யோபு 22
Weer nam Elifaz van Teman het woord, en sprak:
2 ௨ “ஒரு மனிதன் விவேகியாயிருந்து, தனக்குத்தான் நன்மையாக இருக்கிறதினால் தேவனுக்கு நன்மையாக இருப்பானோ?
Handelt de mens soms ten bate van God? Neen, ten eigen bate is men wijs.
3 ௩ நீர் நீதிமானாயிருப்பதினால் சர்வவல்லவருக்கு நன்மையுண்டாகுமோ? நீர் உம்முடைய வழிகளை உத்தமமாக்குகிறது அவருக்கு ஆதாயமாயிருக்குமோ?
Heeft de Almachtige er voordeel van, als ge vroom zijt, Of profijt, zo ge onberispelijk leeft?
Bestraft Hij u soms om uw godsvrucht, Daagt Hij u daarom voor het gerecht?
Is het niet om uw grote boosheid, Om uw fouten, zonder eind?
Ja, zonder noodzaak neemt ge pand van uw broeders, En trekt de berooiden de kleren uit;
Den dorstige geeft ge geen water, Den hongerige onthoudt ge zijn brood.
Den man met de vuist moet het land toebehoren, En de gunsteling moet het bewonen;
Maar de weduwen zendt ge zonder iets heen, De armen der wezen slaat ge stuk!
10 ௧0 ஆகையால் கண்ணிகள் உம்மைச் சூழ்ந்திருக்கிறது; திடீரென்று உமக்கு வந்த பயங்கரம் உம்மைக் கலங்கச் செய்கிறது.
En daarom zijt ge van strikken omringd, Plotseling verbijsterd van schrik;
Is uw licht verduisterd, zodat ge niet ziet, Slaat de stortvloed over u heen!
12 ௧௨ தேவன் பரலோகத்தின் உன்னதங்களிலிருக்கிறார் அல்லவோ? நட்சத்திரங்களின் உயரத்தைப் பாரும், அவைகள் எத்தனை உயரமாயிருக்கிறது.
Woont God niet hoog in de hemel? Zie eens, hoe hoog de sterren staan!
Maar gij besluit er uit: Wat kan God weten, Of richten door de wolken heen?
14 ௧௪ அவர் பார்க்காமலிருக்க மேகங்கள் அவருக்கு மறைவாயிருக்கிறது; வானமண்டலங்களின் சக்கரத்திலே அவர் உலாவுகிறார் என்று சொல்லுகிறீர்.
Het zwerk is een sluier voor Hem, zodat Hij niet ziet, Hij wandelt rond op het hemelgewelf.
Wilt ge de weg van vroeger bewandelen Die de boosdoeners hebben betreden:
Die vóór hun tijd zijn weggesleurd, Toen de vloed hun grondvesten wegspoelde?
17 ௧௭ தேவன் அவர்கள் வீடுகளை நன்மையால் நிரப்பியிருந்தாலும், அவர்கள் அவரை நோக்கி: எங்களைவிட்டு விலகும், சர்வவல்லவராலே எங்களுக்கு என்ன ஆகும் என்றார்கள்.
Die tot God durfden zeggen: Weg van ons! Wat kan de Almachtige ons doen?
Hij had hun huizen met voorspoed gevuld, En Zich niet met de plannen der bozen bemoeid.
19 ௧௯ எங்கள் நிலைமை அழியாமல், அவர்களுக்கு மீதியானதையோ நெருப்பு எரித்ததென்பதை நீதிமான்கள் கண்டு சந்தோஷப்படுகிறார்கள்.
De vromen zien het met vreugde, De onschuldige drijft de spot met hen:
"Waarachtig, hun have vernield, Hun overvloed door het vuur verteerd!"
Verzoen u met Hem, dan leeft ge in vrede, Dan wordt uw rijkdom weer groot;
22 ௨௨ அவர் வாயிலிருந்து பிறந்த வேதப்பிரமாணத்தை ஏற்றுக்கொண்டு, அவர் வார்த்தைகளை உம்முடைய இருதயத்தில் வைத்துக்கொள்ள வேண்டுகிறேன்.
Neem de onderrichting aan uit zijn mond, En bewaar zijn woord in uw hart.
23 ௨௩ நீர் சர்வவல்லமையுள்ள தேவனிடத்தில் மனந்திரும்பினால், திரும்பக் கட்டப்படுவீர்; அநீதியை உமது கூடாரத்திற்குத் தூரமாக்குவீர்.
Wanneer ge vol ootmoed u tot den Almachtige bekeert, De ongerechtigheid uit uw tent verwijdert:
24 ௨௪ அப்பொழுது தூளைப்போல் பொன்னையும், ஆற்றுக் கற்களைப்போல் ஓப்பீரின் தங்கத்தையும் சேர்த்துவைப்பீர்.
Dan zult ge het goud als stof gaan schatten, Het Ofirgoud als kiezel der beken.
Want de Almachtige zal het fijnste goud voor u zijn, En stapels van zilver;
26 ௨௬ அப்பொழுது சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் மேல் மனமகிழ்ச்சியாயிருந்து, தேவனுக்கு நேராக உம்முடைய முகத்தை ஏறெடுப்பீர்.
Dan zult ge u in den Almachtige verlustigen, En uw aanschijn verheffen tot God.
27 ௨௭ நீர் அவரை நோக்கி விண்ணப்பம்செய்ய, அவர் உமக்குச் செவிகொடுப்பார்; அப்பொழுது நீர் உம்முடைய பொருத்தனைகளைச் செலுத்துவீர்.
Dan zult ge Hem roepen: Hij zal u verhoren, En ge zult Hem dankoffers brengen;
28 ௨௮ நீர் ஒரு காரியத்தை தீர்மானித்தால், அது உமக்கு நிலைவரப்படும்; உம்முடைய பாதைகளில் வெளிச்சம் பிரகாசிக்கும்.
Onderneemt ge iets, het komt tot stand, En het licht zal uw wegen bestralen!
29 ௨௯ மனிதர் ஒடுக்கப்படும்போது திடப்படக்கடவர்கள் என்று நீர் சொல்ல, தாழ்ந்தோர் காப்பாற்றப்படுவார்கள்.
Want Hij vernedert de trots, Maar redt, wie de ogen neerslaat;
30 ௩0 குற்றமில்லாதவனையுங்கூட விடுவிப்பார்; உம்முடைய கைகளின் சுத்தத்தினால் அவன் விடுவிக்கப்படுவான்” என்றான்.
Hij verlost den onschuldige: Door de reinheid uwer handen wordt ook gij dus verlost!
