Luk 6
1 Jius Doonu alu golo Jisu ampu rongolo vngkarto. Ninyigv lvbwlaksu vdwv aam amring nga puik gvrila, lakchulo nepung gvrila achar ha dvto.
Ndodhi që një të shtunë, pas së shtunës së madhe, ai po ecte nëpër arat me grurë, dhe dishepujt e vet këputnin kallinj, i shkoqnin me dorë dhe i hanin.
2 Parisis nyi mego tvvkato, “Nonu ngonugv Pvbv lo no Jius Doonualu lo riyoka vnam ham ogubv ridunv?”
Dhe disa nga farisenjtë u thanë atyre: “Përse bëni atë që nuk është e lejueshme të bëhet të shtunën?”.
3 Jisu bunua mirwkto, “Nonu puri rika malare Dabid ogugo ripvdw vdwlo nw la okv ninyigv nyi vdwv kano tukudw?
Por Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: “A nuk keni lexuar çfarë bëri Davidi dhe ata që ishin bashkë me të kur i mori uria?
4 Nw Pwknvyarnv gv naam arwnglo aatoku, Pwknvyarnv gvlo tolwk jinam dvnam ham naatoku, hum dvto okv hum ninyigv nyi vdwaka jitato. Kvvbi nyi gv lvgabv hv ngonugv Pvbv nga rinying kunamv nyibu mvngchik um dvnam um dvmwng dunv.”
Si hyri në shtëpinë e Perëndisë, ai mori bukët e paraqitjes, hëngri vetë dhe u dha të hanë edhe atyre që ishin bashkë me të, ndonëse nuk ishte e lejueshme për asnjërin t’i hante, përveç priftërinjve?”.
5 Okv Jisu minyala minto, “Nyia Kuunyilo ngv Jius Doonu alu gv Ahtu hv.”
Pastaj u tha atyre: “Biri i njeriut është zot edhe i së shtunës”.
6 Jius Doonualu gonvnga Jisu Jius kumkunaam lo vngtoku okv tamsarto. Ho nyi ako dooto ninyigv lakbik laak angv digwng nvgo.
Një të shtunë tjetër ndodhi që ai hyri në sinagogë dhe po mësonte; atje ishte një njeri që e kishte dorën e djathtë të tharë.
7 Pvbv tamsarnv nyi megonv okv Parisis nyi megonv Jisunyi gungnying lwkdubv rimur lodanv mvngto, vkvlvgabv bunu ninyia Jius Doonualulo mvpu gvi jibvre vla kaagap jinjinla kaariato.
Dhe farisenjtë dhe skribët rrinin dhe e ruanin nëse ai do ta shëronte të shtunën, që pastaj ta paditnin.
8 Vbvritola Jisu bunugv mvngnam ha chinto okv nyi anga minto, “Dakrap tvka okv kaagia so aato.” Nyi angv gudungto okv hoka daktoku.
Por ai ua njihte mendimet e tyre dhe i tha njeriut me dorë të tharë: “Çohu dhe dil këtu në mes”. Dhe ai u ngrit në këmbë.
9 Vbvrikunamv Jisu bunua minto, “Ngo nonua tvvka dunv: Ngonugv Pvbv ngv ngonua Jius Doonualu lo ogu rila dubv minpv? Ridur dubvre ma mvki dubvre? Nyi gv singse nga ringya dubvre vmalo um ngoomu dubvre?”
Pastaj Jezusi u tha atyre: “Unë po ju pyes: A është e lejueshme, të shtunave, të bësh mirë apo keq, të shpëtosh një njeri apo ta vrasësh?”.
10 Nw bunu mvnwngnga kaagapla kaagoto; vbvrikunamv nw nyi anga minto, “Noogv laakkv laklinla lakrapto.” Nw vbv rijito okv ninyigv laakkv lvkodv alv tuku.
Dhe si i vështroi të gjithë rreth e rrotull, i tha atij njeriu: “Shtrije dorën tënde!”. Dhe ai veproi kështu dhe dora e tij iu shëndosh si tjetra.
11 Bunu achialvbv sakcha toku okv Jisunyi bunu ogugo rila rikunvdw vla bunugv apumlo tvukapak minsi raptoku.
Ata u tërbuan dhe diskutonin me njëri-tjetrin se ç’mund t’i bënin Jezusit.
12 Ho dw lo Jisu kumdubv vla moodw golo chaatoku okv ayu hoka Pwknvyarnvnyi kumyingla dooto.
Në ato ditë ndodhi që ai shkoi në mal për t’u lutur, dhe e kaloi natën duke iu lutur Perëndisë.
13 Vdwlo alu hv loolin tokudw, nw ninyigv lvbwlaksu vdwa nw gvlo goklwk toku okv bunu vring gola anyia dartoku, bunua Apostol vla amin mintoku:
Dhe kur zbardhi dita, thirri pranë vetes dishepujt e vet dhe zgjodhi prej tyre dymbëdhjetë, të cilëve u dha edhe emrin apostuj:
14 Saimon (Yvvnyi Pitar vla nw amin minpvkudw) okv ninyigv boru Andriu; Jems okv Jon, Pilip okv Bartolomiu,
Simonin, të cilit i vuri emrin Pjetër, dhe Andrean, vëllanë e tij, Jakobin e Gjonin, Filipin dhe Bartolomeun,
15 Metiu okv Tomas, Jems Alpius gv kuunyilo okv Saimon (Yvvnyi Toryagayanv vla minpvkudw),
Mateun dhe Thomain, Jakobin e Alfeut dhe Simonin, që e quanin Zelota,
16 Judas Jems gv kuunyilo, okv Judas Iskeriot, yvvdw kupnv gobv rikunv.
Judën, vëllanë e Jakobit dhe Judën Iskariot, i cili u bë tradhtar.
17 Vdwlo Jisu moodw lokv ninyigv lvbwlaksu vdwa lvkobv ito kudw nw mooringku gulo dakto achialvbv ninyigv lvbwlaksu vdwa lvkobv nyi nyitwng twngtv nvgo hoka aato Judia gv mooku mvnwng lokv, okv Jerusalem lokv, okv svtvpambw adar aigv pamtv Taire okv Sidon lokv.
Pastaj, pasi zbriti bashkë me ta, ndaloi në një vend të sheshtë, me turmën e dishepujve të vet dhe me një numër të madh njerëzish nga gjithë Judea, nga Jeruzalemi dhe nga bregdeti i Tiros dhe i Sidonit, të cilët kishin ardhur për ta dëgjuar atë dhe për t’u shëruar nga sëmundjet e veta;
18 Bunu nw gvlo tvvdubv aato okv yvv bunua alvmanv dow vdwv mvdwkmvku pvkudw bunuka aatoku okv mvpu tuku.
Por edhe ata që i mundonin frymërat e ndyrë shëroheshin.
19 Nyi mvnwng ngv ninyia mvsit dubv vla rikw nyato, ninyi gvlo jwkrw v linla okv bunu mvnwngnga mvpu toku.
E gjithë turma kërkonte ta prekte, sepse prej tij dilte një fuqi që i shëronte të gjithë.
20 Jisu ninyigv lvbwlaksu vdwa kaagapto okv minto, “Heemanv vdwv nonu mvngpuv; Pwknvyarnv gv Karv ngv nonu gvngv!”
Ai, si i drejtoi sytë nga dishepujt e vet, thoshte: “Lum ju, të varfër, sepse juaja është mbretëria e Perëndisë”.
21 “Vjakgv kanonv vdwv nonu mvngpuv; nonua dvji more!” “Vjakgv kapdunv nonu mvngpuv; nonu nyormin reku!”
Lum ju, që tani keni uri, sepse do të ngopeni. Lum ju, që tani qani, sepse do të qeshni.
22 “Nyia Kuunyilo gv lvgabv, nyi vdwgv kaanwng manam nonu, toa kunam nonu, mvngsa kunam nonu okv alvma vnam nonu, mvnwngngv mvngpuv!
Lum ju, kur njerëzit do t’ju urrejnë, do t’ju mallkojnë dhe do t’ju fyejnë, do ta shpallin emrin tuaj si të keq, për shkak të Birit të njeriut.
23 mvngpu laka vdwlo hv vdwv rirekudw, himpula harkwpajok laka, ogulvgavbolo kainv yikungyira go nonugv lvgabv nyidoomooku lo vvpv jido. Bunugv abuapa vdwvka vbvdvdvbv nyijwk vdwaka rito.”
Gëzohuni atë ditë dhe hidhuni nga gëzimi, sepse ja, shpërblimi juaj është i madh në qiell; në të njëjtën mënyrë, pra, etërit e tyre i trajtonin profetët.
24 “Vbvritola vjak yvv nyitv dunv nonu vdwgo mvngdwk rekudw; nonu himpula singcho ropvku!”
Por mjerë ju, o të pasur, sepse e keni ngushëllimin tuaj!
25 “Vjakgv kitvdvlvnv nonu vdwgo mvngdwk rekunv; nonu kanola vngreku!” “Vjakgv nyorminnv vdw nonu vdwgo mvngdwk reku; nonu mvngdwk reku okv kapreku!
Mjerë ju, që jeni të ngopur, sepse do të keni uri. Mjerë ju, që tani qeshni, sepse do të hidhëroheni e do të qani!
26 “Vdwlo nyi mvnwngngv nonua hartv redw mvngdwk hvla; Bunugv abuapa vdwvka vbvdvdvbv mvvnvrunv nyijwk vdwaka rito.
Mjerë ju, kur të gjithë njerëzit do të flasin mirë për ju, sepse në të njëjtën mënyrë vepruan etërit e tyre me profetët e rremë.
27 “Vbvritola nga tvvnv vdwa ngo nonua mindu: Nonua nyirunv vdwa pakto laka, alvnvgo riji laka yvvdw nonua kaanwng madunv,
Por unë po ju them juve që më dëgjoni: “T’i doni armiqtë tuaj; u bëni të mirë atyre që ju urrejnë.
28 nonua beenv vdwa boktalwkji yalaka, okv nonua alvmabv rinv vdwgv lvgabv kumto laka.
Bekoni ata që ju mallkojnë dhe lutuni për ata që ju keqtrajtojnë.
29 Ako nvgonv nam nyukmu tagonyi svbiak boloka ninyia nyukmu tagonyika svbiak modvlaka; ako nvgonv noogv jvtvlaklwk a naapv bolo, ninyia noogv lwkjar aka naamu laka.
Nëse dikush të bie në njërën faqe, ktheja edhe tjetrën; dhe atij që të merr mantelin, mos e pengo të të marrë edhe tunikën.
30 Jilaka mvnwngnga nonua ogugo koopvdw, okv vdwlo akonv nonugv yikungyira nga naapv bolo, um kookor kuyoka.
Jepi kujtdo që kërkon prej teje; dhe në se dikush merr gjënë tënde, mos kërko të ta kthejë.
31 Kvvbi nyi gv lvgabv riji laka no bunua noogv lvgabv oguaingbv rijilabv mvngdudw.
Por, ashtu siç dëshironi që t’ju bëjnë juve njerëzit, po ashtu bëni me ta.
32 “Nonuno nonua paknvrinv nyi vdwa pakmwng bolo, nonu oguaingbv boktalwkji namgo paadubv? Rimurnv vdwvka bunua paknv nga pakrwksidu!
Por po t’i doni ata që ju duan, ç’meritë do të keni nga kjo? Sepse edhe mëkatarët i duan ata që i duan.
33 Okv nonuno nonua alvbv rinv vdwa alvbv rimwng dubolo, nonu oguaingbv boktalwkji namgo paadubv? Rimurnv vdwvka um risugvrila!
Dhe në se u bëni të mirë atyre që ju bëjnë të mirë, çfarë merite do të keni nga kjo? Të njëjtën gjë bëjnë edhe mëkatarët.
34 Okv nonuno yvv gvlo paakor reku mvngnam ma naarrwk nyumbolo, nonuno oguaingbv boktalwkji namgo paadubv? Rimurnv vdwvka rimurnv vdwlo jinama paakor rungreku mvngla narrwk dunv!
Dhe nëse u jepni hua atyre që shpresoni t’jua kthejnë, çfarë merite do të keni nga kjo? Edhe mëkatarët u japin hua mëkatarëve, që t’u kthehet aq sa dhanë.
35 Ma! nonua nyirunv vdwa pakto laka okv alv nvgo bunua riji laka okv paakor reku mvngma bvka. Vbvribolo nonu kairungnv amin go paare, okv nonuno kaiyachoknv Pwknvyarnv gv kuu bv rire. Nw kaalwkmabv rinv haka okv alvmanv haka ayadu.
Por ju t’i doni armiqtë tuaj, bëni të mirë dhe jepni hua pa pasur shpresë për asgjë, dhe shpërblimi juaj do të jetë i madh dhe ju do të jeni bijtë e Shumë të Lartit, sepse ai është mirëdashës me mos-mirënjohësit dhe të mbrapshtët.
36 Noogv Abu oguaingbv aya dudw vbv no ayanvbv rilaka.
Jini të mëshirshëm, pra, sikurse edhe Ati juaj është i mëshirshëm.
37 “Kvvbia jwngkadaka mabvka, okv Pwknvyarnv nam jwngkadaka mare; kvvbia miakaya mabv, okv Pwknvyarnv nam miakaya mare; kvvbia mvngnga laka, okv Pwknvyarnv nam mvngnga re.
Mos gjykoni dhe nuk do të gjykoheni; mos dënoni dhe nuk do të dënoheni; falni dhe do të jeni të falur.
38 Kvvbia jilaka, okv Pwknvyarnv nam jire. Jvjvrungbv, no lvvpok dubv paarungre, ayabv ridur nama, noogv laaklo joolwk jire—no vdwgo bvngla dvdw. Noogv kvvbia kiinv nvnga hum Pwknvyarnv nam kiinv nvre.”
Jepni dhe do t’ju jepet: një masë e mirë, e ngjeshur, e tundur, gufuese do t’ju derdhet në gji, sepse me atë masë që do të matni, do t’ju matet edhe juve gjithashtu”.
39 Okv Jisu so minchisinam sam bunua minjito: “Nyikchingnv akonv vdwloka akonyi vnggv nyulamare; nw vnggvbolo, anyiv ungrung golo hoolwkre.
Pastaj ai u tha një shëmbëlltyrë: “Një i verbër a mund t’i prijë një të verbri tjetër? Vallë nuk do të bien të dy në gropë?
40 Tamsarnam vmiv tamsar sarnv nga kaiyama doonv; vbvritola tamsarnam vmiv, vdwlo nw risar minsar nama rinya rikudw ninyia tamsarnv aingbv ridukunv.
Dishepulli nuk ia kalon mësuesit të vet, madje çdo dishepull që ka mësuar do të jetë si mësuesi i vet.
41 “No atubogv nyikgv nyikrw nga mvngmabv, ogubv no noogv achiboru gv nyikgv nyikrw nga kaadunv?
Po pse ti e shikon lëmishtën në sy të vëllait tënd dhe nuk e sheh traun në syrin tënd?
42 No oguaingbv noogv achiborunyi minladubv, achiboru, klvi, noogv nyikgv nyikrw nga ngam naalin molabv, vjakgobv no atubogv nyikgv nyikrw nga kaapa magvrila? Kaakudubvrinv no! no atukchochukbv no atubogv nyikgv nyikrw nga naapak chotoka, okv vbvrikubolo no noogv achiboru gv nyikgv nyikrw nga kaabwk riku okv hum naapak nyureku.
Ose, si mund t’i thuash vëllait tënd: “Vëlla, më lër të të heq lëmishtën që ke në syrin tënd”, kur ti vetë nuk e sheh traun në syrin tënd? O hipokrit, nxirre më parë traun nga syri yt dhe atëherë do të mund të shohësh mirë për të nxjerrë lëmishtën nga syri i vëllait tënd.
43 “Baboknv singnv ngv alvmanv asi svvma dunv, yaagampolonv singnv ngv vdwloka alvnv asi svvma dunv.
Sepse nuk ka pemë të mirë që të japë fryt të keq, as pemë të keqe që të japë fryt të mirë.
44 Asi svvlinnam lokv singnv mvnwngnga chindunv; No tanyum nyumki singnv lokv koksitkokrik pulama vbvmalachin hakar lokv anggor gvma dunv.
Çdo pemë, pra, njihet nga fryti i vet, sepse nuk mblidhen fiq nga gjembat dhe nuk vilet rrush nga ferra.
45 Alvnv nyihv haapok lokv alv nvnga mvnglin rilindo, alvmanv nyi ngv arwnglo alvmabv mvngkum nama mvnglin rilindo. Haapok lo ogugo mvngkum pvdw vbv gaam lo milindo.
Njeriu i mirë e nxjerr të mirën nga thesari i mirë i zemrës së vet; dhe njeriu i mbrapshtë e nxjerr të mbrapshta nga thesari i keq i zemrës së vet, sepse goja e njërit flet nga mbushullia e zemrës.
46 “Okv ngoogv minam a rima gvrila, nonu nga ogubv ‘Ahtu, Ahtu,’ vla gokdunv?
Përse më thirrni, “Zot, Zot” dhe nuk bëni atë që ju them?
47 Yvv akonv ngoogvlo aala ngoogv gaam a tvvdunv okv um ridunv ngo nonua kaatamre hv yvv aingbv ridunv.
Çdo njëri që vjen tek unë dhe dëgjon fjalët e mia dhe t’i vë në praktikë, unë do t’ju tregoj kujt i ngjan.
48 Hv nyi ako ninyigv, naam ha, vlwng aolo achialvbv ungrung runglwkla okv mvnv aingdo. Isi hv achialvbv tvvlula okv naam ha tvvgingto vbvrijvka bidubv mvnyu mato, ogulvgavbolo hv alvrungbv mvnam lvgabv.
Ai i ngjan njeriut që, kur ndërtoi shtëpinë e vet, gërmoi shumë thellë dhe e vendosi themelin mbi shkëmb. Erdhi një vërshim, përroi u sul mbi atë shtëpi, por s’e tundi dot, sepse e kishte themelin mbi shkëmb.
49 Vbvritola yvv akonv ngoogv gaam ha tvvgvrila okv hum rimanv hv vkv aingbv rido, nyi ako ninyigv naam ha alvrungbv mvmabv; vdwlo isi hv tvvlu tvkudw ho naam ha tvvgingto hv vjakgobv taba tuku—okv hv achialvbv alvmabv yaknamgobv ritoku!”
Përkundrazi, ai që e dëgjoi dhe nuk i vuri në praktikë, i ngjan njeriut që e ndërtoi shtëpinë mbi tokë, por pa themel; kur iu sul përroi, ajo u shemb menjëherë dhe rrënimi i saj qe i madh”.
