யோபு 22
Y respondió Elifaz Temanita, y dijo:
2 ௨ “ஒரு மனிதன் விவேகியாயிருந்து, தனக்குத்தான் நன்மையாக இருக்கிறதினால் தேவனுக்கு நன்மையாக இருப்பானோ?
¿Traerá el hombre provecho a Dios? porque el sabio a sí mismo aprovecha.
3 ௩ நீர் நீதிமானாயிருப்பதினால் சர்வவல்லவருக்கு நன்மையுண்டாகுமோ? நீர் உம்முடைய வழிகளை உத்தமமாக்குகிறது அவருக்கு ஆதாயமாயிருக்குமோ?
¿Tiene su contentamiento el Omnipotente en que tú seas justificado? ¿o le viene algún provecho de que tú hagas perfectos tus caminos?
¿Si porque te teme, te castigará, y vendrá contigo a juicio?
Por cierto tu malicia es grande: y tus maldades no tienen fin.
Porque prendaste a tus hermanos sin causa, e hiciste desnudar las ropas de los desnudos.
No diste de beber agua al cansado, y al hambriento detuviste el pan.
Empero el violento tuvo la tierra, y el honrado habitó en ella.
Las viudas enviaste vacías, y los brazos de los huérfanos fueron quebrados,
10 ௧0 ஆகையால் கண்ணிகள் உம்மைச் சூழ்ந்திருக்கிறது; திடீரென்று உமக்கு வந்த பயங்கரம் உம்மைக் கலங்கச் செய்கிறது.
Por tanto hay lazos al derredor de ti, y te turba espanto repentino:
O tinieblas, porque no veas; y abundancia de agua te cubre.
12 ௧௨ தேவன் பரலோகத்தின் உன்னதங்களிலிருக்கிறார் அல்லவோ? நட்சத்திரங்களின் உயரத்தைப் பாரும், அவைகள் எத்தனை உயரமாயிருக்கிறது.
¿No está Dios en la altura de los cielos? Mira la altura de las estrellas como son altas.
¿Dirás pues: Qué sabe Dios? ¿cómo juzgará por medio de la oscuridad?
14 ௧௪ அவர் பார்க்காமலிருக்க மேகங்கள் அவருக்கு மறைவாயிருக்கிறது; வானமண்டலங்களின் சக்கரத்திலே அவர் உலாவுகிறார் என்று சொல்லுகிறீர்.
Las nubes son su escondedero, y no ve: y por el cerco del cielo se pasea.
¿Quieres tú guardar la senda antigua, que pisaron los varones perversos?
Los cuales fueron cortados antes de tiempo: cuyo fundamento fue como un río derramado:
17 ௧௭ தேவன் அவர்கள் வீடுகளை நன்மையால் நிரப்பியிருந்தாலும், அவர்கள் அவரை நோக்கி: எங்களைவிட்டு விலகும், சர்வவல்லவராலே எங்களுக்கு என்ன ஆகும் என்றார்கள்.
Que decían a Dios: Apártate de nosotros: ¿y qué nos ha de hacer el Omnipotente?
Habiendo él henchido sus casas de bienes. Por tanto el consejo de ellos lejos sea de mí.
19 ௧௯ எங்கள் நிலைமை அழியாமல், அவர்களுக்கு மீதியானதையோ நெருப்பு எரித்ததென்பதை நீதிமான்கள் கண்டு சந்தோஷப்படுகிறார்கள்.
Verán los justos, y gozarse han, y el inocente los escarnecerá.
¿Fue cortada nuestra substancia, habiendo consumido el fuego el resto de ellos?
Ahora pues conciértate con él, y tendrás paz, y por ello te vendrá bien.
22 ௨௨ அவர் வாயிலிருந்து பிறந்த வேதப்பிரமாணத்தை ஏற்றுக்கொண்டு, அவர் வார்த்தைகளை உம்முடைய இருதயத்தில் வைத்துக்கொள்ள வேண்டுகிறேன்.
Toma ahora la ley de su boca, y pon sus palabras en tu corazón.
23 ௨௩ நீர் சர்வவல்லமையுள்ள தேவனிடத்தில் மனந்திரும்பினால், திரும்பக் கட்டப்படுவீர்; அநீதியை உமது கூடாரத்திற்குத் தூரமாக்குவீர்.
Si te tornares hasta el Omnipotente, serás edificado: alejarás de tu tienda la iniquidad.
24 ௨௪ அப்பொழுது தூளைப்போல் பொன்னையும், ஆற்றுக் கற்களைப்போல் ஓப்பீரின் தங்கத்தையும் சேர்த்துவைப்பீர்.
Y tendrás más oro que tierra, y como piedras de arroyos, oro de Ofir.
Y tu oro será el Todopoderoso; y tendrás plata a montones.
26 ௨௬ அப்பொழுது சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் மேல் மனமகிழ்ச்சியாயிருந்து, தேவனுக்கு நேராக உம்முடைய முகத்தை ஏறெடுப்பீர்.
Porque entonces te deleitarás en el Omnipotente, y alzarás a Dios tu rostro.
27 ௨௭ நீர் அவரை நோக்கி விண்ணப்பம்செய்ய, அவர் உமக்குச் செவிகொடுப்பார்; அப்பொழுது நீர் உம்முடைய பொருத்தனைகளைச் செலுத்துவீர்.
Orarás a él, y él te oirá, y pagarás tus votos.
28 ௨௮ நீர் ஒரு காரியத்தை தீர்மானித்தால், அது உமக்கு நிலைவரப்படும்; உம்முடைய பாதைகளில் வெளிச்சம் பிரகாசிக்கும்.
Y determinarás la cosa, y serte ha firme, y sobre tus caminos resplandecerá luz.
29 ௨௯ மனிதர் ஒடுக்கப்படும்போது திடப்படக்கடவர்கள் என்று நீர் சொல்ல, தாழ்ந்தோர் காப்பாற்றப்படுவார்கள்.
Cuando los otros fueren abatidos, dirás tú: Ensalzamiento: y al humilde de ojos salvará.
30 ௩0 குற்றமில்லாதவனையுங்கூட விடுவிப்பார்; உம்முடைய கைகளின் சுத்தத்தினால் அவன் விடுவிக்கப்படுவான்” என்றான்.
Un inocente escapará una isla: y en la limpieza de tus manos será guardada.
