Job 18

1 Pagkatapos sumagot si Bildad ang Suhita at sinabi,

Na Suhini Bildad buae se,

2 Kailan ka titigil sa iyong pagsasalita? Pag-isipan mo, at pagkatapos saka kami magsasalita.

“Bere bɛn na wubegyae kasa tenten yi? Dwene ho yiye, na afei yebetumi akasa.

3 Bakit mo pinapalagay na gaya kami ng mga halimaw; bakit kami naging hangal sa iyong paningin?

Adɛn nti na wofa yɛn sɛ anantwi na wususuw sɛ yennim nyansa yi?

4 Ikaw na sinisira ang sarili sa iyong galit, dapat bang pabayaan ang daigdig para lang sa iyo o dapat bang alisin ang mga bato mula sa kanilang mga lugar?

Wo a wode abufuw tetew wo mu nketenkete, wo nti na yemfi asase so anaasɛ wonnwiriw abotan mfi wɔn sibea ana?

5 Tunay nga, ang liwanag ng masamang tao ay papatayin; ang kislap ng kaniyang apoy ay hindi magliliwanag.

“Omumɔyɛfo kanea adum; na ne gya nnɛw bio.

6 Magdidilim ang liwanag sa kaniyang tolda; ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.

Hann a ɛwɔ ne ntamadan mu duru sum; kanea a esi ne ho no dum.

7 Ang mga hakbang ng kaniyang lakas ay magiging maikli; ang kaniyang sariling mga plano ang magpapabagsak sa kaniya.

Nʼanammɔntu mu ahoɔden ano bɛbrɛ ase; nʼankasa nhyehyɛe hwe no ase.

8 Dahil siya ay ihahagis sa isang lambat ng kaniyang sariling mga paa; lalakad siya sa isang patibong.

Nʼanammɔn de no kɔ afiri mu, na okyinkyin kɔtɔ ne tan mu.

9 Isang bitag ang huhuli sa kaniya sa sakong; isang patibong ang huhuli sa kaniya.

Afiri so ne nantin na eso ne mu dennen.

10 Nakatago sa lupa ang isang silo; at isang bitag para sa kaniyang daraanan.

Wɔasum no afiri ahintaw wɔ fam; afiri wɔ ne kwan mu.

11 Mga kakila-kilabot ang tatakot sa bawat tabi; siya ay kanilang hahabulin sa kaniyang mga sakong.

Ahunahuna ma ɔbɔ huboa wɔ ne ho nyinaa na ɛhaw no wɔ nʼanammɔntu biara mu.

12 Ang kaniyang kayamanan ay mapapalitan ng kagutuman, at ang kalamidad ay magiging handa sa kaniyang tabi.

Atoyerɛnkyɛm kɔn dɔ no; na sɛ ɔhwe ase a, amanehunu retwɛn no.

13 Ang mga bahagi ng kaniyang katawan ay lalamunin; tunay nga, ang panganay ng kamatayan ang lalamon sa kaniyang mga bahagi.

Ɛwewe ne honam ani baabi; na owu di kan sɛe nʼakwaa.

14 Siya ay tatanggalin sa kaniyang tolda, ang tahanan na ngayon ay kaniyang pinagkakatiwalaan; dadalhin siya sa kamatayan, ang hari ng mga takot.

Wɔtwe no fi ne ntamadan bammɔ mu na wɔde no brɛ ahunahunahene.

15 Ang mga tao na hindi kaniyang pag-aari ay maninirahan sa kaniyang tolda pagkatapos nilang makita na kumalat ang asupre sa loob ng kaniyang tahanan.

Ogya te ne ntamadan mu; na wɔabɔ sufre a ɛredɛw apete nʼatenae.

16 Ang kaniyang mga ugat ay matutuyo sa ilalim; sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang mga sanga.

Ne ntin wuwu wɔ ase na ne mman nso wu wɔ soro.

17 Ang kaniyang alaala ay mawawala sa lupa; mawawalan siya ng pangalan sa lansangan.

Wɔnnkae no asase so bio; na onni din wɔ asase so.

18 Itutulak siya mula sa liwanag patungo sa kadiliman at itatapon sa labas ng mundong ito.

Wɔka no fi hann mu kɔ sum mu na wɔpam no fi wiase.

19 Hindi siya magkakaroon ng anak o apo sa kalagitnaan ng kaniyang bayan, ni anumang natitirang kaanak ang mananatili kung saan siya natira.

Onni mma anaa nananom wɔ ne nkurɔfo mu, na nʼaseni biara renka wɔ baabi a ɔtenae.

20 Silang naninirahan sa kanluran ay nanginig sa takot sa kung ano ang mangyayari sa kaniya isang araw; silang naninirahan sa silangan ay matatakot sa pamamagitan nito.

Nnipa a wofi atɔe fam ho adwiriw wɔn wɔ nea ato no no ho; na aninyanne bunkam wɔn a wɔwɔ apuei fam no so.

21 Tunay na ganoon ang mga tahanan ng mga hindi matutuwid na tao, ang mga lugar ng mga taong hindi nakakakilala sa Diyos.”

Ampa ara, sɛɛ na omumɔyɛfo atenae te; sɛɛ ne beae a nea onnim Onyankopɔn no te.”