Mga Kawikaan 12

1 Sinumang umiibig sa disiplina ay iniibig ang kaalaman, pero sinumang namumuhi sa pagtatama ay mangmang.

Qui aime la réprimande aime la science; mais qui hait les remontrances est un sot.

2 Nagbibigay si Yahweh ng pabor sa mabuting tao, pero pinarurusahan niya ang taong gumagawa ng masasamang plano.

L’Homme bon s’attire la bienveillance de l’Eternel, l’homme artificieux sa réprobation:

3 Ang isang tao ay hindi tatatag sa pamamagitan ng kasamaan, pero silang gumagawa ng katuwiran ay hindi mabubunot kailanman.

On ne se maintient pas par l’iniquité; mais les justes jettent des racines inébranlables.

4 Ang isang karapat-dapat na asawang babae ay korona ng kaniyang asawang lalaki, ngunit ang babaeng nagdadala nang kahihiyan ay tulad ng isang sakit na sumisira ng kaniyang mga buto.

Une femme vertueuse est la couronne de son époux; une dévergondée, c’est la carie dans ses os.

5 Ang mga balakin ng lahat ng gumagawa ng tama ay makatarungan, ngunit ang payo ng masasama ay mapanlinlang.

Les justes ne rêvent que justice, les méchants ne combinent que tromperies.

6 Ang mga salita ng masasamang tao ay bitag na nakaabang ng pagkakataong pumatay, ngunit ang mga salita ng matutuwid ang siyang nag-iingat sa kanila.

Les méchants ne parlent que de dresser des embûches meurtrières; mais la bouche des justes ne s’applique qu’à sauver.

7 Ang masasama ay bumabagsak at naglalaho, pero ang bahay ng mga taong gumagawa ng tama ay mananatili.

Une secousse, et les méchants ne sont plus! Mais la demeure des justes est stable.

8 Pinupuri ang isang tao sa kaniyang karunungan, ngunit sinumang gumagawa ng baluktot na mga pagpili ay kinamumuhian.

En proportion de son intelligence, l’homme mérite des éloges; mais les cœurs obliques sont un objet de mépris.

9 Mas mabuti na magkaroon ng mababang katayuan—ang maging isang lingkod lamang, kaysa ang magmalaki patungkol sa iyong katayuan ngunit walang namang makain.

Mieux vaut être dédaigné et posséder un esclave, que de faire le grand et manquer de pain.

10 Nagmamalasakit ang matuwid sa pangangailangan ng kaniyang alagang hayop, pero maging ang habag ng masasama ay kalupitan.

Le juste a le souci du bien-être de ses bêtes; mais les entrailles des méchants ne connaissent pas la pitié.

11 Sinumang nagbubungkal ng kaniyang lupain ay magkakaroon ng kasaganaan ng pagkain, pero sinumang naghahabol ng mga proyektong walang halaga ay hindi nag-iisip.

Celui qui cultive sa terre a du pain à satiété; celui qui poursuit des frivolités manque de sens.

12 Hinahangad ng masama ang mga ninakaw ng makasalanan mula sa iba, pero ang bunga ng mga matuwid ay galing sa kanilang mga sarili.

L’Impie convoite ce qui devient un piège pour les méchants; mais la racine des justes est généreuse en fruits.

13 Ang masamang tao ay nabibitag ng kaniyang masamang pananalita, pero ang mga taong gumagawa ng tama ay nakaliligtas sa kapahamakan.

Les lèvres criminelles constituent un piège funeste; mais le juste échappe à la peine.

14 Mula sa bunga ng kaniyang mga salita, ang tao ay napupuno ng mabuting mga bagay, tulad ng paggagantimpala ng mga kamayy niyang nagtatrabaho.

L’Homme doit à l’usage de la parole le bien dont il jouit; on paie à chacun le prix de ses œuvres.

15 Ang kaparaanan ng isang mangmang ay tama sa kaniyang paningin, pero ang taong may karunungan, sa payo ay nakikinig.

La voie de l’insensé paraît droite à ses yeux; mais écouter des conseils, c’est être sage.

16 Ang mangmang ay kaagad nagpapakita ng galit, pero ang nagsasawalang-kibo sa insulto ay maingat.

Le sot, sur l’heure, manifeste son dépit; un habile homme sait dévorer un affront.

17 Sinumang nagsasabi ng totoo ay nagsasalita ng tama, pero ang bulaang saksi ay nagsasabi ng kasinungalingan.

Celui qui est épris de loyauté expose fidèlement les faits; le témoin mensonger les dénature.

18 Ang mga salitang padalos-dalos ay tulad ng saksak ng isang espada, pero ang dila ng matalino, kagalingan ang dinadala.

Il en est dont la parole blesse comme des coups d’épée, mais, le langage des sages est un baume bienfaisant.

19 Ang makatotohanang mga labi ay tumatagal habang-buhay, pero ang sinungaling na dila ay panandalian lamang.

La vérité est éternelle; le mensonge dure un clin d’œil.

20 Mayroong panlilinlang sa puso ng mga taong nagbabalak ng kasamaan, pero kagalakan ang dumarating sa mga tagapagpayo ng kapayapaan.

Dans le cœur de ceux qui méditent le mal s’il n’y a que perfidie; chez ceux qui donnent des conseils salutaires, il n’y a que joie.

21 Walang karamdaman ang dumarating sa mga matuwid, pero ang masasama ay puno ng paghihirap.

Aucune calamité ne surprend le juste; mais les méchants sont accablés de maux.

22 Galit si Yahweh sa sinungaling na mga labi, pero ang mga namumuhay nang tapat ay ang kasiyahan ng Diyos.

L’Eternel a horreur des lèvres mensongères; mais il aime ceux qui agissent avec loyauté.

23 Itinatago ng taong maingat ang kaniyang kaalaman, pero ang puso ng hangal ay sumisigaw ng kamangmangan.

Un homme avisé ne fait pas montre de son savoir; les esprits sots crient leur sottise.

24 Ang kamay ng matiyaga ay maghahari, pero ang tamad ay sasailalim sa sapilitang pagtatrabaho.

La main diligente assure le pouvoir; la main négligente paie tribut.

25 Ang pangamba sa puso ng tao ay nagpapabigat sa kaniya, ngunit nagpapagalak ang mabuting salita.

Le souci abat le cœur de l’homme; mais une bonne parole y ramène la joie.

26 Ang matuwid ay gabay sa kaniyang kaibigan, pero ang paraan ng masama ay nag-aakay sa kanila sa lihis na daan.

Supérieur à tous est le juste; les méchants suivent un chemin qui les égare.

27 Ang mga tamad ay hindi niluluto ang kanilang sariling huli, pero ang matiyaga ay magkakaroon pa ng yamang natatangi.

La paresse évite de mettre son gibier sur le feu; mais l’activité est un trésor précieux pour l’homme.

28 Ang mga lumalakad sa tamang daan, buhay ang nasusumpungan at sa kaniyang landas ay walang kamatayan.

Sur le chemin de la vertu se trouve la vie, et son sentier aboutit à l’immortalité.