யோபு 17
“Mi espíritu se consume. Mis días se extinguen y la tumba está lista para mí.
2 ௨ கேலி செய்கிறவர்கள் என்னிடத்தில் இல்லையோ? அவர்கள் செய்யும் அநியாயங்களை என் கண் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது.
Seguramente hay burlones conmigo. Mi ojo se detiene en su provocación.
3 ௩ தேவரீர் என் காரியத்தை உம்மேல் போட்டுக்கொண்டு, எனக்காகப் பிணைக்கப்படுவீராக; வேறே யார் எனக்குக் கைகொடுக்கத்தக்கவர்?
“Ahora da una prenda. Sé un aval para mí con tu persona. ¿Quién es el que se da la mano conmigo?
Porque has ocultado su corazón al entendimiento, por lo que no los exaltarás.
El que denuncia a sus amigos por el despojo, hasta los ojos de sus hijos fallarán.
6 ௬ மக்களுக்குள்ளே அவர் என்னைப் பழமொழியாக வைத்தார்; அவர்கள் முகத்திற்குமுன் நான் விரும்பத்தகாதவனானேன்.
“Pero él me ha convertido en un sinónimo del pueblo. Me escupen en la cara.
También mi ojo se oscurece a causa del dolor. Todos mis miembros son como una sombra.
Los hombres rectos se asombrarán de esto. El inocente se revolverá contra el impío.
Pero el justo se mantendrá en su camino. El que tiene las manos limpias se hará cada vez más fuerte.
Pero en cuanto a ustedes, vuelvan. No encontraré un hombre sabio entre vosotros.
Mis días han pasado. Mis planes se han roto, como los pensamientos de mi corazón.
Algunos convierten la noche en día, diciendo: “La luz está cerca”, en presencia de las tinieblas.
13 ௧௩ அப்படி நான் காத்துக்கொண்டிருந்தாலும், பாதாளம் எனக்கு வீடாயிருக்கும்; இருளில் என் படுக்கையைப் போடுவேன். (Sheol h7585)
Si busco el Seol como mi casa, si he extendido mi sofá en las tinieblas, (Sheol h7585)
14 ௧௪ அழிவைப்பார்த்து, நீ எனக்குத் தகப்பன் என்கிறேன்; புழுக்களைப் பார்த்து, நீங்கள் எனக்குத் தாயும் எனக்குச் சகோதரியும் என்கிறேன்.
si he dicho a la corrupción: “Tú eres mi padre y al gusano: “Mi madre” y “Mi hermana”.
¿dónde está entonces mi esperanza? En cuanto a mi esperanza, ¿quién la verá?
