யோபு 22
І заговорив теманянин Еліфа́з та й сказав:
2 ௨ “ஒரு மனிதன் விவேகியாயிருந்து, தனக்குத்தான் நன்மையாக இருக்கிறதினால் தேவனுக்கு நன்மையாக இருப்பானோ?
„Чи для Бога люди́на кори́сна? Бо мудрий кори́сний самому собі!
3 ௩ நீர் நீதிமானாயிருப்பதினால் சர்வவல்லவருக்கு நன்மையுண்டாகுமோ? நீர் உம்முடைய வழிகளை உத்தமமாக்குகிறது அவருக்கு ஆதாயமாயிருக்குமோ?
Хіба Всемогу́тній бажає, щоб ти ніби праведним був? І що за ко́ристь Йому, як дороги свої ти вважаєш невинними сам?
Чи Він буде карати, тебе боячи́сь, і чи пі́де з тобою на суд?
Хіба твоє зло не велике? Таж твоїм беззако́нням немає кінця!
Таж з братів своїх брав ти заста́ву даремно, а з наго́го одежу стягав!
Не поїв ти водою знемо́женого, і від голодного стримував хліб.
А си́льна люди́на — то їй оцей край, і поче́сний у ньому сидітиме.
Ти напо́рожньо вдів відсилав, і сирі́тські раме́на гноби́лись, —
10 ௧0 ஆகையால் கண்ணிகள் உம்மைச் சூழ்ந்திருக்கிறது; திடீரென்று உமக்கு வந்த பயங்கரம் உம்மைக் கலங்கச் செய்கிறது.
тому па́стки тебе оточи́ли, і жахає тебе наглий страх,
твоє світло стемні́ло, нічого не бачиш, і велика вода закриває тебе.
12 ௧௨ தேவன் பரலோகத்தின் உன்னதங்களிலிருக்கிறார் அல்லவோ? நட்சத்திரங்களின் உயரத்தைப் பாரும், அவைகள் எத்தனை உயரமாயிருக்கிறது.
Чи ж Бог не високий, як небо? Та на зо́рі уго́ру поглянь, які стали високі вони!
А ти кажеш: „Що ві́дає Бог? Чи судитиме Він через млу?
14 ௧௪ அவர் பார்க்காமலிருக்க மேகங்கள் அவருக்கு மறைவாயிருக்கிறது; வானமண்டலங்களின் சக்கரத்திலே அவர் உலாவுகிறார் என்று சொல்லுகிறீர்.
Хмари — завіса Йому, й Він не бачить, і ходить по кру́зі небесному“.
Чи ти будеш триматись дороги відвічної, що нею ступа́ли безбожні,
що невча́сно були вони згу́блені, що річка розлита, підвалина їх,
17 ௧௭ தேவன் அவர்கள் வீடுகளை நன்மையால் நிரப்பியிருந்தாலும், அவர்கள் அவரை நோக்கி: எங்களைவிட்டு விலகும், சர்வவல்லவராலே எங்களுக்கு என்ன ஆகும் என்றார்கள்.
що до Бога казали вони: „Відступися від нас!“та: „Що́ зробить для нас Всемогутній?“
А Він доми їхні напо́внив добром! Але віддалилась від мене порада безбожних!
19 ௧௯ எங்கள் நிலைமை அழியாமல், அவர்களுக்கு மீதியானதையோ நெருப்பு எரித்ததென்பதை நீதிமான்கள் கண்டு சந்தோஷப்படுகிறார்கள்.
Справедливі це бачать та ті́шаться, і насміхається з нього невинний:
„Справді ви́гублений наш противник, а останок їх ви́жер огонь!“
Заприязни́ся із Ним, та й май спо́кій, — цим при́йде на тебе добро́.
22 ௨௨ அவர் வாயிலிருந்து பிறந்த வேதப்பிரமாணத்தை ஏற்றுக்கொண்டு, அவர் வார்த்தைகளை உம்முடைய இருதயத்தில் வைத்துக்கொள்ள வேண்டுகிறேன்.
Зако́на візьми з Його уст, а слова Його в серце своє поклади.
23 ௨௩ நீர் சர்வவல்லமையுள்ள தேவனிடத்தில் மனந்திரும்பினால், திரும்பக் கட்டப்படுவீர்; அநீதியை உமது கூடாரத்திற்குத் தூரமாக்குவீர்.
Якщо ве́рнешся до Всемогутнього, — будеш збудо́ваний, і віддали́ш беззаконня з наметів своїх.
24 ௨௪ அப்பொழுது தூளைப்போல் பொன்னையும், ஆற்றுக் கற்களைப்போல் ஓப்பீரின் தங்கத்தையும் சேர்த்துவைப்பீர்.
І викинь до по́роху золото, і мов камінь з потоку офі́рське те золото, —
і буде тобі Всемогу́тній за золото та за срі́бло блискуче тобі!
26 ௨௬ அப்பொழுது சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் மேல் மனமகிழ்ச்சியாயிருந்து, தேவனுக்கு நேராக உம்முடைய முகத்தை ஏறெடுப்பீர்.
Бо тоді Всемогутнього ти покохаєш і до Бога піді́ймеш обличчя своє, —
27 ௨௭ நீர் அவரை நோக்கி விண்ணப்பம்செய்ய, அவர் உமக்குச் செவிகொடுப்பார்; அப்பொழுது நீர் உம்முடைய பொருத்தனைகளைச் செலுத்துவீர்.
будеш благати Його — й Він почує тебе, і ти обітниці свої надолу́жиш.
28 ௨௮ நீர் ஒரு காரியத்தை தீர்மானித்தால், அது உமக்கு நிலைவரப்படும்; உம்முடைய பாதைகளில் வெளிச்சம் பிரகாசிக்கும்.
А що́ постано́виш, то ви́повниться те тобі, й на дорогах твоїх буде ся́яти світло.
29 ௨௯ மனிதர் ஒடுக்கப்படும்போது திடப்படக்கடவர்கள் என்று நீர் சொல்ல, தாழ்ந்தோர் காப்பாற்றப்படுவார்கள்.
Бо знижує Він спину пи́шного, хто ж смиренний, тому помагає.
30 ௩0 குற்றமில்லாதவனையுங்கூட விடுவிப்பார்; உம்முடைய கைகளின் சுத்தத்தினால் அவன் விடுவிக்கப்படுவான்” என்றான்.
Рятує Він і небезви́нного, і той чистото́ю твоїх рук урято́ваний буде“.
