யோபு 22
Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
2 ௨ “ஒரு மனிதன் விவேகியாயிருந்து, தனக்குத்தான் நன்மையாக இருக்கிறதினால் தேவனுக்கு நன்மையாக இருப்பானோ?
Numquid Deo potest comparari homo, etiam cum perfectae fuerit scientiae?
3 ௩ நீர் நீதிமானாயிருப்பதினால் சர்வவல்லவருக்கு நன்மையுண்டாகுமோ? நீர் உம்முடைய வழிகளை உத்தமமாக்குகிறது அவருக்கு ஆதாயமாயிருக்குமோ?
Quid prodest Deo si iustus fueris? aut quid ei confers si immaculata fuerit via tua?
Numquid timens arguet te, et veniet tecum in iudicium,
Et non propter malitiam tuam plurimam, et infinitas iniquitates tuas?
Abstulisti enim pignus fratrum tuorum sine causa, et nudos spoliasti vestibus.
Aquam lasso non dedisti, et esurienti subtraxisti panem.
In fortitudine brachii tui possidebas terram, et potentissimus obtinebas eam.
Viduas dimisisti vacuas, et lacertos pupillorum comminuisti.
10 ௧0 ஆகையால் கண்ணிகள் உம்மைச் சூழ்ந்திருக்கிறது; திடீரென்று உமக்கு வந்த பயங்கரம் உம்மைக் கலங்கச் செய்கிறது.
Propterea circumdatus es laqueis, et conturbat te formido subita.
Et putabas te tenebras non visurum, et impetu aquarum inundantium non oppressum iri?
12 ௧௨ தேவன் பரலோகத்தின் உன்னதங்களிலிருக்கிறார் அல்லவோ? நட்சத்திரங்களின் உயரத்தைப் பாரும், அவைகள் எத்தனை உயரமாயிருக்கிறது.
An non cogitas quod Deus excelsior caelo sit, et super stellarum verticem sublimetur?
Et dicis: Quid enim novit Deus? et quasi per caliginem iudicat.
14 ௧௪ அவர் பார்க்காமலிருக்க மேகங்கள் அவருக்கு மறைவாயிருக்கிறது; வானமண்டலங்களின் சக்கரத்திலே அவர் உலாவுகிறார் என்று சொல்லுகிறீர்.
Nubes latibulum eius, nec nostra considerat, et circa cardines caeli perambulat.
Numquid semitam saeculorum custodire cupis, quam calcaverunt viri iniqui?
Qui sublati sunt ante tempus suum, et fluvius subvertit fundamentum eorum:
17 ௧௭ தேவன் அவர்கள் வீடுகளை நன்மையால் நிரப்பியிருந்தாலும், அவர்கள் அவரை நோக்கி: எங்களைவிட்டு விலகும், சர்வவல்லவராலே எங்களுக்கு என்ன ஆகும் என்றார்கள்.
Qui dicebant Deo: Recede a nobis: et quasi nihil posset facere Omnipotens, aestimabant eum:
Cum ille implesset domos eorum bonis, quorum sententia procul sit a me.
19 ௧௯ எங்கள் நிலைமை அழியாமல், அவர்களுக்கு மீதியானதையோ நெருப்பு எரித்ததென்பதை நீதிமான்கள் கண்டு சந்தோஷப்படுகிறார்கள்.
Videbunt iusti, et laetabuntur, et innocens subsannabit eos.
Nonne succisa est erectio eorum, et reliquias eorum devoravit ignis?
Acquiesce igitur ei, et habeto pacem: et per haec habebis fructus optimos.
22 ௨௨ அவர் வாயிலிருந்து பிறந்த வேதப்பிரமாணத்தை ஏற்றுக்கொண்டு, அவர் வார்த்தைகளை உம்முடைய இருதயத்தில் வைத்துக்கொள்ள வேண்டுகிறேன்.
Suscipe ex ore illius legem, et pone sermones eius in corde tuo.
23 ௨௩ நீர் சர்வவல்லமையுள்ள தேவனிடத்தில் மனந்திரும்பினால், திரும்பக் கட்டப்படுவீர்; அநீதியை உமது கூடாரத்திற்குத் தூரமாக்குவீர்.
Si reversus fueris ad Omnipotentem, aedificaberis, et longe facies iniquitatem a tabernaculo tuo.
24 ௨௪ அப்பொழுது தூளைப்போல் பொன்னையும், ஆற்றுக் கற்களைப்போல் ஓப்பீரின் தங்கத்தையும் சேர்த்துவைப்பீர்.
Dabit pro terra silicem, et pro silice torrentes aureos.
Eritque Omnipotens contra hostes tuos, et argentum coacervabitur tibi.
26 ௨௬ அப்பொழுது சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் மேல் மனமகிழ்ச்சியாயிருந்து, தேவனுக்கு நேராக உம்முடைய முகத்தை ஏறெடுப்பீர்.
Tunc super Omnipotentem deliciis afflues, et elevabis ad Deum faciem tuam.
27 ௨௭ நீர் அவரை நோக்கி விண்ணப்பம்செய்ய, அவர் உமக்குச் செவிகொடுப்பார்; அப்பொழுது நீர் உம்முடைய பொருத்தனைகளைச் செலுத்துவீர்.
Rogabis eum, et exaudiet te, et vota tua reddes.
28 ௨௮ நீர் ஒரு காரியத்தை தீர்மானித்தால், அது உமக்கு நிலைவரப்படும்; உம்முடைய பாதைகளில் வெளிச்சம் பிரகாசிக்கும்.
Decernes rem, et veniet tibi, et in viis tuis splendebit lumen.
29 ௨௯ மனிதர் ஒடுக்கப்படும்போது திடப்படக்கடவர்கள் என்று நீர் சொல்ல, தாழ்ந்தோர் காப்பாற்றப்படுவார்கள்.
Qui enim humiliatus fuerit, erit in gloria: et qui inclinaverit oculos, ipse salvabitur.
30 ௩0 குற்றமில்லாதவனையுங்கூட விடுவிப்பார்; உம்முடைய கைகளின் சுத்தத்தினால் அவன் விடுவிக்கப்படுவான்” என்றான்.
Salvabitur innocens, salvabitur autem in munditia manuum suarum.
