Nehemias 8
1 Ang lahat ng tao ay nagtipon-tipon para sa isang layunin sa liwasan sa harap ng Tarangkahan ng Tubig. Sinabi nila kay Ezra, ang eskriba na dalhin ang Aklat na Batas ni Moises, na iniutos ni Yahweh sa Israel.
All the people gathered as one man in the open area in front of the Water Gate. They asked Ezra the scribe to bring the Book of the Law of Moses, which Yahweh had commanded Israel.
2 Sa unang araw ng ika-pitong buwan, si Ezra, ang pari ay dinala ang batas sa harap ng pagpupulong, sa kapwa mga lalaki at babae, at sa lahat ng nakakarinig at nakakaunawa.
On the first day of the seventh month, Ezra the priest brought the law before the assembly, both men and women, and all who could hear and understand.
3 Humarap siya sa liwasan sa harap ng Tarangkahan ng Tubig, at binasa niya ito mula umaga hanggang tanghali, sa harap ng mga lalaki at babae, at sinumang nakauunawa. At ang lahat ng tao ay nakinig nang masigasig sa Aklat ng Batas.
He faced the open area in front of the Water Gate, and he read from it from early morning until midday, before men and women, and any who could understand, and all the people listened attentively to the book of the law.
4 At si Ezra, ang eskriba ay tumayo sa isang mataas na entabladong kahoy na ginawa ng mga tao para sa layuning iyon. Ang mga nakatayo sa kaniyang tabi ay sina Matanias, Sema, Anaya, Urias, Hilkias, at Maaseias, sa kaniyang kanan; at Pedaias, Misael, Malquias, Hasum, Hasbadana, Zacarias at Mesulam ay nakatayo sa kaniyang kaliwa.
Then Ezra the scribe stood on a high wooden platform which the people had made for the purpose. Standing beside him were Mattithiah, Shema, Anaiah, Uriah, Hilkiah, and Maaseiah, on his right side; and Pedaiah, Mishael, Malchijah, Hashum, Hashbaddanah, Zechariah, and Meshullam were standing on his left side.
5 Binuksan ni Ezra ang aklat sa paningin ng lahat ng mga tao, dahil siya ay nakatayo nang mataas sa mga tao, at nang binuksan niya ito, ang lahat ng tao ay tumayo.
Ezra opened the book in the sight of all the people, for he was standing above the people, and when he opened it all the people stood up.
6 Si Ezra ay nagbigay ng pasasalamat kay Yahweh, ang dakilang Diyos, at lahat ng mga tao ay itinaas ang kanilang mga kamay at sumagot, “Amen, Amen!” Pagkatapos, iniyuko nila ang kanilang mga ulo at sumamba kay Yahweh na nakasayad ang kanilang mukha sa lupa.
Ezra gave thanks to Yahweh, the great God, and all the people lifted up their hands and answered, “Amen! Amen!” Then they bowed their heads and worshiped Yahweh with their faces to the ground.
7 Maging sila Jeshua, Bani, Serebias, Jamin, Akub, Sabetai, Hodias, Maaseias, Kelita, Azarias, Jozabad, Hanan, Pelaias at ang mga Levita ay tumulong sa mga tao na maintindihan ang batas, habang ang mga tao ay nanatili sa kanilang lugar.
Also Jeshua, Bani, Sherebiah, Jamin, Akkub, Shabbethai, Hodiah, Maaseiah, Kelita, Azariah, Jozabad, Hanan, Pelaiah—the Levites—helped the people understand the law, while the people remained in their place.
8 At kanilang binasa ang aklat, ang batas ng Diyos, pinapaliwanag nang malinaw at binibigyan ng kahulugan para maintindihan nila ang binabasa.
They read in the book, The Law of God, making it clear with interpretation and giving the meaning so the people understood the reading.
9 Sinabi nina Nehemias, ang gobernador, at si Ezra, ang pari at eskriba, at ang mga Levita na nagbibigay-kahulugan sa mga tao sa kanila, “Ang araw na ito ay banal kay Yahweh na inyong Diyos. Huwag kayong mamighati at umiyak.” Dahil ang lahat ng tao ay umiyak nang marinig nila ang mga salita ng batas.
Nehemiah the governor, and Ezra the priest and scribe, and the Levites who were interpreting to the people said to all the people, “This day is holy to Yahweh your God. Do not mourn or weep.” For all the people wept when they heard the words of the law.
10 Pagkatapos, sinabi ni Nehemias sa kanila, “Humayo na kayo, kainin ninyo ang taba at kumuha kayo ng matamis na maiinom, at ipadala ang ilan nito sa mga walang naihanda, dahil ang araw na ito ay banal sa ating Panginoon. Huwag kayong magdalamhati, dahil ang kagalakan ni Yahweh ang inyong lakas.”
Then Nehemiah said to them, “Go your way, eat the fat and have something sweet to drink, and send some of it to one who has nothing prepared, for this day is holy to our Lord. Do not be grieved, for the joy of Yahweh is your strength.”
11 Kaya pinatahimik ng mga Levita ang mga tao, na sinasabing, “Tumahimik kayo! Dahil ang araw na ito ay banal. Huwag kayong magdalamhati.”
So the Levites made the people be quiet, saying, “Hush! for this day is holy. Do not be grieved.”
12 At lahat ng tao ay humayo para kumain, uminom, magbahagi ng pagkain at magdiwang ng may matinding kagalakan dahil naunawaan nila ang mga salitang ipinahayag sa kanila.
Then all the people went their way to eat and to drink and to share food and to celebrate with great joy because they had understood the words that were made known to them.
13 Sa ikalawang araw ang mga pinuno ng mga pamilya ng kanilang mga ninuno mula sa lahat ng tao, ang mga pari at mga Levita, ay nagpunta nang sama-sama kay Ezra, ang eskriba para makatanggap ng kaalaman mula sa mga salita ng batas.
On the second day the leaders of the ancestors' families from all the people, the priests and the Levites, came together to Ezra the scribe to gain insight from the words of the law.
14 At kanilang natagpuan na nakasulat sa batas kung paano iniutos ni Yahweh sa pamamagitan ni Moises na ang bayan ng Israel ay kailangan manirahan sa mga kubol sa panahon ng kapistahan sa ikapitong buwan.
They found written in the law how Yahweh had commanded through Moses that the people of Israel should live in shelters during the festival of the seventh month.
15 Kailangan nilang gumawa ng isang panukala sa lahat ng kanilang mga lungsod, at sa Jerusalem, na nagsasabing, “Pumunta kayo sa burol, at magdala kayo ng mga sanga pabalik mula sa mga puno ng olibo at ligaw na olibo, at mula sa mirto, mga palma at mayabong na mga puno, para gumawa ng pansamantalang bahay, katulad nang nasusulat.”
They should make a proclamation in all their cities, and in Jerusalem, saying, “Go out into the hill country, and bring back branches from olive and wild olive trees, and from myrtle, palms and shade trees, to make shelters, as it is written.”
16 Kaya ang mga tao ay pumunta at nagdala ng mga sanga pabalik at ginawan nila ang kanilang mga sarili ng kubol, bawat isa sa kanilang mga bubong, sa kanilang mga patyo, sa mga hukuman ng bahay ng Diyos, sa bukas na lugar sa Tarangkahan ng Tubig, at sa bukas na lugar sa Tarangkahan ng Efraim.
So the people went out and brought the branches back and made themselves shelters, each on their own roofs, in their courtyards, in the courts of the house of God, in the open area in front of the Water Gate, and in the square at the Gate of Ephraim.
17 At lahat ng kapulungan ng mga bumalik mula sa pagkabihag ay gumawa ng mga kubol at tumira doon. Dahil simula noong mga araw ni Josue, anak na lalaki ni Nun, hanggang sa araw na iyon, ang bayan ng Israel ay hindi ipinagdiwang ang kapistahang ito. At ang kagalakan nila ay lubos-lubos.
All the assembly of those who had returned from captivity made shelters and lived in them. For since the days of Joshua son of Nun to that day, the people of Israel had not celebrated this festival, and so their joy was very great.
18 Gayundin araw-araw, mula sa unang araw hanggang sa huli, si Ezra ay nagbasa mula sa Aklat ng Batas ng Diyos. Pinanatili nila ang kapistahan nang pitong araw at sa ikawalong araw ay isang taimtim na pagpupulong, bilang pagsunod sa kautusan.
Also day by day, from the first day to the last, Ezra read from the book of the law of God. They kept the festival for seven days and on the eighth day was a solemn assembly, in obedience to the decree.
