.
19 ௧௯ ஒருவன் உடையில்லாததினால் மடிந்துபோகிறதையும், ஏழைக்கு அணிய ஆடையில்லாதிருக்கிறதையும் நான் கண்டபோது,
If I have seen any wanderer in want of clothing, or that the needy had no covering;
If his loins have not blessed me, and if he were not warmed with the fleece of my sheep;
21 ௨௧ ஒலிமுகவாசலில் எனக்குச் செல்வாக்கு உண்டென்று நான் கண்டு, திக்கற்றவனுக்கு விரோதமாக என் கையை நீட்டினதும் உண்டானால்,
If I have lifted up my hand against the fatherless, because I saw my help in the gate;
Then let my shoulder fall from the shoulder-blade, and mine arm be broken from the bone.
23 ௨௩ தேவன் தண்டிப்பார் என்றும், அவருடைய மகிமைக்கு முன் நிற்கமுடியாது என்றும், எனக்குப் பயங்கரமாயிருந்தது.
For calamity from God was a terror to me, and by reason of His majesty I could do nothing.
24 ௨௪ நான் பொன்னின்மேல் என் நம்பிக்கையை வைத்து, தங்கத்தைப்பார்த்து: நீ என் ஆதரவு என்று நான் சொன்னதும்,
If I have made gold my hope, and have said to the fine gold: 'Thou art my confidence';
If I rejoiced because my wealth was great, and because my hand had gotten much;
If I beheld the sun when it shined, or the moon walking in brightness;
And my heart hath been secretly enticed, and my mouth hath kissed my hand;
28 ௨௮ இதுவும் நியாயாதிபதிகளால் விசாரிக்கப்படத்தக்க அக்கிரமமாயிருக்கும்; அதினால் உன்னதத்திலிருக்கிற தேவனை மறுதலிப்பேனே.
This also were an iniquity to be punished by the judges; for I should have lied to God that is above.
If I rejoiced at the destruction of him that hated me, or exulted when evil found him —
Yea, I suffered not my mouth to sin by asking his life with a curse.
31 ௩௧ அவனுடைய இனத்தார்களில் திருப்தியாகாதவனைக் காண்பிப்பவன் யாரென்று என் கூடாரத்தின் மனிதர் சொல்லமாட்டார்களோ?
If the men of my tent said not: 'Who can find one that hath not been satisfied with his meat?'
The stranger did not lodge in the street; my doors I opened to the roadside.
If after the manner of men I covered my transgressions, by hiding mine iniquity in my bosom —
34 ௩௪ மிகுதியான என் மக்கள் கூட்டத்திற்கு நான் பயந்ததினாலாவது, மக்கள் செய்யும் இகழ்ச்சி என்னை அதிர்ச்சியடையச் செய்ததினாலாவது, நான் பேசாதிருந்து, வாசற்படியைவிட்டுப் புறப்படாதிருந்தேனோ?
Because I feared the great multitude, and the most contemptible among families terrified me, so that I kept silence, and went not out of the door.
35 ௩௫ ஆ, என் வழக்கைக் கேட்கிறவன் ஒருவன் இருந்தால் நலமாயிருக்கும்; இதோ, சர்வவல்லவர் எனக்கு பதில் அருளிச்செய்யவும், என் எதிராளி தன் வழக்கை எழுதிக்கொடுக்கவும் எனக்கு விருப்பமுண்டு.
Oh that I had one to hear me! — Lo, here is my signature, let the Almighty answer me — and that I had the indictment which mine adversary hath written!
Surely I would carry it upon my shoulder; I would bind it unto me as a crown.
I would declare unto him the number of my steps; as a prince would I go near unto him.
If my land cry out against me, and the furrows thereof weep together;
39 ௩௯ கூலிகொடுக்காமல் நான் அதின் பலனைச் சாப்பிட்டு, பயிரிட்டவர்களின் ஆத்துமாவை உபத்திரவப்படுத்தினதும் உண்டானால்,
If I have eaten the fruits thereof without money, or have caused the tillers thereof to be disappointed —
40 ௪0 அதில் கோதுமைக்குப் பதிலாக முள்ளும், வாற்கோதுமைக்குப் பதிலாகக் களையும் முளைக்கட்டும்” என்றான். யோபின் வார்த்தைகள் முடிந்தது.
Let thistles grow instead of wheat, and noisome weeds instead of barley. The words of Job are ended.
