Job 4

1 Sumagot si Elifaz ang Temaneo at sinabing,

Então respondeu Eliphaz o temanita, e disse:

2 “Kung sakaling may kumausap sa iyo, malulungkot ka ba? Pero sino ba ang makakapigil sa kaniyang sarili para magsalita?

Se intentarmos fallar-te, enfadar-te-has? mas quem poderia conter as palavras?

3 Tingnan mo nga naman, nagturo ka sa marami, pinalakas mo ang mga nanghihinang kamay.

Eis que ensinaste a muitos, e esforçaste as mãos fracas.

4 Inalalayan ng iyong salita ang mga nahuhulog, at ang mga nanlalambot na tuhod ay pinatigas mo.

As tuas palavras levantaram os que tropeçavam e os joelhos desfallecentes fortificaste.

5 Pero ngayong ikaw naman ang may kaguluhan, nanghihina ka; ikaw ay dinapuan ng kaguluhan, at ikaw ay naguluhan.

Mas agora a ti te vem, e te enfadas: e, tocando-te a ti, te perturbas.

6 Hindi ba dapat ang takot mo sa Diyos ang nagbibigay sa iyo ng lakas ng loob? Hindi ba ang integridad mo sa iyong mga ginagawa ang nagbibigay sa iyo ng pag-asa?

Porventura não era o teu temor de Deus a tua confiança, e a tua esperança a sinceridade dos teus caminhos?

7 Parang awa mo na, isipin mo itong mabuti: may inosente bang naghirap? O kaya may matuwid bang pinalayas?

Lembra-te agora qual é o innocente que jamais perecesse? e onde foram os sinceros destruidos?

8 Ayon sa aking natunghayan, siyang nagbungkal ng kasalanan, at nagtanim ng kaguluhan, ay umani rin nito.

Como eu tenho visto, os que lavram iniquidade, e semeam trabalho segam o mesmo.

9 Sila ay mamamatay sa pamamagitan ng hininga ng Diyos; sa pagsabog ng kaniyang galit sila ay matutupok.

Com o bafo de Deus perecem; e com o assopro da sua ira se consomem.

10 Ang atungal ng mga leon, ang tinig ng mabangis na leon, maging ang pangil ng mga batang leon—ang lahat ay nabasag.

O bramido do leão, e a voz do leão feroz, e os dentes dos leõezinhos se quebrantam.

11 Ang matandang leon ay namatay dahil sa kawalan ng mga biktima; ang mga batang leon ng inahin ay nagkalat saan mang lugar.

Perece o leão velho, porque não ha preza; e os filhos da leoa andam esparzidos.

12 Subalit ngayon, may lihim na dumating sa akin, may bumulong sa aking tainga tungkol dito.

Uma palavra se me disse em segredo; e os meus ouvidos perceberam um sussurro d'ella.

13 Sa mga kahulugan ng mga pangitain sa gabi, habang ang mga tao ay natutulog nang mahimbing.

Entre imaginações de visões da noite, quando cae sobre os homens o somno profundo;

14 Matinding takot ang siyang lumukob sa akin, at sa aking mga buto ay nanginig.

Sobreveiu-me o espanto e o tremor, e todos os meus ossos estremeceram.

15 Pagkatapos isang espiritu ang dumaan sa aking harapan, at ang mga balahibo ko ay nagsipagtayuan.

Então um espirito passou por diante de mim; fez-me arrepiar os cabellos da minha carne;

16 Ang espiritu ay tumigil at tumayo, pero di ko maaninag ang kaniyang anyo. Isang anyo ang nasa aking harapan, tahimik ang paligid at may bigla akong narinig,

Parou elle, porém não conheci a sua feição; um vulto estava diante dos meus olhos: e, calando-me, ouvi uma voz que dizia:

17 “Ang isang mortal na tao ba ay mas matuwid kaysa sa Diyos? Mas dalisay ba ang tao kaysa sa kaniyang Manlilikha?

Seria porventura o homem mais justo do que Deus? seria porventura o varão mais puro do que o seu Creador?

18 Tingnan mo, kung hindi pinagkakatiwalaan ng Diyos ang kaniyang mga lingkod, at pinaparatangan ang kaniyang mga anghel nang kahangalan,

Eis-que nos seus servos não confiaria, e aos seus anjos imputaria loucura:

19 ano pa kaya silang mga nakatira sa mga bahay na gawa sa putik, at ang mga pundasyon ay nasa buhangin, na mas marupok sa mga kulisap na madaling durugin?

Quanto menos n'aquelles que habitam em casas de lodo, cujo fundamento está no pó, e são machucados como a traça!

20 Sa pagitan ng umaga at gabi sila ay winasak; naglaho na sila magpakailanman nang walang nakakapansin sa kanila.

Desde a manhã até á tarde são despedaçados: e eternamente perecem sem que d'isso se faça caso.

21 Hindi ba nabunot ang tali ng kanilang mga tolda? Namatay sila, namatay sila nang walang karunungan.

Porventura se não passa com elles a sua excellencia? morrem, porém sem sabedoria.