ஏசாயா 56

1 ௧ யெகோவா சொல்கிறார்: நீங்கள் நியாயத்தைக் கைக்கொண்டு, நீதியைச் செய்யுங்கள்; என் இரட்சிப்பு வரவும், என் நீதி வெளிப்படவும் சமீபமாயிருக்கிறது.

Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Адаләт һәм һидайәттә чиң туруңлар, Һәққанийлиқни жүргүзивериңлар; Чүнки Мениң ниҗатим йеқинлашти, Һәққанийлиғим аян қилинай дәватиду,

2 ௨ இப்படிச்செய்கிற மனிதனும், இதைப் பற்றிக்கொண்டிருந்து, ஓய்வு நாளைப் பரிசுத்தக் குலைச்சலாக்காதபடி அனுசரித்து, ஒரு பொல்லாப்பையும் செய்யாதபடி தன் கையைக் காத்துக்கொண்டிருக்கிற மனுபுத்திரனும் பாக்கியவான்.

Мошуларни қилғучи киши, Мошуларда чиң турғучи инсан балиси — Шабат күнини булғимай пак-муқәддәс сақлиғучи, Қолини һәр қандақ рәзилликтин тартқучи киши немидегән бәхитликтур!

3 ௩ யெகோவாவைச் சேர்ந்த அந்நியபுத்திரன்: யெகோவா என்னைத் தம்முடைய மக்களைவிட்டு முற்றிலும் பிரித்துப்போடுவாரென்று சொல்லானாக; அண்ணகனும்: இதோ, நான் பட்டமரமென்று சொல்லாதிருப்பானாக.

Өзини Пәрвәрдигарға бағлиған ят жутлуқ адәм: — «Пәрвәрдигар чоқум мени өз хәлқидин айриветиду!», Яки ағват болған киши: — «Мана, қақшал бир дәрәқмән!» дегүчи болмисун.

4 ௪ என் ஓய்வு நாட்களை அனுசரித்து, எனக்கு இஷ்டமானவைகளைத் தெரிந்துகொண்டு, என் உடன்படிக்கையைப் பற்றிக்கொள்ளுகிற அண்ணகர்களைக் குறித்துக் யெகோவா சொல்கிறது என்னவென்றால்:

Чүнки Пәрвәрдигар: — Мән Өз «шабат күнлирим»ни сақлайдиған, Көңлүмдики ишларни таллиған, Әһдәмдә чиң туридиған ағватларға мундақ дәймәнки: —

5 ௫ நான் அவர்களுக்கு என் ஆலயத்திலும், என் மதில்களுக்குள்ளும் மகன்களுக்கும் மகள்களுக்கு உரிய இடத்தையும் புகழ்ச்சியையும் விட, உத்தம இடத்தையும் புகழ்ச்சியையும் கொடுப்பேன் என்றும் அழியாத நித்திய நாமத்தை அவர்களுக்கு கொடுப்பேன்.

Мән уларға Өз өйүмдә, Йәни Өз тамлирим ичидә орун һәм нам-атақ ата қилимән; Мошу нам-атақ оғул-қизлири барларниңкидин әвзәлдур; Мән уларға үзүлмәс, мәңгүлүк намни беримән.

6 ௬ யெகோவாவைச் சேவிக்கவும், யெகோவாவுடைய நாமத்தை நேசிக்கவும், அவருக்கு ஊழியக்காரராயிருக்கவும், அவரைச் சேர்ந்து, ஓய்வுநாளைப் பரிசுத்தக் குலைச்சலாக்காதபடி அனுசரித்து, என் உடன்படிக்கையைப் பற்றிக்கொண்டிருக்கிற அந்நிய தேசத்தார் அனைவரையும்,

Пәрвәрдигарниң хизмитидә болушқа, Униң намиға сеғинишқа, Униң қуллири болушқа Пәрвәрдигарға өзини бағлиған, Шабат күнини булғимай пак-муқәддәс сақлиған, Әһдәмни чиң тутқан ят жутлуқниң пәрзәнтлирини болса,

7 ௭ நான் என் பரிசுத்த மலைக்குக் கொண்டுவந்து: என் ஜெபவீட்டிலே அவர்களை மகிழச்செய்வேன்; அவர்களுடைய சர்வாங்கதகனங்களும், அவர்களுடைய பலிகளும், என் பலிபீடத்தின்மேல் அங்கீகரிக்கப்பட்டிருக்கும்; என்னுடைய வீடு சகல மக்களுக்கும் ஜெபவீடு என்னப்படும்.

Уларниму Өз муқәддәс теғимға елип келимән, Мениң дуагаһ болған өйүмдә уларни хошал қилимән; Уларниң көйдүрмә қурбанлиқлири һәм тәшәккүр қурнанлиқлири Мениң қурбангаһим үстидә қобул қилиниду; Чүнки Мениң өйүм «Барлиқ әл-жутлар үчүн дуа қилинидиған өй» дәп атилиду.

8 ௮ இஸ்ரவேலில் தள்ளப்பட்டவர்களைச் சேர்க்கிற யெகோவாவாகிய ஆண்டவர்: அவனிடத்தில் சேர்க்கப்பட்டவர்களையல்லாமல் இன்னும் அவனிடத்தில் சேர்ப்பேன் என்கிறார்.

Исраилдин тарқилип кәткән ғерибларни жиғип қайтуридиған Рәб Пәрвәрдигар: — Мән йәнә униңға башқиларни, Йәни жиғилип болғанларға башқиларниму қошуп жиғимән! — дәйду.

9 ௯ வெளியில் வசிக்கிற சகல மிருகங்களே, காட்டிலுள்ள சகல மிருகங்களே, அழிக்க வாருங்கள்.

— И далалардики барлиқ һайванлар, келип озуқтин елиңлар, Орманлиқтики барлиқ һайванлар, келиңлар!

10 ௧0 அவனுடைய காவற்காரர் எல்லோரும் ஒன்றும் அறியாத குருடர்கள்; அவர்களெல்லோரும் குரைக்கமாட்டாத ஊமையான நாய்கள்; தூக்கமயக்கமாகப் புலம்புகிறவர்கள், படுத்துக்கொள்கிறவர்கள், தூக்கப் பிரியர்;

[Исраилниң] күзәтчилири һәммиси қариғу; Улар һеч билмәйду; Һәммиси қавашни билмәйдиған гача иштлар, Чүшәкәп ятидиған, уйқиға амрақлар!

11 ௧௧ திருப்தியடையாமலிருக்கும் பெருவயிற்று நாய்கள்; பகுத்தறிவில்லாத மேய்ப்பர்கள்; அவர்களில் ஒவ்வொருவனும் தன் தன் வழியையும், அவனவன் தன்தன் மூலையிலிருந்து தன்தன் பொழிவையும் நோக்கிக்கொண்டிருக்கிறான்.

Мошу иштлар болса нәпси яман, тойғанни билмәйду, Улар болса [хәлқимни] «баққучи»лармиш техи! Улар йорутулушни һеч билмәйду, Уларниң һәммиси халиғанчә йол таллап қейип кәткән, Бирисиму қалмай һәр бири өз мәнпәитини көзләп жүргүчиләр!

12 ௧௨ வாருங்கள், திராட்சைரசத்தைக் கொண்டுவருவேன், மதுவைக் குடிப்போம்; நாளையத்தினம் இன்றையத்தினம்போலவும், இதற்கு அதிகமாகவும் இருக்கும் என்பார்கள்.

Улар: «Қени, шарап кәлтүримән, Һарақни қанғичә ичәйли; Әтиму болса бүгүнкидәк болиду, Техиму молчилиқ болиду йәнә!» — дәвериду.