Lucas 15
1 Ngayon, ang lahat ng mga maniningil ng buwis at iba pang mga makasalanan ay lumalapit kay Jesus upang makinig sa kaniya.
Тоць вамеший ши пэкэтоший се апропияу де Исус ка сэ-Л аскулте.
2 Nagbulung-bulungan ang mga Pariseo at mga eskriba sa isa't isa, sinasabi, “Malugod na tinatanggap ng taong ito ang mga makasalanan, at kumakain pa kasama nila.”
Ши фарисеий, ши кэртурарий кыртяу ши зичяу: „Омул ачеста примеште пе пэкэтошь ши мэнынкэ ку ей.”
3 Sinabi ni Jesus ang talinghagang ito sa kanila, sinasabi,
Дар Ел ле-а спус пилда ачаста:
4 “Sino sa inyo, kung mayroon siyang isang daang tupa at pagkatapos nawala ang isa sa kanila, ang hindi iiwanan ang siyamnapu't siyam sa ilang, at hahanapin ang nawawala hanggang sa matagpuan niya ito?
„Кареом динтре вой, дакэ аре о сутэ де ой ши перде пе уна дин еле, ну ласэ пе челелалте ноуэзечь ши ноуэ пе ислаз ши се дуче дупэ чяпердутэ, пынэ кынд о гэсеште?
5 Pagkatapos, kapag natagpuan niya ito, pinapasan niya ito sa kaniyang mga balikat at nagagalak.
Дупэ че а гэсит-о, о пуне ку букурие пе умерь
6 Pagdating niya sa bahay, tinitipon niya ang kaniyang mga kaibigan at mga kapitbahay, sinasabi sa kanila, 'Makisaya kayo sa akin, sapagkat natagpuan ko ang aking nawawalang tupa.'
ши, кынд се ынтоарче акасэ, кямэ пе приетений ши вечиний сэй ши ле зиче: ‘Букураци-вэ ымпреунэ ку мине, кэч мь-ам гэсит оая каре ера пердутэ.’
7 Sinasabi ko sa inyo na gayon din, magkakaroon ng kagalakan sa langit sa isang makasalanang nagsisisi, higit pa sa siyamnapu't siyam na taong matuwid na hindi kailangang magsisi.
Тот аша, вэ спун кэ ва фи маймултэ букурие ын чер пентру ун сингур пэкэтос каре се покэеште, декыт пентру ноуэзечь ши ноуэ де оамень неприхэниць, каре н-ау невое де покэинцэ.
8 O sinong babaing may sampung pilak na barya, kung mawalan siya ng isang barya, ang hindi magsisindi ng ilawan, magwawalis sa bahay, at masikap na maghahanap hanggang sa matagpuan niya ito?
Сау каре фемее, дакэ аре зече лейде арӂинт ши перде унул дин ей, ну апринде о луминэ, ну мэтурэ каса ши ну каутэ ку бэгаре де сямэ пынэ кынд ыл гэсеште?
9 At kapag natagpuan niya ito, tinitipon niya ang kaniyang mga kaibigan at mga kapitbahay, sinasabi, 'Makisaya kayo sa akin, sapagkat natagpuan ko ang baryang nawala ko.'
Дупэ че л-а гэсит, кямэ пе приетенеле ши вечинеле ей ши зиче: ‘Букураци-вэ ымпреунэ ку мине, кэч ам гэсит леул пе каре-л пердусем.’
10 Gayon din, sinasabi ko sa inyo, may kagalakan sa kinaroroonan ng mga anghel ng Diyos sa isang makasalanang nagsisisi.
Тот аша, вэ спун кэ есте букурие ынаинтя ынӂерилор луй Думнезеу пентру ун сингур пэкэтос каре се покэеште.”
11 Pagkatapos, sinabi ni Jesus, “May isang lalaking may dalawang lalaking anak,
Ел а май зис: „Ун ом авя дой фий.
12 at sinabi ng nakababata sa kanila sa kaniyang ama, 'Ama, ibigay mo na sa akin ngayon ang ari-arian na nararapat na manahin ko.' Kaya hinati niya ang kaniyang kayamanan sa pagitan nila.
Чел май тынэр дин ей а зис татэлуй сэу: ‘Татэ, дэ-мь партя де авере че ми се кувине.’ Ши татэл ле-а ымпэрцит аверя.
13 Pagkaraan ng ilang mga araw, tinipon ng nakababatang anak ang lahat ng kaniyang pag-aari at pumunta sa isang malayong bansa, at doon ay winaldas niya ang kaniyang pera sa pagbili ng mga bagay na hindi niya kailangan, at pag-aaksaya ng kaniyang pera sa masamang pamumuhay.
Ну дупэ мулте зиле, фиул чел май тынэр а стрынс тотул ши а плекат ынтр-о царэ депэртатэ, унде шь-а рисипит аверя, дукынд о вяцэ дестрэбэлатэ.
14 Ngayon, nang naubos na niya ang lahat, matinding taggutom ang lumaganap sa buong bansang iyon, at siya ay nagsimulang mangailangan.
Дупэ че а келтуит тотул, а венит о фоамете маре ын цара ачея, ши ел а ынчепут сэ дукэ липсэ.
15 Siya ay pumunta at namasukan sa isa sa mga mamamayan ng bansang iyon, na nagpapunta sa kaniya sa kaniyang bukirin upang magpakain ng mga baboy.
Атунч, с-а дус ши с-а липит де унул дин локуиторий цэрий ачелея, каре л-а тримис пе огоареле луй сэ-й пэзяскэ порчий.
16 At nais na sana niyang kainin ang mga balat ng buto na kinakain ng mga baboy dahil walang nagbigay sa kaniya ng anumang makakain.
Мулт ар фи дорит ел сэ се сатуре ку рошковеле пе каре ле мынкау порчий, дар ну и ле дэдя нимень.
17 Ngunit nang nakapag-isip-isip ang nakababatang anak, sinabi niya, 'Napakaraming mga upahang utusan ng aking ama ang may higit pa sa sapat na pagkain, at ako ay nandito, namamatay sa gutom!
Шь-а венит ын фире ши а зис: ‘Кыць аргаць ай татэлуй меу ау белшуг де пыне, яр еу мор де фоаме аич!
18 Aalis ako rito at pupunta sa aking ama, at sasabihin ko sa kaniya, “Ama, ako ay nagkasala laban sa langit at sa iyong paningin.
Мэ вой скула, мэ вой дуче ла татэл меу ши-й вой зиче: «Татэ, ам пэкэтуит ымпотрива черулуй ши ымпотрива та
19 Hindi na ako karapat-dapat na tawaging anak mo; gawin mo akong isa sa iyong mga upahang utusan.'”
ши ну май сунт вредник сэ мэ кем фиул тэу; фэ-мэ ка пе унул дин аргаций тэй.»’
20 Kaya umalis ang nakababatang anak at pumunta sa kaniyang ama. Habang siya ay malayo pa, nakita siya ng kaniyang ama, at siya ay nahabag, at tumakbo, at niyakap at hinagkan siya.
Ши с-а скулат ши а плекат ла татэл сэу. Кынд ера ынкэдепарте, татэл сэу л-а вэзут ши и с-а фэкут милэ де ел, а алергат де а кэзут пе грумазул луй ши л-а сэрутат мулт.
21 Sinabi ng anak sa kaniya, “Ama, ako ay nagkasala laban sa langit at sa iyong paningin. Hindi ako karapat-dapat na tawaging anak mo.”
Фиул й-а зис: ‘Татэ, ам пэкэтуит ымпотрива черулуй шиымпотрива та, ну май сунт вредник сэ мэ кем фиул тэу.’
22 Sinabi ng ama sa kaniyang mga utusan, 'Kunin ninyo kaagad ang pinakamagandang balabal, at isuot sa kaniya, at lagyan ng sing-sing ang kaniyang kamay, at sandalyas ang kaniyang mga paa.
Дар татэл а зис робилор сэй: ‘Адучець репеде хайна чя май бунэ ши ымбрэкаци-л ку еа; пунеци-й ун инел ын деӂет ши ынкэлцэминте ын пичоаре.
23 Pagkatapos, dalhin ninyo dito ang pinatabang guya at katayin. Tayo ay magsikain at magdiwang.
Адучець вицелул чел ынгрэшат ши тэяци-л. Сэ мынкэм ши сэ не веселим,
24 Sapagkat ang anak ko ay namatay, at ngayon siya ay nabuhay. Siya ay nawala, at ngayon siya ay natagpuan.' At sila ay nagsimulang magdiwang.
кэчачест фиу ал меу ера морт ши а ынвият; ера пердут ши а фост гэсит.’ Ши ау ынчепут сэ се веселяскэ.
25 Sa panahong iyon, ang kaniyang nakatatandang anak ay nasa bukid. Nang siya ay dumating at palapit na sa bahay, narinig niya ang tugtugan at sayawan.
Фиул чел май маре ера ла огор. Кынд а венит ши с-а апропият де касэ, а аузит музикэ ши жокурь.
26 Tinawag niya ang isa sa mga utusan at tinanong kung ano ang mga bagay na ito.
А кемат пе унул дин робь ши а ынчепут сэ-л ынтребе че есте.
27 Sinabi ng utusan sa kaniya, 'Dumating ang iyong kapatid at nagpakatay ang iyong ama ng pinatabang guya, dahil nakabalik siya nang ligtas.'
Робул ачела й-а рэспунс: ‘Фрателе тэу а венит ынапой ши татэл тэу а тэят вицелул чел ынгрэшат, пентру кэ л-а гэсит ярэшь сэнэтос ши бине.’
28 Nagalit ang nakatatandang anak, at ayaw niyang pumasok, at lumabas ang kaniyang ama, at pinakiusapan siya.
Ел с-а ынтэрытат де мыние ши ну воя сэ интре ын касэ. Татэл сэу а ешит афарэ ши л-а ругат сэ интре.
29 Ngunit sumagot ang nakatatandang anak at sinabi sa kaniyang ama, 'Tingnan mo, nagpa-alipin ako sa iyo sa loob ng maraming taon, at kailanman ay hindi ako sumuway sa iyong utos, ngunit kailanman ay hindi mo ako binigyan ng isang batang kambing upang magdiwang ako kasama ng aking mga kaibigan,
Дар ел, дрепт рэспунс, а зис татэлуй сэу: ‘Ятэ, еу ыць служеск ка ун роб де атыця ань ши ничодатэ ну ць-ам кэлкат порунка ши мие ничодатэ ну мь-ай дат мэкар ун ед сэ мэ веселеск ку приетений мей;
30 ngunit nang dumating ang iyong anak, na umubos ng iyong kabuhayan sa mga babaing nagbebenta ng aliw, nagpakatay ka ng pinatabang guya para sa kaniya.'
яр кынд а венит ачест фиу ал тэу, каре ць-а мынкат аверя ку фемеиле десфрынате, й-ай тэят вицелул чел ынгрэшат.’
31 Sinabi ng ama sa kaniya, 'Anak, lagi kitang kasama, at lahat ng sa akin ay sa iyo.
‘Фиуле, й-а зис татэл, ту ынтотдяуна ешть ку мине ши тот че ам еу есте ал тэу.
32 Ngunit dapat lang na tayo ay magdiwang at maging masaya, sapagkat ang kapatid mong ito ay namatay, at ngayon ay nabuhay; siya ay nawala, at ngayon ay natagpuan.'”
Дар требуя сэ не веселим ши сэ не букурэм, пентру кэачест фрате ал тэу ера морт ши а ынвият, ера пердут ши а фост гэсит.’”
