< Job 27 >

1 Muling nagsalita si Job at sinabi,
Moreover, Job continued his parable, and said,
2 Habang nabubuhay ang Diyos, na siyang nag-alis ng aking katarungan, ang Makapangyarihan, na may gawa ng kapaitan ko sa aking buhay,
[As] God liveth, [who] hath taken away my judgment; and the Almighty [who] hath afflicted my soul;
3 na habang nasa akin pa ang aking buhay at ang hininga mula sa Diyos ay nasa mga butas ng aking ilong,
All the while my breath [is] in me, and the spirit of God [is] in my nostrils;
4 tunay nga hindi magsasalita ng hindi matuwid ang aking mga labi, ni magsasalita ng panlilinlang ang aking dila.
My lips shall not speak wickedness, nor my tongue utter deceit.
5 Hinding-hindi ko matatanggap na kayo ay tama; hanggang mamatay ako, hindi ko kailanman itatanggi ang aking dangal.
Far be it from me that I should justify you: till I die I will not remove my integrity from me.
6 Pinaninindigan ko ang aking pagkamatuwid at hindi ko ito bibitiwan; hindi ako susumbatan ng aking mga isipan habang ako ay nabubuhay.
My righteousness I hold fast, and will not let it go: my heart shall not reproach [me] so long as I live.
7 Hayaang ang aking kaaway ay maging tulad ng isang masamang tao; hayaang ang lumalaban sa akin ay maging tulad ng isang makasalanang tao.
Let my enemy be as the wicked, and he that riseth up against me as the unrighteous.
8 Para saan ang pag-asa ng isang taong walang diyos kapag kinitil siya ng Diyos, kapag kinuha ng Diyos ang kaniyang buhay?
For what [is] the hope of the hypocrite, though he hath gained, when God taketh away his soul?
9 Maririnig ba ng Diyos ang kaniyang iyak kapag dumating ang kaguluhan sa kaniya?
Will God hear his cry when trouble cometh upon him?
10 Kaluluguran ba niya ang Makapangyarihan at tatawag sa Diyos sa lahat ng oras?
Will he delight himself in the Almighty? will he always call upon God?
11 Ituturo ko sa inyo ang tungkol sa kamay ng Diyos; hindi ko itatago ang mga isipan ng Makapangyarihan.
I will teach you by the hand of God: [that] which [is] with the Almighty will I not conceal.
12 Tingnan ninyo, kayong lahat mismo ang nakakita nito; kung gayon bakit ninyo sinabi ang lahat ng mga walang katuturan na ito?
Behold, all ye yourselves have seen [it]; why then are ye thus altogether vain?
13 Ito ang kapalaran na itatakda ng Diyos para sa isang masamang tao, ang pamana na tinatanggap ng nang-aapi mula sa Makapangyarihan:
This [is] the portion of a wicked man with God, and the heritage of oppressors, [which] they shall receive of the Almighty.
14 Kapag dumami ang kaniyang mga anak, ito ay para sa tabak; ang kaniyang mga anak ay hindi kailanman magkakaroon ng sapat na pagkain.
If his children are multiplied, [it is] for the sword: and his offspring shall not be satisfied with bread.
15 Ang mga mananatiling buhay ay ililibing ng salot, at ang kanilang mga biyuda ay hindi magluluksa para sa kanila.
Those that remain of him shall be buried in death: and his widows shall not weep.
16 Kahit na ang masamang tao ay nagtatambak ng pilak na parang alikabok, at nagtatamabk ng kasuotan na parang luwad,
Though he should heap up silver as the dust, and prepare raiment as the clay?
17 maaaring magyambak siya ng kasuotan, pero isusuot ito ng mga matutuwid na tao, at paghahati-hatian ng mga inosenteng tao ang pilak.
He may prepare [it], but the just shall put [it] on, and the innocent shall divide the silver.
18 Tinatayo niya ang kaniyang bahay tulad ng isang gagamba, tulad ng isang kubo na ginagawa ng isang bantay.
He buildeth his house as a moth, and as a booth [that] the keeper maketh.
19 Mayaman siyang humihiga sa kama, pero hindi niya laging gagawin ito; imumulat niya ang kaniyang mga mata, at lahat ng bagay ay wala na.
The rich man shall lie down, but he shall not be gathered: he openeth his eyes, and he [is] not.
20 Inaabutan siya ng mga malalaking takot tulad ng tubig sa baha; tinatangay siya ng isang bagyo sa gabi.
Terrors take hold on him as waters, a tempest stealeth him away in the night.
21 Tinatangay siya ng hanging silangan, at siya ay nawawala; tinatangay siya nito mula sa kaniyang lugar.
The east wind carrieth him away, and he departeth: and as a storm hurleth him out of his place.
22 Binabayo siya nito nang walang humpay; sinisikap niyang tumakas mula sa mga kamay nito.
For [God] shall cast upon him, and not spare: he would fain flee out of his hand.
23 Ipinapalakpak nito ang kaniyang mga kamay sa kaniya sa pangungutya; sinasagitsit siya nito mula sa kaniyang lugar.
[Men] shall clap their hands at him, and shall hiss him out of his place.

< Job 27 >