Mark 10
1 Vbvrikunamv Jisu ho mooku a vngyula, Judia mookubv vngtoku, okv jordan svko nga raptoku. Nyitwng v lvkodv ninyia vngyum toku, okv ninyigv ribwngnam aingbv, bunuam nw tamsar toku.
Potem wyruszył stamtąd i przyszedł w granice Judei przez krainę [leżącą] za Jordanem; i ponownie zeszli się do niego ludzie, i znowu ich nauczał, jak miał w zwyczaju.
2 Parisis kvgonv ninyigvlo aato okv ninyia kupdubv gwngto. Bunu tvvkato, “Ngonua minpa labv, ngonugv Pvbv lo nyiga ngv atugv nywng nga apak dubv dopvnvre?”
Wtedy faryzeusze podeszli i pytali go: Czy wolno mężowi oddalić żonę? A [robili to], wystawiając go na próbę.
3 Jisu mirwk siyingla tvvkato, “Moses nonua ogu Pvbv go minpvpi?”
Lecz on im odpowiedział: Co wam nakazał Mojżesz?
4 Bunugv mirwknamv, “Moses gv minpv namv nyiga ngv atugv nywng nga apak dubv vnglin nvnv pota go lvktola vngmulaka hvpv.”
A oni powiedzieli: Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić [ją].
5 Jisu bunuam minto, “Moses nonugv lvgabv so Pvbv nga lvkto ogulvgavbolo nonua tamsar sarnyu manam lvgabv.
Jezus odpowiedział im: Z powodu zatwardziałości waszego serca napisał wam to przykazanie.
6 Vbvritola atuake ho, Pwklinyarlin rilo, ‘Pwknvyarnv bunua nyimv okv nyilo bv,’ darwknv Kitaplo vbv mindu.
Lecz od początku stworzenia Bóg uczynił ich mężczyzną i kobietą.
7 ‘Okv vkvlvgalo nyiga ngv atugv anv okv abua kayupila okv atugv nywng nga lvkobv ririku,
Dlatego opuści mężczyzna swego ojca i matkę i połączy się ze swoją żoną;
8 okv anyiv akin gubv ririku.’ Vkvlvgabv bunyi anyikuma, vbvritola akinhvku.
I będą dwoje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, ale jedno ciało.
9 Vbvrikunamv, Pwknvyarnv gv naadumsiku nama nyia nyi gunv yvvjvka um naapin sirung mabvka.”
Co więc Bóg złączył, człowiek niech nie rozłącza.
10 Vdwlo bunu naamlo vngkur tokudw, lvbwlaksu vdwv so gv lvkwng nga Jisunyi tvvkato.
A w domu jego uczniowie znowu go o to pytali.
11 Nw bunuam minto, “Nyi v yvv atugv nywng nga apak tvla okv kvvbi nyimvmvvga nga nywng mvbolo atugv nywng nga rinyingdu.
I powiedział im: Kto oddala swą żonę i żeni się z inną, cudzołoży wobec niej.
12 Vkv aingbv, nyimvmvvga ngv yvv atugv nyilu nga apak tvla okv kvvbinyi go nyilu naakubolo hv jwkjwkvrwk manv.”
A jeśli kobieta opuści swego męża i wyjdzie za innego, cudzołoży.
13 Nyi megonv vmi vdwa Jisu gvlo aagvto ninyigv laak lokv bunuam mampv modubv vla, vbvritola lvbwlaksu vdwv nyi vdwa yamtumto.
I przynoszono do niego dzieci, aby ich dotknął, ale uczniowie gromili tych, którzy je przynosili.
14 Vdwlo Jisu um kaapa kunamv, nw haachito okv ninyigv lvbwlaksu vdwa minto, “Vmi vdwa ngoogvlo aamuto, okv bunua mintor mabv, ogulvgavbolo Pwknvyarnv gv Karv ngv bunu aingnv gvngv.
Gdy Jezus to zobaczył, oburzył się i powiedział do nich: Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie i nie zabraniajcie im. Do takich bowiem należy królestwo Boże.
15 Ngo nonua jvjvbv mindunv. Yvv vmi aingbv Pwknvyarnv gv Karv nga naarwk madudw nw hoka vdwloka aanyumare.”
Zaprawdę powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, nie wejdzie do niego.
16 Vbvrikunamv nw vmi vdwa nw gvlo laachumtoku, ninyigv laak v bunuam akin-akinbv mampvto, okv bunuam boktalwkji toku.
I brał je na ręce, a kładąc na nie ręce, błogosławił je.
17 Jisu ninyigv vngkubv lvkodv vngrap tvvdubv, nyi ako joklwk toku, ninyigv lvgaplo gublwkto, okv ninyia tvvkato, “Alvbv Tamsarbo, ngo turbwng nama paadubv ogugo rise vdw?” (aiōnios g166)
A gdy wyruszał w drogę, przybiegł pewien [człowiek], upadł przed nim na kolana i zapytał: Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby odziedziczyć życie wieczne? (aiōnios g166)
18 Jisu ninyia tvvkato, “No ngam ogubv alvnvgo vla mindunv?” “Yvvka alvnvgo kaama Pwknvyarnv akin mwng.
Lecz Jezus mu odpowiedział: Dlaczego nazywasz mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden – Bóg.
19 No gamkinam vdwa chinsudo: ‘Gwngrw gwmabvka; nywngnyilu ribo minsu mabvka; dvcho mabvka; yvvnyika mvvla mimur mabvka; dvkup mabvka; noogv anv okv noogv abua mvngdv laka.’”
Znasz przykazania: Nie będziesz cudzołożył, nie będziesz zabijał, nie będziesz kradł, nie będziesz mówił fałszywego świadectwa, nie będziesz oszukiwał, czcij swego ojca i matkę.
20 “Tamsarnv,” nyi angv minto, “Ngoogv yaapa singsa yilokv rila, ngo gamkinam vdwa tvvla ripvkunv.”
A on mu odpowiedział: Nauczycielu, tego wszystkiego przestrzegałem od mojej młodości.
21 Jisu ninyia paknambv kaagap jinjinla minto, “No rise ako doodu. Vngnyika okv noogvlo ogugo doopvdw mvnwngnga pyoktoka okv morko nga heema vdwa ortoka, okv no nyidomooku tvlo nyitvyachok reku; vbvritokula aalakula okv ngam vngming gvlaka.”
Wtedy Jezus, spojrzawszy na niego, umiłował go i powiedział: Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź, weź krzyż i chodź za mną.
22 Vdwlo nyi angv so tvvpa kunamv, ninyigv nyukmu v motvkrv tokula, okv mvngdwkla vngtoku, ogulvgavbolo nw achibv nyitv nvgo.
Lecz on zmartwił się z powodu tych słów i odszedł smutny, miał bowiem wiele dóbr.
23 Jisu hoka ninyigv lvbwlaksu vdwa kaitkarla kaato okv bunuam minto, “Nyitvnv nyi vdwgv lvgabv Pwknvyarnv gv Karv lo aatv rinyi achialvbv aanyu manam gubv ridu!”
A Jezus, spojrzawszy wokoło, powiedział do swoich uczniów: Jakże trudno tym, którzy mają bogactwa, wejść do królestwa Bożego!
24 Lvbwlaksu vdwv ho gv gaam minam vdwa lamtoku, vbvritola Jisu minbwng jito, “Ngoogv vmi vdwa, Pwknvyarnv gv Karv lo aadu bv so si achialvbv aanyu manam gubv ridu!
I uczniowie zdumieli się jego słowami. Lecz Jezus znowu powiedział: Dzieci, jakże trudno jest tym, którzy ufają bogactwom, wejść do królestwa Bożego!
25 Nyitvnv nyi gv Pwknvyarnv gv Karv lo aatv rinyi kemel gv pwsi ungko lo vngpit tvvnam um svnga, si achialvbv aanyu manam gubv riya dunv.”
Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego.
26 Hokaku lvbwlaksu vdwv achialvbv lamngak nyatoku okv akonv-akonyi tvvka minsu toku, “Vbvribolo, yvvkula ringnam a paala jinv?”
A oni tym bardziej się zdumiewali i mówili między sobą: Któż więc może być zbawiony?
27 Jisu hoka bunuam kaadichinchinla kaato okv mirwkto, “So si nyi gvbv rikanyuma nvgo, vbvritola Pwknvyarnv gvbvma; Pwknvyarnv lvgabv ogumvnwng ngv rinyu dunv.”
A Jezus, spojrzawszy na nich, powiedział: U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga. U Boga bowiem wszystko jest możliwe.
28 Vbvrinamv Pitar milin toku, “Kaato, ngonu ogumvnwng nga topu tokula okv nam lvkobv vngming gvdunv.”
Wtedy Piotr zaczął mówić do niego: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za tobą.
29 “Vm,” Jisu bunuam minto, “Okv ngo nonua mindunv ho yvv akonv naam vmalo boru vdwa vmalo bormv vdwa vmalo anv nga vmalo abua vmalo kuu vdwa vmalo rongo nga ngoogv okv gamlv gv lvgabv topu kubolo,
A Jezus odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam: Nie ma nikogo, kto by opuścił dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, żonę, dzieci lub pole ze względu na mnie i na ewangelię;
31 Vbvritola, awgonv vjak yvv kainvgobv singpvdw, hv miang nvgobv singreku, okv awgonv yvv vjak, miang nvgobv singpvdw, hv kainvgobv singreku.”
Ale wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.
32 Jisu okv ninyigv lvbwlaksu vdwv Jerusalem lo chaadubv lamtvlo vngdungto. Jisu lvbwlaksu vdwa vngchoyala vngto, kvgonv lamnyato; adarlo vngming gvnv nyi vdwv busunyato. Lvkodv Jisu vring gola anyi lvbwlaksu vdwa adargolo lingvto okv hoka ninyia ogugo rijinvnga ung mintoku.
I byli w drodze, zdążając do Jerozolimy, a Jezus szedł przed nimi. I zdumiewali się, a idąc za nim, bali się. On zaś znowu wziął ze sobą dwunastu i zaczął im mówić o tym, co miało go spotkać:
33 “Tvvyato,” Nw bunua minto “Ngonu Jerusalem bv vngdungdunv hoka Nyia Kuunyilo nga nyibu butvnv vdwgvlo okv Pvbv tamsarnv vdwgvlo laklwk reku. Bunu ninyia simu dukubv miyakaya reku okv vbvritola ninyia Jentail haalung gvlo laklwk reku,
Oto idziemy do Jerozolimy, a Syn Człowieczy zostanie wydany naczelnym kapłanom i uczonym w Piśmie. Oni skażą go na śmierć i wydadzą poganom.
34 Ho bunu ninyia nyarjikau reku, tachor chorbiakre, svnyakpare, okv ninyia mvkire; vbvritola nw alu loum nvnga turkur reku.”
I będą się z niego naśmiewać, ubiczują go, będą na niego pluć i zabiją go, ale trzeciego dnia zmartwychwstanie.
35 Vbvrikunamv Jebedi gv kuunyilo, Jems la Jon, Jisu gvlo aato. Bunu minto, “Tamsarnv, ngonugv mvngnam akonv ngonugv lvgabv rijilabv vla mvngdunv.”
Wtedy podeszli do niego Jakub i Jan, synowie Zebedeusza, i powiedzieli: Nauczycielu, chcemy, żebyś zrobił dla nas to, o co cię poprosimy.
36 Jisu bunua tvvkato, “Hv ogugola?”
A on ich zapytał: Co chcecie, żebym dla was zrobił?
37 Bunu mirwkto, “Vdwlo no noogv yunglit rungnv Karv lo doori kudw, ngonu mvngdu no ngonua noogv lakchilo akonyi okv lakbiklo akonyi, noogv dookulo lvkobv doogv labv vla mvngdunv.”
Odpowiedzieli mu: Spraw, abyśmy siedzieli jeden po twojej prawej, a drugi po lewej stronie w twojej chwale.
38 Jisu bunua minto, “Nonuno chima nonu ogu gonyi koodudw, Ngoogv hinching koobu lo tvngjinam sum um nonu tvnglare? Ngoogv Baptisma naajinam um nonuno naalare?”
Lecz Jezus im powiedział: Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który ja piję, i być ochrzczeni chrztem, którym ja się chrzczę?
39 Bunu mirwkto, “Ngonu rilare.” Jisu bunua minto, “Rinam gvbv nonu ngoogv tvngjikunam hinching koobulo tvnglare okv ngoogv baptisma naajinam apiabv naamwng gvlare.
Odpowiedzieli mu: Możemy. A Jezus im powiedział: Istotnie, kielich, który ja piję, będziecie pić i chrztem, którym ja się chrzczę, będziecie ochrzczeni.
40 Vbvritola ngoogv lakchilo okv lakbiklo yvv dooridw um dardubv ngoogvlo kaama. So dooku sam Pwknvyarnv yvvgv lvgabv mvpvjila vvpvnv nw jire.”
Nie do mnie jednak należy danie miejsca po mojej prawej albo lewej stronie, ale [będzie dane] tym, którym zostało przygotowane.
41 Vdwlo lvbwlaksu vring ngv um tvvpa tokudw, bunu Jems nyila okv Jonnyi haachi toku.
A gdy dziesięciu to usłyszało, zaczęli się oburzać na Jakuba i Jana.
42 Vkvlvgabv Jisu bunu mvnwngnga lvkobv ninyigvlo goklwkto okv minto, “Nonu chindu yvvnyiv Jiusmanv nyi vdwgv dvbv bv ridunv bunu vdwv bunuam rigvdu, okv rigvnv vdwv achialvbv tojupkunamv doodu.
Ale Jezus przywołał ich [do siebie] i powiedział: Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, panują nad nimi, a ich wielcy sprawują nad nimi swą władzę.
43 Si, ogubvrijeka, nonugv pingkolo rima svngv. Nonuno gvlo akonv kai yanvpv mvngdulo, nw mvnwng gv pakbubv rirunglaka;
Lecz nie tak ma być wśród was, ale kto między wami chce być wielki, [niech] będzie waszym sługą.
44 Okv nonuno gvlo akonv vngcho nvpv mvngdudw, nw mvnwng gv nyirabv rirunglaka.
A kto z was chce być pierwszy, [niech] będzie sługą wszystkich.
45 Nyia kuunyilo jesing ngv rijikodubv aama; Nw rijitebv aato okv ninyigv singtung nga mvngnga yala achialv nyi go ringlin dukubv.”
Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, ale aby służyć i aby dać swe życie na okup za wielu.
46 Bunu Jeriko lo aalwkto, okv Jisu ninyigv lvbwlaksu vdwala okv nyitwng nga lvkobv vnggvla vngrilo, Timias gv kuunyilo Bartimas vnam nyikching tola giago nvgu lamtv adar lo dooto.
I przyszli do Jerycha. A gdy on wychodził z Jerycha ze swoimi uczniami oraz mnóstwem ludzi, ślepy Bartymeusz, syn Tymeusza, siedział przy drodze, żebrząc.
47 Vdwlo nw Najaret lokv Jisu kunyi vla tvvpapvdw, nw gokrapto, “Dabid gv kuunyilo, Jisu, ngam aya mvngpa labv!”
A słysząc, że to Jezus z Nazaretu, zaczął wołać: Jezusie, Synu Dawida, zmiłuj się nade mną!
48 Achialvnv nyi v ninyia yamto, okv ninyia bunu choibvkv vla minto. Vbvritola nw gamtvyayabv gokto, “Dabid gv kuunyilo, nga aya labvka!”
I wielu nakazywało mu milczeć. Lecz on tym głośniej wołał: Synu Dawida, zmiłuj się nade mną!
49 Jisu daktungto okv minto, “Ninyia goklwkto.” Vkvlvgabv bunu nyikchingnv nyi um goklwk jitoku. “Mvngpu laka!” Bunu minto. “Gudunglak nam Jisu gokdu.”
Wtedy Jezus zatrzymał się i kazał go zawołać. Zawołali więc ślepego i powiedzieli do niego: Ufaj! Wstań, woła cię.
50 Vkvlvgabv nw atubogv vji laklwk ka ora toku, pogin pokrapto, okv Jisu gvlo aatoku.
A on zrzucił swój płaszcz, wstał i przyszedł do Jezusa.
51 “No ngam ogugo rijikoso mvngdu?” Jisu nyi um tvuto. “Tamsarnv,” Nyikchingnv nyi v mirwksito, “Ngo lvkodv kaapa nwngdo.”
I zapytał go Jezus: Co chcesz, abym ci uczynił? Ślepiec mu odpowiedział: Mistrzu, żebym widział.
52 “Vngnyika,” Jisu ninyia minto, “Noogv mvngjwng ngv nam alvdvbv mvpvku.” Vjakgobv nw kaapatoku okv lamtv ho Jisunyi vngming gvtoku.
A Jezus mu powiedział: Idź, twoja wiara cię uzdrowiła. Zaraz też odzyskał wzrok i szedł drogą za Jezusem.
