Mga Awit 129

1 “Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.

Mnogo mi dosaðivaše od mladosti moje, neka reèe Izrailj,

2 “Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.

Mnogo mi dosaðivaše od mladosti moje, ali me ne svladaše.

3 Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.

Na leðima mojim oraše oraèi, i vodiše duge brazde svoje.

4 Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”

Gospod je pravedan; isijeèe konopce bezbožnièke.

5 Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.

Postidjeæe se, odbiæe se svi koji nenavide Sion.

6 Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,

Biæe kao trava na krovovima, koja se sasušuje prije nego se poèupa,

7 na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.

Od koje neæe žetelac napuniti ruke svoje, niti naruèja svojega vezilac;

8 Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”

I koji prolaze neæe reæi: “Blagoslov Gospodnji na vama! blagosiljamo vas imenom Gospodnjim.”