< Mga Awit 130 >

1 Yahweh, mula sa kailaliman ako ay umiiyak sa iyo.
Ein Stufenlied. / Aus Tiefen hab ich, Jahwe, zu dir gerufen.
2 Panginoon, pakinggan mo ang aking boses; hayaan ang iyong mga tainga na tumuon sa aking mga pagsusumamo ng iyong awa.
Adonái, hör meine Stimme! / Laß doch deine Ohren merken / Auf mein lautes Flehn!
3 Yahweh, kung tatandaan mo ang mga kasamaan, Panginoon, sino ang makatatagal?
Wenn du Sünden anrechnest, Jah, / Adonái, wer kann dann bestehn?
4 Pero mayroong kapatawaran sa iyo, para ikaw ay sambahin.
Ja, du vergibst, / Damit man dich fürchte.
5 Naghihintay ako para kay Yahweh, naghihintay ang aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ako ay umaasa.
Jahwes habe ich stets geharrt; / Es hat meine Seele geharrt, / Schon immer hoffte ich auf sein Wort.
6 Naghihintay ang aking kaluluwa para sa Panginoon ng higit kaysa sa tagabantay na naghihintay na mag-umaga.
Meine Seele harrt Adonáis, / Mehr, als Wächter des Morgens harren, / Ja, Wächter des Morgens.
7 O Israel, umasa ka kay Yahweh. Si Yahweh ay maawain, at siya ay labis na nagnanais magpatawad.
Israel, harr auf Jahwe! / Denn bei Jahwe ist die Gnade, / Und reichlich ist bei ihm Erlösung.
8 Siya ang tutubos sa Israel mula sa lahat ng kanilang mga kasalanan.
Ja, er wird Israel erlösen / Von allen seinen Sünden.

< Mga Awit 130 >